ماده مخدر شیشه یا کریستال به دلیل تأثیرات مخربش بر جسم و روان یکی از خطرناکترین مواد روانگردان شناخته میشود. این ماده که در ابتدا بهعنوان دارویی برای افزایش انرژی و رفع افسردگی مورد استفاده قرار میگرفت، امروزه به یکی از چالشهای اصلی در حوزه سلامت و اجتماع تبدیل شده است. در این مقاله به بررسی ویژگیها، عوارض و روشهای درمان شیشه با تأکید بر پروتکلهای کنگره۶۰ پرداخته میشود تا درک بهتری از این ماده و راههای مقابله با آن ارائه گردد.
شیشه یا آیس و یا کریستال به دلیل شباهت شکل ظاهری آن با خرده شیشه در ایران به آن شیشه گفته میشود. مهمترین ترکیب این ماده آمفتامین است که اولین بار در جنگ جهانی دوم بهعنوان داروی موثر در رفع افسردگی و بالا بردن سطح انرژی سربازان به کار برده میشد. از آمفتامین ابتدا ماده مخدر اکستازی و بعد شیشه تولید شد. عوارض ناشی از مصرف شیشه بسیار خطرناک و سنگین است. شیشه بیش از هر ماده دیگری روی مغز تخریب ایجاد میکند، در جایی از جمله هیپوتالاموس که مرکز کنترل احساسات و نیروی جنسی است؛ یعنی در دو مقوله مسائل جنسی و اطرافیان و دیگری احساس تحت نظر بودن است دچار توهمات شدید میشوند و رفتارهای خطرناکی از جمله قتل و جنایت از آنها سر میزند.
نشئگی حاصل از مصرف شیشه شبیه هیچ ماده مخدر دیگری نیست. در ابتدا مصرفکننده تا ۲ شبانهروز نمیخوابد و بعد ایجاد توهمات شدید میکند و بعد از بین رفتن اثر آن احساس خستگی شدید و خواب طولانی و پس از آن سردرد شدید، بیقراری، لرزش شدید ایجاد میکند. به قول آقای مهندس که شیشه یک ماده مخدر نیست؛ بلکه یک ماده مخرب است. از عوارض مصرف شیشه اختلال در دریچه پروستات است که معمولاً اسپرم و ادرار با هم دفع میشوند. آسیبهای کبدی، جوش صورت، تضعیف قوای جنسی و... از دیگر عوارض مصرف شیشه میباشد.
درمان شیشه با سایر مخدرها ۲ تفاوت دارد: ۱- درمان شیشه با OT با دوز پایین daily 0/3cc شروع میشود، بعد BID 0/3، سپس TDS 0/3 تا به سقف ۴/۵cc برسد بعد تیپر میشود؛ درواقع پروتکل درمان شیشه با OT باید در یک دوز بسیار خاصی از یک نقطه خاص ذرهذره گسترش یابد تا متابولیسم شخص با این مواد عادت کند، به تعادل برسد و بعد مواد بیرونی را ذرهذره کم میکنیم تا مواد درونی جایگزین شود؛ باید مجموع مواد مخدری که بدن تولید میکند با موادی که ما به آن میدهیم هر دو یک عدد شود.(این اصل در درمان کل مواد باید در نظر گرفته شود). البته این پروتکل برای زمانی است که فرد تنها شیشه مصرف میکند؛ ولی اگر مصرف شیشه با تریاک یا هروئین باشد ماده غالب مخدر است و طبق پروتکل مخدر اعمال میشود. به دلیل اینکه شیشه خواب را بههم میریزد مصرف مخدر در کنار آن باعث تنظیم خواب میشود و یا یکسری علائم سایکوسوماتیک با مصرف مخدر بهتر میشود.
۲- فاز سازگاری آن طولانیتر است؛ حدود ۳ تا ۴ ماه که به دلیل مسائل سایکوسوماتیکی و آشفتگیهای روحی و روانی است که البته نباید ناامید شد. برای ماندگاری فرد و تحمل این دوره جلسه اول توجیهی مسافر و همسفر حائز اهمیت میباشد و دیگر اینکه تغییر نگرش و آموزش جهانبینی عامل مهم در ماندگاری فرد در کنگره میباشد. مصرف شیشه ایجاد توهماتی میکند، توهم همان خواب دیدن در بیداری است. خواب دیدن در خواب از جهان فیزیکی جدا و وارد بعدی دیگری میشویم؛ اما توهم در بیداری رخ میدهد و باعث قاطی شدن حسها میشود. درواقع بین خواب و بیداری دیواری هست که در مصرف شیشه این دیوار فرو میریزد که در درمان به مرور زمان این دیوارچینی دوباره انجام میشود. در حالی که تمام جوامع و NGOها از درمان شیشه عاجز ماندهاند و معتقدند درمان محرک شیشه با مخدر امکانپذیر نیست به لطف خداوند و درمانگر بزرگ آقای مهندس درمان شیشه هم مانند سایر مواد در کنگره۶۰ به روشDST و شربت OT امکانپذیر شد و بسیاری از مصرفکنندگان شیشه بهراحتی به درمان رسیدهاند.
نتیجهگیری:
ماده مخدر شیشه با تأثیرات مخرب خود بر جسم و روان چالشهای جدی برای فرد و جامعه ایجاد میکند. با این حال روشهای درمانی نوین مانند پروتکل DST و شربت OT در کنگره۶۰ نشان دادهاند که با رویکردی علمی و صبورانه میتوان به درمان این ماده مخرب دست یافت. تغییر نگرش، آموزش جهانبینی و حمایتهای روانی در کنار پروتکلهای دارویی، نقش کلیدی در موفقیت درمان دارند. این دستاوردها نه تنها امید را به مصرفکنندگان و خانوادههایشان بازمیگرداند؛ بلکه الگویی برای سایر جوامع در مقابله با این معضل جهانی ارائه میدهد.
منابع: سخنان آقای مهندس در لژیون پزشکان سال ۱۴۰۱، مقالهای از دیدهبان مسافر علی، جزوه راهنما و راهنمایی در کنگره۶۰
نویسنده: همسفر وحیده رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر آسیه رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
185