ضمن عرض سلام و ادب، هفته دیده‌بان را خدمت شما تبریک عرض می‌کنم. امیدوارم که در جایگاه خدمتی که هستید موفق و مؤید باشید. از زمانی که برای این مصاحبه در نظر گرفتید از شما ممنون و سپاسگزارم. طبق روال معمول هر مصاحبه لطفاً خودتان را معرفی کنید?
من کوروش آذر پور رهجوی آقای مهندس دژاکام هستم. حدوداً ۱۶ سال و ۹ ماه رهایی دارم. کمک راهنمای من در درمان نیکوتین هم آقای مهندس بودند و تقریباً ۷ سال از نیکوتین رها شده ام. در حال حاضر دیده‌بان شعب تهران هستم و در قسمت دیده‌بان راهنمایان مسئولیت دارم.
در مورد زمان مصرف خودتان صحبت کنید. چه شد که به سمت مصرف روی آوردید؟
من از آن دسته افرادی بودم که الکی معتاد شدم! حدود ۹۹ درصد آدم‌ها الکی معتاد می‌شوند. فکر می‌کردم که با کشیدن یک یا دو بست تریاک اتفاقی نخواهد افتاد. بیشترین عامل حس لذتی بود که در وجود خودمان احساس می‌کردیم. با گذشت زمان کم‌کم مصرف بیشتر شد و زمانی که به خودم آمدم دیدم معتاد شده‌ام.
مهم‌ترین عاملی که باعث شد به فکر درمان باشید چه بود؟
من حدود ۲۲ سالی که مصرف‌کننده بودم حداقل در ۱۰ سال آخر به فکر درمان بودم و خیلی از روش‌ها را امتحان کردم؛ از متادون درمانی، سقوط آزاد و... متأسفانه هیچ کدام از آن‌ها به نتیجه نرسید. این مسیر معمولاً در همه مصرف‌کننده‌ها وجود دارد. بعد از طی کردن دوران طلایی مصرف که لذت‌بخش است معمولاً به فکر درمان می‌افتند و من هم بیشتر به خاطر تخریب مواد بود که به فکر درمان افتادم.
مهم‌ترین چالشی که باعث شد به فکر درمان بیفتید چه بود؟
خاطرم نیست که چه عامل یا چه انگیزه‌ای باعث شد که واقعاً به فکر درمان بیفتم ولی معمولاً تخریب کلی از نظر جایگاه خانواده، موقعیت شغلی، روابط اجتماعی و... به طور حتم تأثیرگذار بود. مشکلاتی که از نظر روحی و روانی برای من پیش آمد و همچنین بالا رفتن سن؛ همه این‌ها دست به دست هم دادند تا من به فکر درمان بیفتم.
تأثیر همسفرتان در شروع درمانتان چگونه بود؛ آیا اصرار ایشان باعث شد تا به فکر درمان باشید؟
نه. ایشان اصلاً اصرار نکردند چون در دوران مصرف، من راه‌های زیادی را برای درمان امتحان کردم ولی نتیجه نگرفته بودم به همین دلیل همسفرم برای درمان هیچ امیدی نداشت. حتی وقتی وارد کنگره شدم تا ۲ ماه همسفرم از آمدن من به کنگره خبر نداشت به این دلیل که چون در گذشته معمولاً راه‌ها و روش‌هایی که پیشنهاد می‌شد را نیمه‌کاره رها می‌کردم این بار تصمیم گرفتم تا وقتی که از خودم مطمئن نشدم به همسفرم چیزی نگویم. وقتی در مورد راه و روش کنگره مطمئن شدم با او صحبت کردم و او هم استقبال کرد.
مراحل و سلسله مراتبی که شما طی کردید تا به جایگاه دیده‌بانی برسید چه بود؟
بعد از رهایی اولین مسئولیت من مرزبانی آکادمی بود و سه دوره مرزبان آکادمی بودم. بعد از آن در امتحان کمک راهنمایی شرکت کردم. زمانی که جایگاه ایجنت به وجود آمد یک دوره ایجنت آکادمی شدم. در حال حاضر هم در جایگاه دیده‌بانی در حال خدمت هستم.
