جلسه سیزدهم از دور یازدهم، از سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی عطّار نیشابور؛ با استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر سهراب با دستور جلسه در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟ در روز یکشنبه مورخ ۱۳۹۸/۳/۲۶، ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علی هستم یک مسافر؛ عرض ادب و احترام دارم خدمت شما عزیزان و دوستان محترم؛ خداوند را شاکرم که توفیق حضور در این جایگاه را نصیب من نمود تا بتوانم خدمت کنم و از شما دوستان آموزش بگیرم. دستور جلسه امروز یک سؤال است که همه‌جوره به من مربوط می‌شود؛ در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟ دستور جلسات به‌طور زنجیروار به هم متصل هستند که ابتدا ما قدردانی را یاد بگیریم تا بتوانیم از خدمتگزاران کنگره نیز تشکر کنیم. اولین برداشت از قدردانی، تشکر و سپاس است.
شکرگزاری و سپاس در کنگره موضوعی نیست که به‌سادگی از آن عبور کرد. من که روزی آرزویم درمان اعتیادم بود؛ آیا می‌توانم از کنگره قدردانی نکنم؟ بزرگ‌ترین نعمت و معجزه زندگی من، کنگره است. کنگره معنای واقعی محبت، عشق و زندگی را به من آموخت. کنگره تنها مکانی بود که دست من و امثال من را گرفت تا در تاریکی نمانیم و از خواب غفلت بیدار شویم. به ما آگاهی بخشید تا در جهل خود غرق نشویم و درست زندگی کردن را بیاموزیم. این وظیفه ما است که از خدمتگزاران کنگره قدردانی کنیم؛ این نشانه رشد ما است و خداوند ما را می‌بیند و راه را برای ما نمایان می‌کند.
من ابتدای ورودم به کنگره حال بسیار خرابی داشتم؛ هم حال جسمی و روانی خراب و هم عدم جهان‌بینی و فقط هم به یک امید آمدم، آن‌هم قطع مصرف مواد بود و فکر می‌کردم که کنگره هم مانند جاهای دیگر است و بسیار دل سرد و ناامید بودم. ولی خداوند را شکر که کسانی را سر راه من علی قرار داد که در طول مسیر همراه و یاری‌رسان من بودند. همسفری که از همان ابتدا پابه‌پای من آمد و به من امید می‌داد.
کمک راهنما و سایر خدمتگزارانی که به‌واسطه کمک‌های آنان، امروز من علی در کنگره یاد گرفتم و آموزش گرفتم و قدردانی را یاد گرفتم. یاد گرفتم دروغ نگویم، غیبت نکنم، برای مقابله با ترس در دل ترس بروم و از همه مهم‌تر قدردانی در کنگره و زندگی روزمره خودم است. من علی در دوران مصرف قدرت قدردانی از خودم را نداشتم چه برسد به خداوند که همه‌چیز را در اختیار ما گذاشته است، نعمت سلامتی را به ما داده است؛ اما خداوند را شاکرم که کنگره این فرصت را در اختیار من گذاشت تا بتوانم آموزش ببینم و یاد بگیرم و تشکر و قدردانی را یاد بگیرم.
متأسفانه من علی یا من انسان زود گذشته‌ام را فراموش می‌کنم و هیچ جایی مثل کنگره نمی‌تواند حال جسمی و روانی و حتی جهان‌بینی مرا خوب کند و امروز یاد گرفتم چگونه قدردانی کنم. از خداوند برای اینکه همیشه به ما لطف داشته و همراهمان بوده است، دستمان را گرفته و ما را تا به اینجا رسانده است و مهم‌تر از همه اینکه به‌صورت منحصربه‌فردی به ما نعمت حیات بخشیده است. به خاطر کمک‌هایی که به من می‌کند و امروز فهمیدم که اگر بخواهم درست زندگی کنم باید خودم را اصلاح کنم و قدردان تمام کسانی باشم که به من کمک می‌کنند.
ما باید قدردان تمام کسانی که در کنگره خدمت می‌کنند باشیم؛ کسانی بودند که در کنگره آموزش دیدند و حال دارند خدمت می‌کنند. درباره اهمیت و آثار سپاسگزاری همین اندازه بس که خداوند از انسان‌ها خواسته است تا در برابر نعمت وجود و دیگر نعمت‌های خدادادی شکرگزار باشند. باآنکه خداوند بی‌نیاز از پرستش و سپاس است، ولی به‌عنوان وظیفه و تکلیف از انسان‌ها خواسته است تا شاکر و سپاسگزار باشند. تشکر و سپاس و قدردانی به‌عنوان فضیلتی اخلاقی مورد تأیید و تأکید عقل و عقلاست. از پیامبر اکرم (ص) نقل‌شده است: کسی که مردم را سپاس نگوید، شکر خدا را هم انجام نمی‌دهد؛ بنابراین تشکر و قدردانی برای همه ما مانند یک قانون لازم‌الاجرا می‌باشد.
هر انسانی به‌حکم عقل به این نتیجه می‌رسد که باید در برابر افرادی که به‌گونه‌ای کار و یا نعمتی را به وی می‌دهند تشکر و قدردانی کند. تشکر به معنی سپاس و قدردانی است. وقتی‌که از کسی تشکر و قدردانی می‌کنیم هم به او حس خوبی می‌دهیم و هم به خودمان؛ و با این کار باعث افزایش اعتمادبه‌نفس خود می‌شویم و این حس برای همه در هر سنی صدق می‌کند، چون نیاز به قدردانی جزء نیازهای مهم انسان‌هاست. ما نباید به بزرگی، کوچکی و اندازه کار توجه کنیم، بلکه باید تمرکزمان به این باشد که کاری برایمان انجام‌شده است و در مقابل موظف هستیم که تشکر و قدردانی نماییم.
نگارش و تایپ: مسافر ایمان (لژیون دوم)
عکاس: مسافر هادی (لژیون دوم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
391