اگر از داشتن چیزی محروم باشیم و حسهای منفی در ما به وجود نیاید، آنگاه ظرفیت به دست آوردن آن موضوع در ما ایجاد میشود. ظرفیت یعنی مقدار گنجایش یک ظرف و مسئولیت از مسئول میآید، یعنی کسی که مورد سؤال قرار میگیرد و باید در مقابل مسئولیت خود پاسخگو باشد. هر چیزی یک نقطه تحمل دارد که اگر نیروی بیشتری به آن وارد شود از وضیعت تعادل خارج میشود، پذیرش مسئولیت هم به همین صورت است، اگر مسئولیت ما بیشتر از ظرفیت ما باشد از نقطه تحمل خارج میشویم، در کنگره این وضیعت را قبله گم کردن میگویند؛ یعنی همان خروج از تعادل یا به هم ریختن، اگر ظرفیت ما با مسئولیت ما مطابقت نداشته باشد از تعادل خارج میشویم، هدف را فراموش میکنیم و دچار سردرگمی و بههمریختگی میشویم و این عمل بههیچوجه صورت نمیگیرد مگر ذرهذره ظرفیت خودمان را بالا ببریم. همانطور که در کنگره به ما آموزش دادند ما باید با نیروی تفکر، تجربه و آموزش، دانایی خودمان را بالا ببریم. همچنین باید ظرفیت و نقطه تحمل ما بالا برود تا بتوانیم از پس مسئولیتهای خودمان بربیایم. ما در برابر مسائل و مشکلات ظرفیتهای متفاوتی داریم.
بهترین مثال برای ظرفیت استخر آب است. استخر گنجایش و اندازه معینی برای دریافت آب دارد و اگر بیش از اندازه آن آب وارد کنیم لبریز میشود. باید در مورد کارها یا وظیفهای که بر عهده ما گذاشته میشود نقطه تحمل آن را داشته باشیم و نقطه تحمل هم ناگهان و یکباره به دست نمیآید، باید کمکم و پلهپله به آن برسیم. اگر شخصی را بیشتر از ظرفیت او مسئولیت بدهیم، از تعادل خارج میشود و به خود و دیگران آسیب میرساند.
به فرموده استاد امین: «اگر میخواهیم همگام با آموزش گرفتن به رشد و تکامل برسیم، زود ناراحت شدن و سریع رنجیدن را باید کنار بگذاریم. وقتی این موضوع برطرف شود، ظرفیت تازهای در ما ایجاد میشود و از این پس در مسئولیت و کارهای محوله لذت میبریم و به جایگاههای بالاتری دست پیدا میکنیم.»
به امید اینکه همه بتوانیم در مسیر انجام مسئولیت موفق باشیم و فراموش نکنیم که به چه منظور و هدفی مسئولیتها را در کنگره قبول کردهایم و درواقع امیدوارم هیچ زمان قبله خود را گم نکنیم.
نویسنده: مسافر هادی
ارسال: مسافر محمد
- تعداد بازدید از این مطلب :
405