پذیرش مسئولیت بیش از نقطه تحمل، موجب تخریب خواهد شد

همان‌طور که رکود بر هیچ انسانی جایز نیست، پذیرش مسئولیت بیش از نقطه تحمل نیز موجب انفجار سلولی و تخریب خواهد شد. چه زیباست این ضرب‌المثل که، اندازه نگه‌دار که اندازه نکوست. واژه قبله گم کردن بدین معناست که باگم کردن جهت درست حرکت، از مقصد که هدف ما در آن نهفته  است، دور شویم. اگر مسئولیت پذیرفته‌شده، باعث شود که از روال طبیعی خارج شویم و کنش و واکنش ما یعنی افکار، اخلاق، رفتار و گفتار ما از مسیر درست و انسانی خارج‌شده و موجبات آزار خود و دیگران را فراهم آوریم، به عبارتی دچار گره مسئولیت شده‌ایم و توان و صلاحیت انجام آن وظیفه را نداریم. باید بدانیم که همه موجودات نقطه تحمل و ظرفیت مشخصی دارند و نقطه تحمل در انسان‌ها کسب کردنی است. نمی‌توان فقط آموزش گرفت و خدمت نکرد چون در آن صورت حتماً زمانی خواهد رسید که وضعیت اشباع، ما را از دریافت‌های بیشتر محروم خواهد کرد و از طرفی آموزش و خدمت مکمل هم هستند، در مرحله‌ی عمل می‌توانم آموخته‌هایم را با عملکردم محک بزنم و متوجه نواقص آن شده و به رشد و تکامل لازم برسم. غیر از موارد مطروحه، نکته مهمی که باید یادآور شوم این است که باید به‌تدریج مراحل رشد را طی کنیم و مقوله زمان را لحاظ کنیم تا جسم، روان و جهان‌بینی ما در پارامتر زمان و پس از تغییرات لازم، تبدیلات مفید و مؤثری را به‌دوراز شک و تخریب داشته باشند. دقیقاً مثل روش درمانی و آموزش‌های کنگره 60 که به‌تدریج با بالا بردن آگاهی و نقطه تحمل، باعث می‌شود بین ظرفیت شخص و پذیرش مسئولیت آن تعادل به وجود آید و باتجربه جایگاه‌های متعدد، ظرفیت ما هر چه‌بهتر ساخته می‌شود. لازم است بدانیم که خداوند لیاقت خدمت را به هرکسی نمی‌دهد، بنابراین قدردان و سپاسگزار باشیم و در آن مسیر به‌درستی و در جهت سازندگی و آبادانی حرکت کنیم.

نویسنده: کمک راهنمای محترم لژیون چهارم، سرکار خانم فریده
همسفران شعبه لوئی پاستور