روابط پایدارتر بر مبنای محبت واقعی

سلام دوستان سمیرا هستم همسفر

در میا‌ن چهارده وادی مطرح شده در کتاب عشق، وادی چهاردهم به موضوع بنیادی و اساسی محبت اختصاص یافته است. این وادی به ما می‌آموزد که محبت حقیقی، نیرویی حیاتی و منبع زندگی است، هر آنچه از محبت خالی باشد، همچون ظرفی تهی و بی‌ارزش خواهد بود. محبت حقیقی عشقی است بی‌قید و شرط که از دل سرچشمه می‌گیرد، عشقی که به منافع شخصی وابسته نیست و در مواجه با سختی‌ها پایدار می‌ماند؛ اما محبت ظاهری عشقی که صرفاً به ظاهر و در پی منافع موقتی ابراز می‌شود عشقی که در لحظات دشوار از بین می‌رود و نتیجه‌ای جز پوچی ندارد. محبت اصلی‌ترین عامل ایجاد معنا و زیبایی در زندگی انسان‌هاست. هر چیزی که از محبت خالی باشد؛ همانند ظرفی تهی‌‌ست، بدون وجود محبت هیچ ارزشی ندارد. با درک عمیق محبت و به‌ کارگیری آن در زندگی، می‌توان مسیر رشد فردی و اجتماعی را هموار کرد و به کمال نزدیک شد. محبت حقیقی نقشی کلیدی در تحول درونی افراد ایفا می‌کند و به‌عنوان عنصری درمانگر می‌تواند به رفع زخم‌های روحی و روانی کمک کند. روابط انسانی مبتنی بر محبت واقعی، پایدارتر و معنادارتر هستند. عشق سالم باعث رشد، تعالی و ارتقاء کیفیت زندگی می‌شود؛ در حالی‌که عشق ناسالم مبتنی بر منافع شخصی، در نهایت به فروپاشی روابط منجر خواهد شد.

وادی چهاردهم ما را دعوت می‌کند تا به اصل و جوهر محبت واقعی بازگردیم. در جهانی که اغلب ظواهر و منافع موقتی بر روابط حاکم است این وادی یادآور می‌شود که تنها محبت خالص و بی‌قید می‌تواند زندگی را معنادار و پر از سرور کند. با پذیرش این آموزه می‌توانیم به دنبال ایجاد پیوندهایی عمیق و پایدار در زندگی خود باشیم، زمانی‌ که آقای مهندس می‌گویند؛ آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی‌ست، در واقع منظورشان این است که اساس زندگی  محبت واقعی است محبت واقعی؛ یعنی عشقی که از دل  برمی‌آید بی‌قید و شرط است و صرفاً برای منافع یا ظاهر به کار نمی‌آید. وقتی قلب انسان پر از محبت باشد همه‌ چیز معنا پیدا می‌کند؛ اما اگر محبت وجود نداشته باشد همه چیز مثل ظرف تهی و بی‌ارزش می‌شود. آقای مهندس ما را تشویق می‌کنند که در زندگی روزمره‌‌‌ محبت حقیقی را بیش‌تر درک کنیم و به کار ببریم؛ زیرا وقتی با عشق و صداقت رفتار کنیم، نه تنها خودمان تغییر می‌کنیم بلکه به اطرافیان‌ هم انرژی مثبت می‌دهیم و روابط بین ما عمیق‌تر می‌شود. به‌طور خلاصه، وادی چهاردهم به ما یادآوری می‌کند که بدون محبت واقعی، زندگی خالی از معناست و فقط ظاهر آن اهمیت دارد؛ پس باید با قلبی باز و صادقانه، محبت را در زندگی جای دهیم تا زندگی پر از محبت واقعی باشد، روابط عمیق و معنادار بسازیم و از سختی‌ها راحت‌تر عبور کنیم؛ زیرا وقتی‌ که قلبمان را با عشق و محبت واقعی پر کنیم همه چیز برایمان رنگ و بوی متفاوتی پیدا خواهد کرد.

