لژیون سردار قدمی تازه در زندگی هر انسان

«قضاوت فقط مخصوص خداست» من این جمله را بارها شنیدم؛ اما در کنگره توانستم درکش کنم. دادن حکم قضا و قضاوت از روی جهالت و نادانی ماست. من اصلا حق ندارم از روی ظاهر یک انسان قضاوت و حکم صادر کنم. انسان دانا هرگز دیگری را قضاوت نمی‌کند. انسان هر چه نادان باشد بیشتر دیگران را قضاوت می‌کند. هنگامی که کسی را قضاوت می‌کنم انرژی و زمانی را که باید صرف خود نمایم در ذهنم صرف دیگران کرده و خود را خسته می‌کنم. انسان باید برای خودش قاضی باشد نه در مورد دیگران. هر چقدر من آگاه‌تر باشم بیشتر خودم و کمتر دیگران را قضاوت می‌کنم و می‌توانم به صلح و آرامش درونی برسم. وقتی دانش و دانایی ندارم باید از قضاوت پرهیز کنم.

برای قضاوت باید معرفت، عمل سالم و عدالت اجرا شود. اگر کسی را قضاوت کنم حتما در شرایط او قرار خواهم گرفت. زمانی که کسی از من می‌پرسد: اگر جای من بودی چه کار می‌کردی؟ همیشه این جمله را تکرار می‌کنم: نمی‌دانم، من جای تو نیستم. وقتی قضاوت می‌کنم؛ یعنی جهان‌بینی من درست و کامل نیست، حق ندارم دیگران را تحت هیچ شرایطی قضاوت کنم. هرگز ظاهر قضایا شاهد خوبی برای ماهیت آن‌ها نیست، بیایید یکدیگر را قضاوت نکنیم، تنها عشق بورزیم و اجازه دهیم به ما عشق داده شود.
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
من اگر نیکم اگر بد برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار، که کشت

زمانی که وارد کنگره شدم با خود گفتم: چرا انسان‌ها در این‌جا مبلغ‌های زیادی را صرف کنگره می‌کنند؟ می‌توان این پول را صرف کودکان نیازمند، خانه سالمندان و حتی ساخت یک مدرسه کرد. تا این‌که کم کم دانایی من بالا رفت و فهمیدم شرکت در لژیون سردار تماما عشق و دانایی است و من می‌توانم کمکی هر چند کوچک در رهایی یک شخص داشته باشم، می‌توانم یک پدر را در جامعه از اعتیاد رها کنم، فرزند او وارد مدرسه شود، خانواده او آسایش داشته باشند و فقر در خانواده او کمرنگ شوند. من قطره‌ای باشم در این اقیانوس وسیع و چقدر این مبلغ بی‌ارزش و کم است برای این کار بزرگ.

اسم سردار که نام یکی از اساتید آقای مهندس است به انسان حس خوبی می‌دهد و چقدر زیباست که نام یکی از اساتید آقای مهندس بر روی ما خواهد آمد و من حس بسیار خوبی از این داستان دارم. با وجود لژیون سردار و کنگره دیگر از تاریکی‌ها نمی‌ترسم، در لژیون سردار عاشق‌تر شدم و بخشش را بیشتر و بیشتر آموختم. عضو شدن در این لژیون بدهی‌ای است که ما باید به کنگره پرداخت کنیم و زیباست که قطره‌ای باشیم برای درمان این بیماری بزرگ. بخشیدن پول می‌تواند یک آموزش باشد و عضو شدن در لژیون سردار قدمی‌ تازه در زندگی هر انسان است.

نویسنده: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر مرضیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صالحی