با توجه به قوانین کنگره 60 و اصول درمانی اعتیاد که از تدبیرات بنیان کنگره 60 نشأت می‌گیرد، ورزش مکمل درمان اعتیاد است و یکی از پارامترهای درمان به شمار می‌رود و هر فرد با قرار گرفتن در این سازمان موظف است یک رشته ورزشی انتخاب و در آن شروع به فعالیت کند، زیرا هم خوراک جسم و هم خوراک روح است.
در این راستا، مسافر محمد و مسافر وهاب با انتخاب رشته ورزشی کوهنوردی و با هدف رساندن پیام درمان قطعی اعتیاد به ایران و جهان، با به اهتزاز درآوردن پرچم کنگره 60 در هر صعود، به همگان این پیام را یادآور می‌شوند که بیماری اعتیاد درمان دارد.
از جمله قله‌های صعودی این دو عزیز می‌توان به: قله سیالان) M4175 (، قله سنبران ( M 4150 )، قله سماموس ( M 3721 )، قله اردهال (دومیر) ( 3505 M )، قله قولی زلیخا ( 3195 M ) و قله کان صیفی (3050 M ) اشاره کرد.
ضمناً قابل ذکر است که مسافر محمد موفق به کسب شال کمک راهنمایی و مسافر وهاب موفق به دریافت شال راهنمای تازه واردین شده‌اند و در شعبه کاسپین کنگره 60 در حال خدمت کردن هستند. با این دو گفت‌وگویی کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:
مسافرمحمد با آخرین آنتی ایکس مصرفی متادون، روش درمان DST، داروی درمان OT، ورزش در کنگره کوهنوردی، به کمک راهنمایی آقای رضا سبزعلی زاده هم‌اکنون ۲ سال و ۶ ماه است که آزاد و رها است.
با چه هدفی پرچم کنگره را در قله به اهتزاز درمی‌آورید؟
در کنگره ۶۰ هر شخص در مسیری تلاش می‌کند که چراغ کنگره را روشن نگه دارد و الگویی شود تا پیامی از جانب کنگره ۶۰ به جهانیان برسد؛ وقتی ما درمان شده‌ایم این وظیفه ما می‌باشد که پیام درمان را به جامعه برسانیم، از لذت رهایی بهره‌مند شده‌ایم و حالا باید این لذت را به دیگران انتقال دهیم. در سی دی صیام آقای مهندس اشاره کردند که باید به‌گونه‌ای باشد که اگر آموزشی را دریافت می‌کنیم به دیگران به بهترین شکل انتقال دهیم و وقتی پرچم را باز می‌کنیم هدف اصلی ما این است که پیام درمان قطعی اعتیاد را به ایران و جهان برسانیم.
چگونه به کوهنوردی علاقه‌مند شدید؟
همیشه باید قدر انسان‌هایی که در مسیر زندگی قرار می‌گیرند را بدانیم و اینکه قرار گرفتن انسان‌ها به یک نسبتی می‌تواند مسیر زندگی را عوض کند؛ به کوهنوردی نگاه خاصی نداشتم ولی برادر بزرگ‌ترم همچنان کوهنوردی می‌کردند و یک‌بار به‌صورت تفریحی با ایشان هم مسیر شدم و جرقه کوهنوردی برای من زده شد که می‌توانم انرژی خود را در کوه تخلیه کنم و آموزش‌های زیادی از کوهستان بگیرم. تقریباً 2 سال پیش اولین صعود خود را انجام دادم و متوجه شدم که بسیار انرژی می‌گیرم و لذت می‌برم؛ در کنگره یاد گرفته‌ایم که اگر چیزی را می‌دهیم باید چیز بهتری کسب کنیم. در کنگره مواد را دادیم و باید چیزهای بسیار بهتری به‌دست آوریم و نقطه اصلی که به من انرژی می‌رساند همان ورزش کوهنوردی بود.
