گاهی یک پیام، شمع تاریکی می‌شود

در طول سفر، همسفری لازم است که چراغ راه باشد
در طول سفر، به کسی نیاز است که در تاریکی، چراغ راه باشد. همسفران در کنگره ۶۰ تنها شاهد تغییرات نیستند، بلکه خود بخشی از این تغییرات هستند. آن‌ها نه‌تنها در دوران دشوار درمان به مسافر یاری می‌رسانند، بلکه در همین مسیر، خود نیز رشد می‌کنند، می‌آموزند و دگرگون می‌شوند. هر چالش و هر موفقیت، داستانی مشترک بین همسفر و مسافر است.
مراسم‌ این هفته در حقیقت جشن زندگی است؛ جشنی برای برداشتن گامی تازه در کنار یکدیگر و جشنی برای حمایتی که هرگز فراموش نمی‌شود. در این مراسم از همسفران تقدیر می‌شود، چرا که این مسیر بدون پشتیبانی بی‌دریغ آنان نمی‌توانست با چنین موفقیتی پیموده شود.
گاهی تنها یک کلمه، یک نگاه یا یک پیام از سوی همسفر می‌تواند تأثیری بزرگ بر جای گذارد؛ همان‌گونه که روشن کردن شمعی در دل تاریکی، راه را نمایان می‌کند.
در نهایت، این هفته نوعی یادآوری برای همه ماست که درمان اعتیاد، یک مسیر تنها و فردی نیست؛ همسفران نیز بخشی جدایی‌ناپذیر از این سفرند. آنان نه تنها در کنار مسافران خود، بلکه برای خود نیز در حال ساختن زندگی‌ای تازه هستند.
هفته همسفر، فرصتی است برای قدردانی از تمام کسانی که در دل تاریکی‌ها، نور امید را به قلب مسافران می‌بخشند.
در پایان، به همسفران جناب آقای مهندس که در این مسیر همراه ایشان بوده‌اند تبریک می‌گویم و نیز به تمام همسفران کنگره ۶۰ که با مهر، محبت و صبوری، مسیر درمان، آموزش و خدمت را هموار می‌کنند، صمیمانه تبریک و سپاس می‌گویم.

دلنوشته همسفر قربانعلی لژیون سوم همسفران آقا

تایپ و ارسال: خدمتگزاران سایت شادآباد