شاید برای خیلی از افراد این سؤال پیش بیاید که چگونه می‌توان به جایگاه دیده‌بانی رسید. توضیح می‌دهید؟
شخصی که قصد دارد دیده‌بان شود باید سلسله مراتب مسئولیتی را از لژیون و بعد از آن در شعبه انجام دهد تا با انواع مسئولیت‌ها آشنا باشد. پس از آن بر اساس شایستگی های شخصی و مسئولیتی می‌تواند برای قبول مسئولیت دیده‌بانی خود را معرفی کند. الآن حدود هشتاد هزار نفر عضو داریم ولی گروه دیده‌بانی ۱۴ نفر هستند.
وظیفه دیده‌بان چیست و به چه فعالیت‌هایی نظارت دارد؟
دیده‌بان‌های مختلفی در کنگره خدمت می‌کنند. مثلاً دیده‌بان شهرستان به فعالیت شعب کنگره رسیدگی می‌کند. دیده‌بان مالی فعالیت‌های مالی کنگره را نظارت می‌کند و دیده‌بان کمک راهنمایان به عملکرد کمک راهنمایان رسیدگی می‌کند.
خدمت در جایگاه دیده‌بانی تمام وقت است یا پاره وقت؟
به مدت زمانی که شخص برای خدمت در نظر می‌گیرد بستگی دارد و بر اساس نوع کار و فعالیت خود می‌تواند به صورت ساعتی یا نیمه وقت فعالیت کند.
آیا تصمیم گیری‌های نهایی در کنگره با آقای مهندس است؟
خیر تمام تصمیماتی که برای کنگره گرفته می‌شود در شورای ۱۴ نفره دیده‌بان‌ها مطرح می‌شود و اگر لازم باشد تصمیم جدیدی گرفته شود یا قانونی تغییر کند طبق نظر شورای ۱۴ نفره دیده‌بان‌ها صورت می‌گیرد. به‌عنوان مثال من چند نوبت برای خدمت در جایگاه دیده‌بانی کاندید شدم، حتی خود مهندس هم در یک جلسه عنوان کردند که کوروش را چندین بار کاندید کردیم ولی کوروش رأی نیاورده است.
آیا همسفرتان هم جایگاه خدمتی دارند؟
بله ایشان هم پا به پای من به کنگره آمده‌اند. مثل من کمک راهنما و مرزبان بوده‌اند، با هم شعبه افتتاح کردیم و الآن هم در قسمت همسفران در حال خدمت است.
آیا در دیده‌بانی برای خلاقیت و نوآوری جایی در نظر گرفته شده است؟ بعنوان مثال شخصی که مصرف‌کننده مواد صنعتی است شاید شربت ot برای درمان او تأثیرگذار نباشد. برای این موارد چاره‌جویی شده است؟
بله صد در صد. برنامه‌ها و تصمیم گیری‌ها می‌تواند تغییر کنند. مثلاً چند روز پیش برنامه پروتکل درمان هروئین تغییر کرد. حتماً اشکالات و ضعف‌ها به طرق مختلف به دیده‌بان گزارش می‌شود و این ضعف‌ها و اشکالات و راه حل آن‌ها در شورای دیده‌بان‌ها مطرح می‌شود و در آنجا تصمیم‌گیری می‌شود. در مورد پیدایش مواد مخدر جدید راه‌های درمان آن‌ها و مشکلاتی که مسافران با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند هم مسائل مطرح و بررسی می‌شود.
معمولاً مؤسسات یا سازمان‌ها برای معرفی خدمات خود روش‌های جدید استفاده می‌کنند و خود را به‌روزرسانی می‌کنند. این موضوع در کنگره هم دنبال می‌شود؟
خود شخص مهندس می‌فرمایند همیشه از پیشنهادهایی که از مسافران یا لژیون‌ها مطرح می‌شود استقبال کنید و این به‌روزرسانی خصوصاً در مورد کمک راهنماها وجود دارد. آن‌ها مشکلات و موارد را به ما منتقل می‌کنند و دیده‌بان‌ها بر اساس وظایف، در شورای دیده‌بانان مشکلات را مطرح و در مورد آن‌ها چاره‌جویی می‌کنند.
