در این وادی می‌آموزیم تفکرات خود را از قوه به فعل درآوریم

«تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماییم». در این وادی می‌آموزیم تفکرات خود را از قوه به فعل درآوریم؛ به آن دسته از افکارمان که منطقی هستند اجازه بدهیم به مرحله اجرا در آیند تا ساختارهای علمی جدید را به‌وجود آوریم. برای انجام این عمل ابتدا باید از حالت ترس، ناامیدی و بسیاری نکات منفی خارج شویم تا به مرحله آرامش قدم بگذاریم و پاکسازی و پالایش را از خود آغاز کنیم. برای اصلاح اخلاق و رفتار باید ۳ اصل پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را مد نظر داشته باشیم. اگر بخواهیم وارد مرحله اجرایی شویم و از ضد‌ارزش‌ها دوری کنیم باید پله‌پله پایین آمد؛ نمی‌شود راهی را که مدت‌ها پله‌پله بالا رفته‌ایم را یک‌دفعه برگشت کنیم؛ قطعاً عواقب جبران‌ناپذیری دارد. مسلماً با کمی تفکر می‌توان دریافت که چه کارهایی ارزش و چه کارهایی ضد‌ارزش هستند. تنها راهی که می‌شود یک انسان به هم ریخته و نامتعادل به انسانی متعادل و موجه تبدیل شود تزکیه و پالایش است.

در این وادی برای این‌که بهتر در صراط مستقیم قرار بگیریم با پا نهادن در این پله‌ها و به اجرا در آوردن این موارد به صراط مستقیم هدایت می‌شویم. این‌که بیاموزیم از تجسس، غیبت و قضاوت دیگران دست برداریم؛ چون در‌نهایت این دیوار پوسیده روی سرمان خراب می‌شود. بعد از آن خودداری کردن است که به این معنی است؛ اگر نمی‌دانی کاری درست است یا غلط، به نفع ماست یا به ضرر ما بهتر است آن کار را انجام ندهیم. در مورد قناعت و صبر با الگوبرداری از طبیعت از ساده‌ترین و کمترین امکانات با پشت‌سر گذاشتن و تحمل زمانی مشخص، با تلاش و کوشش لازم می‌توان به هدف یا مقصد رسید. پس‌انداز می‌تواند مادی باشد یا معنوی و لازم است همه ما پس‌انداز کنیم تا در زمان نیاز بتوانیم استفاده کنیم. آموخته‌ایم در تمامی مراحل زندگی؛ با تفکر، تلاش، کوشش و با توکل به قدرت مطلق حرکت کنیم و بدانیم هدایت و حمایت خداوند زمانی شامل حال ما می‌شود که با قلب، زبان و عمل نسبت به آنچه از طرف او برای ما تقدیر می‌شود رضایت داشته باشیم.

خود من گره‌ام را در این وادی پیدا کردم. این‌که در مورد به اجرا در آوردن تفکرات واقعاً مشکل دارم، به قول گفتنی نمی‌توانم بعضی از تصمیمیاتم را عملی کنم و همیشه به یک وقت دیگر موکول می‌کنم و این مسئله باعث می‌شود که همیشه ذهنم درگیر شود که چرا انجام نمی‌دهم؟! مثلاً تصمیم می‌گیرم به باشگاه بروم، همیشه هم به آن فکر می‌کنم و می‌دانم ورزش کردن برای سلامتی‌ام لازم است و برای روحیه‌ام واقعاً خوب است؛ یک مدت که می‌رفتم دیدم چقدر تأثیر مثبتی دارد؛ ولی باز هم نمی‌توانم این قضیه را حل کنم و آن را به اجرا درآورم. با خودم فکر کردم که الآن که دیگر داری به کنگره می‌روی، وقت صرف می‌کنی  واین همه امکانات برای تو فراهم شده است، چه کسانی زحمت و کشیده‌اند و زحمت می‌کشند تا تو آموزش بگیری؛ اما آموزشی که به کار نیاید به چه دردت می‌خورد؟ پس از این وادی درس بگیر با توکل بر خدا قدمی بردار تا پیش خودت، راهنمایت و خدای خودت سرت پایین نباشد. ان‌شاءالله.

نویسنده: همسفر ربی رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر مژده رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارگ کرمان