تفکر به همراه 7 آیتم : رسیدن به آرامش

پنجمین جلسه از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰ نمایندگی صبا به استادی مسافر مصطفی، نگهبانی مسافر حبیب و دبیری مسافر رضا با دستور جلسه «وادی پنجم( در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید) و تاثیر آن روی من» چهارشنبه ۱ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان مصطفی هستم یک مسافر، دستور جلسه وادی پنجم است. در وادی‌های گذشته گفته شد برای آغاز هر کاری باید تفکر کرد و بیندیشیم که این تفکر به راه مستقیم هدایت می‌شود یا خیر و اینکه هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم و هیچ کس به اندازه خودمان به خودمان فکر نمی‌کند و باید مسئولیت خود را در مسائل حیاتی خودمان بپذیریم. در وادی پنجم به این می‌رسیم که تفکر، به تنهایی ما را به هدف نمی‌رساند بلکه همراه آن باید حرکت و تلاش برای رسیدن به هدف صورت بگیرد.
در وادی پنجم گفته می‌شود ما در سه جهان در حال زندگی هستیم: جهان خاکی، جهان ذهنی و جهان خواب؛ برای ایجاد ساختارهای مثبت در جهان ذهنی و تبدیل آن‌ها به ساختارهای عملی مثبت بایستی از حس‌های منفی مثل ترس، ناامیدی، اضطراب، عدم اعتماد به نفس دوری کنیم و برای رسیدن به آرامش که میوه تزکیه و پالایش است بایستی ۷ آیتم را به همراه اصل پندار سالم، گفتار سالم و رفتار سالم در نظر بگیریم.

این ۷ موضوع عبارتند از: اول- برگشت از ضدارزش‌ها و کارهای بدی مثل دروغگویی، مصرف مواد مخدر و الکل، غیبت و...؛ دوم- خودداری از انجام کار‌هایی که از درست بودن آن‌ها اطمینان پیدا نکرده‌ایم. سوم- قناعت به معنای استفاده حداکثری از حداقل امکانات و فرصت‌های موجود چه مالی و چه معنوی و چه در خدمت؛ چهارم- داشتن صبر برای هر کاری به معنای گذر زمان همراه با تلاش مناسب و در جهت درست دقیقا مثل خود سفر اول که هم زمان در نظر گرفته شده هم مسیر حرکت درست است و هم باید تلاش کافی صورت بگیرد تا بعد از صبر نوبت ظفر برسد. پنجم- عدم تجسس در کار دیگران، قضاوت نکردن و غیبت نکردن در مورد افراد چرا که قضاوت کار خداوند است و کسی که جایگاه قضاوت را دارد و غیبت مثل دیواریست که  بالاخره بر سر غیبت‌کننده فرو خواهد ریخت. ششم- پس انداز کردن به دو نوع مادی و معنوی است و توجه به این نکته که پس‌انداز برای افراد غیر پولدار است و برای شرایط غیر قابل پیش‌بینی بایستی همیشه پس‌انداز مناسب داشته باشیم.  هفتم- داشتن توکل به خداوند و رسیدن به مقام رضا و در نهایت تسلیم که به قلب و زبان راضی به رضای حق بوده و در مقام تسلیم خواسته‌ای غیر از خواسته او نداشته باشیم. از اینکه به حرف‌های من گوش کردید از همه شما سپاسگزارم

تهیه و ارسال: مسافر حیدررضا
خدمتگزار سایت نمایندگی صبا