وادی پنجم، تبدیل تفکر به عمل

از وادی اول تا چهارم بیشتر روی تفکر و اندیشه‌ خود، کار کردیم یعنی باید فکر کردن سالم را به‌درستی یاد بگیریم؛ هر کاری که بخواهیم انجام دهیم ابتدا باید تصویر ذهنی آن را بسازیم و بر روی آن تفکر کنیم و بعد ساختارهای جدیدی را ایجاد کنیم و به عمل درآوریم. بعد از عبور از چهار وادی به وادی پنجم می‌رسیم که در این مرحله باید هرچه تفکر کردیم را عملی سازیم.

وقتی من بهترین فکر را داشته باشم ولی نتوانم آن را در محیط بیرونی عملی کنم هیچ فایده‌ای ندارد چون از آن فکر هیچ نتیجه‌ای به دست نمی‌آید. وادی پنجم به ما می‌گوید که باید حرکت کنیم و تا حرکت نکنیم اتفاقی نخواهد افتاد. فکر و تفکر به‌تنهایی حلال مشکلات نیست، برای رسیدن به نتیجه و حل مشکلات و یا درمان اعتیاد باید حرکت کنیم؛ تا زمانی که حرکت نکنیم هیچ تغییر و تحولی در وجود ما به وجود نخواهد آمد و همین حرکت سبب می‌شود تصاویر زنده درونی تبدیل به تصاویر واقعی بیرونی شوند و از قوه به فعل درآیند، اما باید بدانیم که این حرکت باید درست و اصولی باشد تا به بیراهه نرویم؛ بنابراین وادی پنجم هم مثل تمام وادی‌ها ما را به فرامین و قوانین الهی نزدیک می‌کند. برای رسیدن به راه و حرکت درست و اصولی در این وادی هشت کلید وجود دارد.

اول، بازگشت از ضد ارزش‌ها: بزرگ‌ترین ضد ارزش مصرف‌کنندگان، مصرف مواد مخدر است که البته در کنار آن ضد ارزش‌های دیگری هم وجود دارد که باید تحت هر شرایطی از ضد ارزش‌هایی که قبلاً انجام می‌دادند بازگشت و به‌نوعی توبه کنند.

دوم، خودداری: یعنی اختیار خود را داشتن، به‌عنوان‌مثال اگر در مکانی که می‌خواهند قرار بگیرد امکان لغزش وجود دارد، به آنجا نروند حتی اگر تردید دارند بهتر است، خودداری کنند.

سوم، قناعت: باید در طول دوره درمان اعتیاد خود، به آنچه داریم قانع باشیم و قدر داشته‌هایمان را بدانیم. البته با قناعت و استفاده درست از نعمت‌هایی که خداوند به ما عطا کرده و تلاش و کوشش فراوان می‌توانیم پایه‌های مالی زندگی خود را مستحکم کنیم. باید در هر شرایطی شکرگزار نعمت‌های خداوند باشیم.

چهارم، صبر: صبر یکی از مفاهیم مهم و کاربردی در کنگره 60 است. صبر یعنی در نظر گرفتن زمان برای انجام هر کاری همراه با سعی و تلاش حساب‌شده. مثلاً درمان اعتیاد 10 تا 11 ماه زمان می‌خواهد و خروج از تاریکی‌ها نیازمند صبر و تلاش و گذشت زمان است. چراکه بدون در نظر گرفتن صبر هرگز به درمان اعتیاد نمی‌رسیم.

پنجم، غیبت، تجسس، قضاوت: همه ما باید از غیبت کردن پرهیز کنیم و از تجسس کردن در امور دیگران که به ما ارتباطی ندارد خودداری کنیم، چراکه ممکن است باعث قیاس شود و نهایتاً به قضاوت نا به‌جا می‌رسد و تخریب ایجاد می‌کند.

ششم، وکیل: همه ما باید همواره در مسیر زندگی به خداوند توکل نماییم تا ما را در رسیدن به هدفمان یاری کند. در مسیر درمان اعتیاد پس از توکل به خداوند باید فرد دیگری (راهنما) را وکیل خود قرار داده و فرمان‌بردار او باشیم تا به سرمنزل مقصود برسیم.

هفتم، رضا: رضایت‌مندی و راضی بودن یکی از صفات زیبایی است که یک انسان می‌تواند داشته باشد؛ یعنی از جایگاهی که در آن قرار دارم راضی باشم و هیچ‌وقت گله و شکایتی از شرایطم نداشته باشم. فقط راضی باشم به رضای خداوند. البته به مفهوم واقعی کلمه نه‌تنها به کلام و سخن.

هشتم، تسلیم: مقام تسلیم در درجه‌ بالاتر از رضا قرار دارد. تسلیم یعنی ترک کردن خواسته و سپردن همه‌ی کارها به خداوند.

این مرحله‌ای بسیار سخت و دشوار است و درجه‌ بالایی است و این مقام حاصل نمی‌شود، مگر اینکه مراحل قبلی را به‌طور کامل درک و اجرا کرده باشم.

نویسنده: کمک راهنمای محترم سرکار خانم فاطمه لژیون نهم
تایپ و تنظیم: همسفر معصومه
نمایندگی کاسپین