لطفاً خودتان را بهرسم کنگره 60 معرفی نمایید؟
سلام دوستان ایرج هستم کمک راهنما، یک مسافر؛ مدت تخریب 18 سال؛ آنتی ایکس مصرفی تریاک؛ متادون؛ شیشه روش درمان DST داروی درمان شربت OT به راهنمایی کمک راهنمای عزیزم آقا مجید باغستانی؛ ورزش درکنگره بسکتبال رهایی از بند اعتیاد 6 سال در ادامه سفر سیگار انجام دادم به راهنمایی آقای رامین سعادتجو؛ رهایی 4 سال و 8 ماه
برداشت خودتان را از وادی دهم بفرمایید؟
تنها قوانین الهی هستند که تغییرناپذیرند؛ حتی قوانین مدنی هم به فراخور زمان قابلتغییر میباشند و صفات هم از این موضوع مستثنا نیستند؛ از خوب به بد و از بد به بدتر یا برعکس از بد به خوب و از خوب به عالی و عالیتر و این تغییرات هم میتواند در جهت ارزشها تغییر کند و هم در جهت ضد ارزشها و تمامی آموزشهای کنگره بر این اساس است که تغییر صفات در رویکرد ارزشها انجامپذیر و این ممکن نمیشود مگر اینکه افراد خواستههای قوی داشته باشند و اصولاً بدون خواسته هیچ تغییر صفاتی در هیچ جهاتی وجود نخواهد داشت و ما در کنگره هرگز خود را محکومبه گذشته نمیکنیم و مجبور به آینده هم نمیکنیم چون زمان حال برای ما مهم است و بر این باور هستیم که فردا و آینده از امروز شروع میشود و اگر امروزمان مثبت بود قطعاً فردایمان هم مثبت خواهد بود؛ گذشته برگی از تاریخ است برای عبرت گرفتن و امید در این وادی واژهای کاربردی و تکاملی میباشد.
رساندن رهجویانتان به رهایی چه لذتی برای شما دارد؟
ما در کنگره 60 در هر جایگاهی که باشیم از رهایی انسانهای دردمند خوشحال و مسروریم و انرژیهای معنوی فراوانی دریافت مینماییم؛ حال اگر در این تبدیلات و رهاییها نقش مستقیم داشته باشیم این انرژی چندین برابر میشود و احساس شعفی وصفناشدنی خواهیم داشت. با توجه به اینکه در کنگره 60 اعتیاد با مثلث درمان جسم؛ روان و جهانبینی اتفاق میافتد آیا شخص مصرفکننده میتواند فقط صرفاً برای قطع مواد مخدر خود به کنگره بیاید و بدون کسب آموزش و دانایی آیا امکانپذیر است؟
خیر؛ درمان مواد مخدر بخش کوچکی از تفکرات کنگره 60 مس باشد و بخش اعظم آن آموزشهای کنگره در راستای احیای انسانیت انسانهاست که همانطور در سؤال هم میبینیم شامل جسم؛ روان و جهانبینی است؛ درواقع آموزشهای کنگره و کاربردی نمودن آنها باعث میشود انسانها بهسوی تعادل؛ آرامش و تکامل درحرکت باشند اما بهشرط اینکه این تفکرات بهخوبی در بدن ما کاور شود.
کمک راهنمایی چه حسی در شما ایجاد نمود و چه تغییر نسبت به قبل برای شما صورت گرفته؟
مهمترین حس و تغییری که کمک راهنمایی در انسان یا حداقل در وجود خودم پدیدار نمود حس صبور بودن است که به شکل غیرمنتظرهای در انسان پرورش مییابد و باعث میگردد در برابر مشکلات و مصائب انسانها صبوری نماید؛ گرچه این جایگاه سرشار از احساسات زیبا و لطیف است.
با توجه به اینکه آزمون کمک راهنمایی نزدیک است چه توصیهای برای داوطلبین در آزمون سال 98 دارید؟
قبل از هر چیز برای تمام این عزیزان آرزوی موفقیت و سربلندی در آزمون پیش روی را دارم؛ توصیه که نه اما چند نکتهای را بهعنوان تجربه برای این عزیزان بیان مینماییم
الف – ابتدا به فضل خداوند و حکمتش ایمان راسخ داشته باشیم
ب – اگر در زمان فراگیری آموزشها آنها را بهصورت مفهومی درک کرده باشیم قطعاً موفق خواهیم شد زیرا آموزشهای کنگره بایستی ملکه ذهن ما باشد
ج – تجربه اثبات نموده است که حفظ نمودن مطلب بیشتر در حافظه کوتاهمدت قرار میگیرد و بعد از مدتی هم پاک میشود پس بهتر است در این مدت باقیمانده آموزشها را بهصورت مفهومی کارکنیم.
د – آرامش داشتن و از بین بردن استرس نقش بسیار مهمی در آزمون دارد و تجربه نشان داده است که استرس و ترس نمیگذارد به آنچه میخواهید برسید
ذ – در روزهای پایانی از خواندنی حجم مطالب سنگین خودداری نمایید و فقط بهمرور دروس بپردازید.
ک – خواب مناسب؛ غذای مناسب؛ ورزش و نوشیدن آبخنک را فراموش نکنیم
گ – اطمینان داشته باشیم که پرسشها آسانتر از آن چیزی است که میپنداریم؛ پس از طرح سوا لات چالشبرانگیز خودداری نمایید
آیا ملاک کمک راهنمایی فقط قبول شدن در آزمون و طی مراحل آن و تشکیل لژیون است؟
خیر؛ بههیچعنوان؛ چون جایگاه کمک راهنمایی جزئی از پروسه درمان است و درواقع باتجربه این جایگاه درمان ما کامل میشود
سخن آخر؟
المنته لله که در میکده باز است؛ امیدوارم کلیه عزیزانی که در آزمون کمک راهنمایی شرکت نمودهاند که بنده آن را المپیاد خدمت نام نهادهام موفق باشند و در ادامه یک جهش عظیم بهسوی آموزشها داشته باشند و در صورت عدم قبولی هم ما چیزی از دست نخواهیم داد و مهم این است که ما سعی و تلاش خود را نمودهایم.
در پایان از شما به خاطر این گفتگو سپاسگزارم.
با تشکر از کمک راهنمای ارجمند آقای ایرج ورمزیار که وقتشان را در اختیار وبلاگ نمایندگی شادآباد گذاشتند و تشکر سپاس بابت مطالب آموزندهشان.
خدایا به لوح و قلم سوگند؛ به راز وجود و عدم سوگند؛ به آشفتهحالی که در خاک زند بوسه دمبهدم سوگند؛ به مرغ اسیری که در قفسی زیبا سر زیر پر دارد؛ به مرز فراتر از اوج فلک به پرواز مرغان نظر دارد؛ رها کن چهره خودخواهی را؛ بر ما افشان پرتو آگاهی را.
تهیه گفتوگو: مسافر موسی یوسفی
عکس : مسافر رضا