نظر شما در مورد این جمله آقای مهندس که می‌فرمایند: «ما قهرمان زیاد داشتیم که دچار سوءمصرف مواد مخدر شده است ولی معتاد کم داشتیم که قهرمان شده باشد» چیست؟
ما همه‌چیز را مدیون آموزش‌های کنگره ۶۰ هستیم؛ تا به دیروز آموزش‌هایی را دریافت می‌کردیم چه از طرف خانواده یا جامعه، به هر دلیلی یک سری از این آموزش‌ها نادرست بوده است. به نظرم همیشه در سر دوراهی قرار داریم و باید راه درست یا غلط را انتخاب کنیم و انتخاب ما بستگی به آگاهی و میزان دانایی ما دارد و اینکه چقدر آگاه هستیم که بتوانیم درست انتخاب کنیم و این دوراهی پیوسته می‌باشد و در نقطه‌نقطه زندگی وجود دارد و اگر قرار باشد در این دوراهی انتخاب درستی انجام گیرد باید یک منبع اطلاعات خوب و جهان‌بینی قوی وجود داشته باشد و این جهان‌بینی قوی شاید در خیلی از ورزشکارها نباشد و فقط برای کسب مقام تلاش می‌کنند. شاید خیلی‌ها برای کسب اعتبار، پول و شهرت می‌جنگند ولی در کنگره ۶۰ قبل از اقدام به حرکت، در مسیر آموزش قرار می‌گیریم و وقتی به جهان‌بینی درست می‌رسیم اگر در هر زمینه‌ای ما را رها کنند سربلند بیرون می‌آییم؛ شخصاً اگر در کوهستان از آموزش‌ها و جهان‌بینی کنگره ۶۰ استفاده نکنم قطعاً اگر دماوند و اورست هم فتح کنم درونم شکست‌خورده است و فقط جسم من کوه را فتح کرده است، مهم این مسئله است که لذت ببرم و انرژی‌های کوهستان را دریافت کنم.
و اما کلام آخر...
اگر می‌خواهیم درست زندگی کنیم و به نتیجه مطلوبی برسیم باید بدانیم که توجه کردن به فرامین الهی از واجبات می‌باشد، اگر می‌خواهیم لذت ببریم و زیبایی‌ها را لمس کنیم باید به فرامین الهی توجه زیادی داشته باشیم، باید این قوانین را در زندگی کاربردی و بیرون از کنگره هم استفاده کنیم.
مسافر وهاب با آخرین آنتی ایکس مصرفی متادون، شیره و قرص، روش درمان DST، داروی درمان OT، ورزش در کنگره کوهنوردی، به کمک راهنمایی آقای رضا سبزعلی زاده، هم‌اکنون مدت ۲ سال و ۸ ماه است که از بند مواد آزاد و رها است.
با چه هدفی به کوهنوردی علاقه‌مند شدید و آیا قبل از درمان سابقه کوهنوردی داشته‌اید؟
قبل از اینکه وارد کنگره شوم سابقه کوهنوردی نداشتم و در زمان مصرف زیبایی‌های طبیعت را نمی‌دیدم و حتی از روی تنبلی صد متر هم پیاده‌روی نمی‌کردم، کوهنوردی برای من از یک برنامه دوستانه "گل گشت" آغاز گردید.
انگیزه شما برای کوهنوردی چیست؟
بار اول که به کوهستان رفتم درواقع قرار بود مکان زیبایی را ببینیم و هر چه که پیش می‌رفتیم سخت بودن مسیر باعث می‌شد که زمان بیشتری تا مقصد در راه باشیم و بعد از رسیدن به آنجا این حس در من به وجود آمد که به معنای واقعی بعد از هر سختی یک آسانی وجود دارد و شما وقتی سختی را پشت سر می‌گذاری به یک نتیجه زیبا می‌رسی و آن روز هم در طبیعت بعد از کلی صخره‌نوردی به یک مکان زیبا رسیدم و ارزش تحمل سختی‌های مسیر را داشت و همان حس رهایی بعد از چند ما سفر در کنگره به من دست داد. گل رهایی که جناب مهندس می‌دهند تمام سختی مسیر را از یاد می‌برد و فقط زیبایی‌ها باقی می‌ماند.
