جلسه سیزدهم از دوره پنجاه دوم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی سمنان با استادی مسافر سعید ،نگهبانی مسافر صفر و دبیری مسافر جابر با دستور جلسه "کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر و تصاویر آن"در روز سه شنبه مورخ۲۲خردادماه سال ۱۴۰۳راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان سعید هستم یک مسافر. از نگهبان عزیز و دبیر جلسه و بهرسم ادب از آقا مجید که به من اجازه دادند که امروز این جایگاه را تجربه کنم تقدیر و تشکر میکنم. قبل از شروع جلسه خیلی فکر کردم که در مورد چه موضوعی صحبت کنم و تمام مطالبی که نوشته بودم که در موردش توضیح بدهم با استرسی که داشتم فراموش کردم.
همه ما قبل از وارد به کنگره خیلی سعی کردیم در طول دوران مصرف ترک کنیم و با روشهای گوناگون اعتیاد را کنار بگذاریم. من با رفتن به انجیوهای دیگر یا روشهایی مثل سقوط آزاد سعی کردم ترک کنم ولی متأسفانه موفق نبودم که هیچ، با تخریب بالاتری هم برگشت میخوردم و روزبهروز میزان مصرفم افزایش پیدا میکرد و بهجایی رسیده بود که شاید کل روز را مینشستم و مصرف میکردم که تازه بتوانم به حالت عادی دست پیدا کنم.
در دوران مصرف حتی درزمانی که مصرف کرده بودم و بهاصطلاح نعشه بودم با کوچکترین اتفاقی اعصابم به هم میریخت و از حالت تعادل خارج میشدم اما زمانی که با کنگره ۶۰ آشنا شدم و توانستم خودم را درمان کنم این مشکلات بهطور کامل مرتفع گردید.
من درگذشته هم یکبار در کنگره سفر کردم ولی متأسفانه در آن زمان هنوز به آگاهی لازم نرسیده بودم و فقط قصدم گرفتن مرخصی از اعتیاد بود که همین موضوع باعث شد سفرم را خراب کردم ولی وقتی مجدداً این مسیر برایم باز شد توانستم گوشبهفرمان باشم و به درمان کامل برسم.
من در زمان مصرف مغازه داشتم و از صبح زود شروع به مصرف میکردم که بتوانم تا ساعت ده صبح به مغازه برسم که هیچگاه موفق نبودم و همیشه با تأخیر مغازه را باز میکردم.
![](/EditorFiles/Image/IMG_4720%20(Copy)(1).JPG)
در آن زمان روشهای مختلفی برای ترک به من پیشنهاد میشد که جالبترین آن روش ترک با تسبیح بود که یکی از دوستانم گفت که با تسبیح تعداد دود را بشمارم و روزانه یک دود از آن را کم کنم و من هم تا جایی پیش رفتم که طبق تسبیح باید ده تا دود میکشدم ولی با حبس کردن بیشازحد نفس، ازلحاظ میزان مواد، ذرهای کاهش نداشتم.
با ورود به کنگره ۶۰ و وجود فردی مانند جناب مهندس دژاکام به این سطح از آگاهی رسیدم که باید روی جهانبینی خودم کارکنم و حال خودم و خانوادهام را خوب کنم و تخریبی که بهواسطه مصرف مواد به خودم و خانوادهام وارد کردم را جبران کنم.
در زمان ورود به کنگره و آشنایی با کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر همیشه با خودم میگفتم که چرا باید برای درمان مواد مثل دوران مدرسه کتاب بخوانم ولی وقتی شروع به خواندن کتاب کردم متوجه شدم که خیلی از مشکلات موجود با خواندن این کتاب و تجربیات ارزشمند جناب مهندس قابلحل هست. از ویژگیهای مهم این کتاب این است که جناب مهندس ازنظر علمی به ما ثابت نموده که چرا باید پلهها بیستویک روزه کاهش پیدا کند، چرا باید دارو بخوریم، چرا باید در هر پله فقط ۲۰ درصد از دارو را کاهش دهیم و مدتزمان ده الی یازدهماهه سفر اول و موارد دیگر که کاملاً توضیح دادهشده است و امروز فهمیدیم که همه این موارد به جهت راهاندازی سیستم شبه افیونی بدن هست.
من خودم بهشخصه با خواندن این کتاب و مشاهده تصاویر آن متوجه شدم که خیلی از این موارد برای من اتفاق افتاده است. واقعاً شده بودم چشمه جوشانی که پشت سنگ گیرکرده بودم و تبدیل به مرداب شده بودم که بوی گند میداد و اجازه نمیدادم که کسی به من کمک کند.
بهعنوان جمله پایانی باید بگویم که همه ما انسانهای خوشبختی هستیم که در زمان حیات جناب مهندس وارد کنگره شدهایم و بهراحتی میتوانیم از فایلهای صوتی و کتابهای جناب مهندس استفاده کنیم و تجربیات ایشان را در زندگی شخصی کاربردی نماییم و به آرامش برسیم.
نگارش متن مسافر حسینعلی لژیون یازدهم،مسافر جواد لژیون یازدهم
عکاس مسافر مهدی لژیون دهم
ارسال خبر مسافر محمدلژیون دهم
- تعداد بازدید از این مطلب :
165