جهالت رابطه مستقیم با قضاوت دارد و قضاوت کردن دیگران نشانه جهل آدمی است.

جلسه سوم از دور بیست و چهارم کارگاههای آموزشی خصوصی کنکره ۶۰ نمایندگی پاکدشت با استادی مسافر مهدی، نگهبانی مسافر حیدر و دبیری مسافر روح الله با دستور جلسه "قضاوت و جهالت"چهارشنبه ۱۸ تیر۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مهدی هستم مسافر
خدا را شاکر و سپاسگزارم که این فرصت را به من داد تا بتوانم خدمت کنم، از راهنمای خودم تشکر می‌کنم که این فرصت را به من داد تا آموزش بگیرم .
دستور جلسه قضاوت و جهالت :قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنی ندانستن است .
به عبارتی دیگر قضاوت یعنی داوری کردن در مورد موضوعی که ما در مورد آن دانایی و آگاهی نداریم، ما ظاهر آن را رؤیت می‌کنیم ولی از باطن آن بی اطلاع هستیم که بیشتر قضاوت های انسان بر حسب ظاهر آن موضوع می‌باشد.
من در صور پنهان خودم یعنی درذهن و افکار خودم مدام دیگران را قضاوت می‌کردم اما با ورود به کنگره ۶۰ یاد گرفتم که تنها در اموراتی که راجع به خودم است قضاوت کنم و بهتر است دوربینم را از روی دیگران و اطرافیان به سمت خودم بچرخانم تا خودم را بهتر بشناسم.
قضاوت یک‌ مسئله دو طرفه است زیرا اگر من در مورد کسی قضاوت می‌کنم در واقع این اجازه را به آن شخص می‌دهم که او هم راجع به من قضاوت کند. ما گاهاً بدون تحقیق و از روی ظاهر و حتی با یک نگاه مسائل و افراد را قضاوت می‌کنیم ولی با یک نگاه نمی‌توان شکر و نمک را از هم تشخیص داد.
جهالت رابطه مستقیم با قضاوت دارد و قضاوت دیگران نشانه جهل آدمی است .
قضاوت و جهالت دو دشمن نامرئی هستند و باید با کسب آموزش هواسمان باشد از مسیر خود خارج نشویم.
حال چگونه از جهالت و قضاوت دوری کنیم؟ با مطالعه و آموزش جزوات، سیدی ها، کتب و گوش دادن به رهنمود های راهنما و کسب تجربه از او و خدمت گذاران.
با آموزش‌های کنگره این را یاد گرفتم که
قضاوت کردن دیگران در ما تخریب ایجاد می‌کند و آرامش و آسایش را از ما می‌گیرد چون قضاوت کردن انرژی زیادی را از انسان می‌گیرد.
به قول حضرت مولانا که می‌فرماید: نه تو آنی که همانی نه من آنم که تو آنی.
این نکته را فراموش نکنیم که هیچکس در هستی کامل و بی‌نقص نیست ما باید کمتر قضاوت کنیم و بیشتر عشق بورزیم.
از اینکه به عرایض بنده توجه کردید متشکرم.

عکس و تایپ: مسافر اسدالله لژیون ۷

ویرایش و ارسال : مسافر رضا لژیون ۱۲