بسیاری از صحبت‌های آقای مهندس دژاکام نشأت گرفته از طبیعت است؛ با توجه به تجربه کوهنوردی و طبیعت‌گردیتان چه برداشتی از این صحبت‌ها دارید؟
تمام سی‌دی‌ها و آموزش‌های کنگره ۶۰ باعث شده است که بیشتر به کوهنوردی علاقه‌مند شوم؛ کوهنوردی از ورزش‌های سخت و سنگین می‌باشد و برای رسیدن به زیبایی‌های موجود در طبیعت باید از سختی‌ها عبور کرد و دقیقاً مثل عبور از منطقه ۶۰ درجه است که آقای مهندس با ماشین قرمزرنگ از گذرگاه عبور می‌کنند. اگر تند حرکت صورت گیرد احتمال سقوط وجود دارد؛ آموزش‌ها و برقرار کردن حس با طبیعت به من انگیزه داده است. در کنگره ۶۰ همیشه صحبت از الگوی مناسب می‌شود که بزرگ‌ترین الگو، هستی، طبیعت یا کائنات می‌باشد و اگر نتوانید با طبیعت ارتباط برقرار کنید از لذت بهره‌مند نخواهید شد.
خیلی از عزیزان تمایل به کوهنوردی و طبیعت‌گردی هم داشته‌اند اما تداوم پیدا نکرده است و ازنظر من شاید نتوانسته‌اند با طبیعت ارتباط برقرار کنند. زمانی که وارد کوهستان می‌شویم باید قوانین آنجا را رعایت کنیم زیرا وارد حریم موجودات دیگر می‌شویم و ما تا جایی که می‌توانیم حتی یک سنگ هم جابه‌جا نمی‌کنیم چون آموزش گرفته‌ایم که به طبیعت آسیب نرسانیم. در مسیر کوهنوردی آموزش‌های کنگره ۶۰ به کمکمان می‌آید و زمانی که بالای قله می‌رسیم جدای از تمام سختی‌هایی که کشیدیم فقط زیبایی‌ها را می‌بینیم و در یک‌لحظه با خدای خود خلوت می‌کنیم.
صعود در کوه را می‌توان به درمان اعتیاد در کنگره ۶۰ تشبیه کرد؟
در کوهنوردی باید پا به پای هم نورد قدم برداری و کمک کنی تا صعود صورت گیرد؛ در کنگره ۶۰ همه کمک می‌کنند تا یک نفر به درمان برسد و در کوهستان هم همین صورت می‌باشد و همه کمک می‌کنند تا شخصی که به هر دلیلی توقف کرده است به دیگران برسد و صعود کند و این‌ها را از آموزش‌های کنگره ۶۰ داریم. در کوهستان باید حضور داشت تا متوجه زیبایی‌ها شد؛ باید وارد سفر دوم شوید تا درک کنید که از کجا به این نقطه رسیده‌اید. الماس روشنایی خود را از دل تاریکی می‌گیرد و انسانی که می‌خواهد به درجات بالاتر برسد از دل تاریکی است که به روشنایی می‌رسد و ما از دل تاریکی آمده‌ایم که این زیبایی‌ها را لمس می‌کنیم.
و حرف آخر؟
با حضور در کنگره ۶۰ حس و حال بسیار خوبی دارم و فکر می‌کنم که لحظه‌به‌لحظه در زندگی من اتفاقات خوبی می‌افتد و اگر هم اتفاق دور از انتظار و بد هم رخ می‌دهد به دنبال کلید می‌گردم و ماهیت تمام اتفاقات، خوب می‌باشد و اگر کلید تمام مشکلات را داشته باشیم، تا آخر عمر خیالمان راحت است مثل همین‌الان که کلید درمان اعتیاد را داریم. زمانی که وارد کنگره شدم دیپلم نداشتم، زمانی که وارد کنگره شدم صد متر هم پیاده‌روی نمی‌کردم اما الآن دارم تحصیلات دانشگاهی می‌کنم، کوهنوردی را ادامه می‌دهم و همه این‌ها را از حرکت کردن در کنگره ۶۰ دارم و وقتی با آموزش مناسب در مسیر درست باشیم حتماً اتفاقات خوبی رخ خواهد داد.
تهیه گزارش: مسافر پارسا
تنظیم: همسفر حامد
نمایندگی کاسپین
- تعداد بازدید از این مطلب :
1759