یک خاطره خوب یا بد از زمان مصرف یا خدمت در کنگره که هنوز در ذهنتان نقش دارد برای ما تعریف کنید
زمانی که من در شعبه آکادمی مرزبان بودم به همراه آقای مهرداد بوجاریان که ایشان هم مرزبان بودند در اتاق مرزبانی نشسته بودیم. شخصی وارد شد و از ما پرسید حسین کجاست؛ پرسیدیم کدام حسین؟ گفت حسین دژاکام. نوع لحن او برای ما سنگین بود. آن شخص آن‌قدر حاضرجوابی کرد که ما کنترلمان را از دستم دادیم و از کوره در رفتیم. طوری که آن شخص را به داخل مرزبانی منتقل کردیم و در کمد انداختیم. وقتی این موضوع را به آقای مهندس گفتیم ایشان به شدت ناراحت شدند و به ما تأکید کردند که هرگز نباید چنین عملی تکرار شود و اگر هر شخصی آمد و پشت سر من صحبت کرد هیچ‌کس حق ندارد بر علیه او جبهه‌گیری کند. این خاطره من از مرزبانی بود.
برای افرادی که از درمان نا امید شده‌اند چه پیامی دارید؟
من خاطره بدی از دوران اعتیاد ندارم؛ اعتیاد و مصرف مواد برای یک فرد معتاد لذت‌بخش است. من از دوران نوجوانی سیگار مصرف می‌کردم و در همان دوران به شدت از افرادی که قصد نصیحت کردن داشتند فراری بودم. من نمی‌توانم به هیچ کسی نصیحت کنم چون معتقدم تا زمانی که فرد از مصرف خود لذت می‌برد هیچ پند و نصیحتی در جهت عدم مصرف او جواب نخواهد داد تا زمانی که خود انسان اقرار کند که از مصرف خسته شده و قصد درمان دارد.
افق ۵ سال آینده کنگره را چطور می‌بینید؟
اتفاقاً هفته گذشته در جلسه دیده‌بان‌ها آقای مهندس در مورد جهانی شدن کنگره صحبت می‌کردند من هم گفتم بعد از جهانی شدن مهندس از شرایط شعب انگلستان، سوئد و آرژانتین و... از ما سؤال خواهند کرد! مطمئناً دور از انتظار نیست؛ همه این موارد در برنامه‌های من وجود دارد و آن‌ها را پیش‌بینی کرده‌ام.
شما به عنوان دیده‌بان به طور حتم به شعبه‌های زیادی نظارت دارید. در بین این شعب از نظر شما کدام شعبه فعالیت و رشد چشمگیری داشته است؟
چیزی که ما در کنگره یاد گرفتیم این است که درباره چیزی قضاوت نمی‌کنیم و نظر نمی‌دهیم. برنامه‌هایی که در شعب کنگره اجرا می‌شود بر اساس یک برنامه مشخص و اعلام شده است. هر شعبه‌ای که توسط انسان‌های خوب اداره شود و با آدم‌های خوب است و چون سرمنشأ همه شعبه‌ها از یک چشمه است و تمام آموزش‌ها و روش‌های آن‌ها از یک منبع سرچشمه می‌گیرد پس همه آن‌ها خوب هستند و شعبه بدی نداریم.
و کلام آخر...
من از زمان حضور در کنگره به این واقعیت رسیدم که هرچیزی از بالا به من گفته می‌شود فقط اطاعت و اجرا کنم. چون به این واقعیت رسیدم که هر دستور یا هر وظیفه‌ای که خواسته می‌شود به طور حتم در مورد آن فکر شده، بررسی‌های مختلف انجام شده و راه‌های اجرای آن هم پیش‌بینی شده است. پس اگر کاری از من خواسته شود فقط آن را انجام می‌دهم چون به انجام آن کار ایمان دارم.
در پایان از جنابعالی تشکر می‌کنم که این وقت را به من دادید تا بتوانم اخبار و اطلاعات آن را در اختیار مسافران و همسفران محترم قرار دهم.
17 دیماه 1399 / هفته دیده بان / نمایندگی حر
تهیه گزارش: مسافر جعفر
تایپ: مسافر سعید
- تعداد بازدید از این مطلب :
2558