ادب مساوی است با تعادل

اولین جلسه از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ خیام نیشابوری در روزهای یکشنبه، با استادی مسافر مجتبی و نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی تعادلی» در تایخ 13 خرداد ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود

خلاصه سخنان استاد:
منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربتست و بشکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو میرود ممد حیاتست و چون برمیاید مفرح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب.
                                                                از دست و زبان که برآید             کز عهده شکرش بدرآید
سلام دوستان مجتبی هستم مسافر. خداوند را شاکرم که اجازه داد در این جایگاه بنشینم، خدمت کنم و آموزش بگیرم. از راهنمای خوبم، ایجنت محترم محمد آقا و همچنین نگهبان و دبیر جلسه سپاسگزارم که مسئولیت اداره جلسه را به من واگذار کردند. پایه و اساس زندگی ما بر اساس شکر گذاری است، اگر شکر گذاری در زندگی ما جاری نباشد تمام سرمایه های ما در زندگی از بین می‌رود. خصوصا شکر گذاری از افرادی که به ما کمک کرده‌اند تا چیزی را که سالهای سال از دست داده بودیم دو باره به دست آوریم، پس باید در ابتدا شکر گذار خداوند و بعد سپاسگزار افرادی که در آن مجموعه خدمت کرده‌اند باشیم.

دستور جلسه آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی تعادلی است. همانگونه که مستحضر هستید آداب معاشرت به مفهوم آداب زندگی کردن در این اجتماع است و مجموعه رفتارهایی که باعث می‌شود ما در این کره خاکی زندگی کنیم، میشود آداب معاشرت. آداب معاشرت هم میتواند در جهت منفی باشد و هم در مسیر ارزش ها. شاید همه ما آداب معاشرت در جهت منفی را تجربه کرده باشی و در آن هم کاملاً استاد باشیم. با حضور در کنگره تصمیم داریم که تغییر کنیم و کارهای ضد ارزشی و ضد اخلاقی را کنار بگذاریم و در مسیر مثبت و مؤدب بودن قدم بگذاریم تا بتوانیم به درجات بالاتر انسانی برسیم. نکته حائز اهمیت این است که هیچ کس غیر از خود ما نمی‌تواند برای ما کاری انجام دهد، نه خواهر و برادر، نه آشنا و فامیل و نه پدر و مادر، همانگونه که در زمان مصرف هیچ کس نتوانست ما را به درمان برساند، مگر آن زمان که خودمان اقدام کردیم. پس خود ما باید تلاش کنیم تا به مقام های بالا برسیم، البته نه مقام های انسانی و مقام و منسب بلکه مقام والای معنوی، بیدار شدن وجدان و عبور از نفس اماره و رسیدن به نفس لوامه، بیدار کردن وجدانی که سالهای سال به خاطر مصرف مواد به خواب رفته بود. ما باید با الگو گرفتن از روش DST برای تغییر رفتارهای غلط خود اقدام کنیم و پله پله در جهت اصلاح رفتارهای غلط مان قدم برداریم. به طور مثال اگر قبلاً غیبت می‌کردیم سعی کنیم امسال اینکار را کم و کم تر کنیم یا اگر مصرف کننده سیگار هستیم، سیگار کشیدن را کنار بگذاریم و هر کار ضد ارزشی را اگر کنار بگذاریم و یک کار ارزشی جایگزین آن کنیم به آن تعادل مد نظر کنگره نزدیک می‌شویم.

همانگونه که در اوایل ورود به کنگره به ما آموختند که باید بعضی اوقات از کلمه نه استفاده کنیم و جرأت استفاده از آن را داشته باشیم، همانطور هم باید تاب و توان نه شنیدن را داشته باشیم، به طور مثال اگر چیزی را از فردی درخواست می‌کنیم و او به ما جواب نه می‌دهد، باید تحمل این کلمه نه را داشته باشیم و همیشه حق به جانب نباشیم. همه این ها تمریناتی است برای به دست آوردن تعادل فکری، ذهنی و روحی ما. ادب آیتم های مختلفی دارد، از جمله حرف زدن، غذا خوردن، پوشش و ظاهر ما و... اگر اینها را بتوانیم درست رعایت کنیم می‌توان گفت فرد مؤدبی هستیم و اگر رعایت نکنیم، در جامعه فرد بی ادبی محسوب می‌شویم. جناب مهندس هم ادب را با تعادل برابر می‌داند. در مثلث درمان که از اضلاع جسم، روان، جهان‌بینی تشکیل شده است. تعادل و ادب ما، در ضلع روان قرار میگیرد و اگر روان ما درمان شده باشد ما هم به تعادل می‌رسیم و هم فرد با ادبی هستیم. اگر ما بتوانیم به حق و حقوق دیگران احترام بگذاریم یعنی به تعادل رسیده‌ایم.کنگره شصت تنها برای درمان اعتیاد نیست، کنگره ۶۰ جمعیت احیای انسانی است و در اینجا همانطور که افراد مصرف موادمخدر را کنار می‌گذارند به موازات آن روی خلق و خو، شخصیت،آداب معاشرت، و روش درست زندگی کردن هم کار می‌کنند و آموزش می‌گیرند. در اخرصحبت هایم را با شعری از حافظ به اتمام میرسانم.                                                                    عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت                     که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت                                         من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش                    هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

تایپ و بارگزاری: خدمت گذار سایت، مسافر محمد( لژیون سوم)

عکس: مسافر حسین ( لژیون دهم(