برداشتی از فایل صوتی ابرهای تیره
در زندگی تکتک ما روزهایی بوده که ابرهای تیره در آسمان زندگیمان پیدا شده و سایه افکنده، این ابرهای تیره در هر مقطع و برههی زمانی پدیدار شده و نمادی از مشکلات و سختیهای زندگی ما بوده است.
من بهعنوان یک همسفر کاملاً این روزگار را دیده و لمس کردهام، اما هیچکدام از این روزها پایدار نبوده و با صبر و درایت از بین میرود و خورشید عالمافروز بر زندگی حاکم میشود.
حال چطور و چگونه میتوان کاری کرد که ابرهای تیره جای خود را به ابرهای سپید و سپس خورشید درخشان بدهند؟ جواب زیاد هم ساده نیست چرا که کار راحتی نیست که بگوییم با فلان نسخه میتوان به نتیجه رسید. در اینجا ابتدا صبر و تحمل ما سپس تلاش و کوشش و برداشتن قدم اول و دوم ... تا آخر در جهت رفع مشکل و رسیدن به خواستههاست و این مهم میسر نمیشود مگر با آموزش دیدن.
سپس از جا بر خواستن و به خویشتن خویش کمک کردن، چرا که جز خود ما کسی نمیتواند دادرس ما شود. ممکن است در پی سختی و مشکلات همیشه آسانی و راحتی نباشد گاهی بعد از مشکلی، مشکلات دیگر یکی پس از دیگری وارد عمل میشوند و اینجاست که زیر سؤال میرویم، اگر آموزشهایمان را کامل و جامع فراگرفته باشیم که خوشا به حالمان و به آنی از همه مشکلات و سختیها گذر میکنیم، چه زیبا جناب مهندس فرمودند که در صبر بیصبری نکنیم. صبر بهظاهر تلخ است اما میوهی شیرینی دارد که پاداش آن است.
حال زمانی میرسد که مشکل ما حل شده دچار منیت میشویم و کسانی که در زمان مشکل ما را یاری کردند فراموش میکنیم، چو به گشتی طبیب از خود میازار پس چه خوب است که سپاسگزار و حرمت نگهدار باشیم.
گاهی در قالب شاگرد یا رهجو به قضاوت راهنما یا اساتید میپردازیم که اگر من بجای ایشان بودم کار بهتری میکردم و اما زمانی که خودمان به این مرحله رسیدیم تضمینی نیست که از آنها بهتر عمل کنیم، پس زیباست که حریم و حرمت نگهداریم و به جای قضاوت، انتقاد، ناشکیبائی به آموزش گرفتن و عشق ورزیدن مشغول باشیم.
سنگی که تحمل تیشه را ندارد تندیسی زیبا نخواهد شد. این ابرها و مشکلات لازم و ملزوم زندگی ما هستند و بدون آنها زندگی زیبایی خود را ندارد، باید باشند تا ما آموزش و درس بگیریم. درسی که انسان را به ارتقا و تعالی میرساند.
نگارش و ویرایش: خانم میترا (همسفر محمد)
منبع نمایندگی: تخت جمشید شیراز
- تعداد بازدید از این مطلب :
2623