سلام دوستان مریم (ر) هستم همسفر

آن‌چه باور است محبت است آنچه نیست ظروف تهی‌ست. خاصیت محبت و دوست داشتن در درمان کردن است؛ مانند اکسیری که وقتی وارد بدن می‌شود فرد را درمان می‌کند این ماده در ابتدا شوق و ذوق خاص خودش را دارد. عشق با سختی‌ها و مشکلات زیادی همراه است و ممکن است تجارب تلخی را بر جای گذارد. عشق؛ یعنی حضور پدر، مادر، خواهر، برادر و همسر. یک همسفر با حضورش در کنگره صبر و بخشش را در وجودش پرورش داده، خواسته‌های خود را می‌شناسد، بعضی از آن‌ها را تغییر داده و صبوری می‌کند؛ زیرا رهایی که خواسته این همسفر است باعث می‌شود تا مسافرش در صراط مستقیم قرار گیرد؛ برای به‌وجود آمدن محبت در وجود یک فرد باید ابتدا بستر مناسبی برای آن فراهم شود تا  آرام‌آرام محبت درون فرد حلول پیدا کند. جاذبه تنها یک ضلع مثلث عشق است، حس و سایه نیز باید وجود داشته باشند جاذبه؛ یعنی کسی که فرد خیلی سریع با او انس می‌گیرد و گاهی خیلی سریع‌ از او دل می‌کند و انگار نه‌ انگار که او وجود خارجی در زندگی داشته یا این‌که شما احساس می‌کنید کسی را خیلی دوست دارید و به او عشق می‌ورزید؛ اما کافی است همین فرد کاری برخلاف میل شما انجام دهد آن‌وقت کاملاً از چشم شما خواهد افتاد؛ اما در عشق چنین مسائلی وجود ندارد و فرد عاشق حتی در مواقعی که از طرف معشوق مورد اذیت قرار می‌گیرد  نگران معشوق است. تمامی ساختار هستی بر اساس عشق بنا شده، تمام استعدادها، توانایی‌ها، قدرت شعر گفتن، یادگیری علم، فیزیک جسمانی، تحلیل ریاضیات  و تمام نیروهای دیگر. عشق و محبت تنها بستری است که می‌تواند هر بذری را باز نشاند و کینه‌ و نفرت تنها بستری است که می‌تواند ریشه تمامی محبت‌ها را خشک کند، خداوند ما را با محبت خلق کرده و در تمامی رابطه‌ها محبت وجود دارد، محبت واقعی محبتی است که تمام هستی و نیستی را دوست داشته باشیم ما باید به دیگران محبت کنیم تا بتوانیم از دیگران محبت بگیریم.

سلام دوستان نجمه (م) هستم همسفر

وادی چهاردهم به ما می‌گوید؛ چیزی که غیر از محبت وجود داشته باشد ظرف خالی است. وادی چهاردم وادی عشق است این وادی به ما می‌آموزد که اساس همه‌ چیز بر پایه عشق و محبت بنا شده، محبت واقعی همراه با معرفت، عقل و ایمان است و امواج آن در همه هستی وجود دارد، عشق و محبت است که انسان را زنده نگه می‌دارد زمانی‌ که انسان معنی عشق و محبت را متوجه بشود به آرامش دست پیدا می‌کند به عبارتی عشق؛ یعنی از خود گذشتن. همه ما از عشق زیاد سخن می‌گوییم؛ اما کم‌تر کسی به آن عمل می‌کند من در این عمل باید از چیزهای کوچک خود بگذرم تا بفهمم آیا می‌توانم از دارایی خود به دیگران ببخشم یا می‌توانم به هم‌نوع خود عشق بلاعوض داشته باشم؟ برای این‌که عاشق بشویم باید بتوانیم بگذریم و زمانی که موفق شدیم این کار را انجام بدهیم به ارتقاء خواهیم رسید.
تأثیری که این وادی روی من دارد این است که من قبل از این‌که به کنگره بیایم به هر کس محبت می‌کردم در اِزای آن توقع جبران آن را داشتم؛ اما این وادی به من آموخت عشق باید بلاعوض باشد و در این صورت می‌توانم از آن لذت ببرم. افکار منفی و ضدارزش‌ها دشمن محبت هستند و هر زمان می‌آیند محبت از وجود ما خارج می‌شود و هر وقت محبت می‌آید افکار منفی و ضدارزش‌ها از وجود ما خالی می‌شوند. امیدوارم به مرحله‌ای برسم که بتوانم به تمام هستی و انسان‌های اطراف خود حس خوبی داشته و عشق، محبت و آرامش را به دیگران منتقل کنم.

گردآوری: رابط خبری همسفر مهین رهجوی راهنما همسفر ساناز (لژیون ششم)
ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر شکوفه (لژیون اول)
ارسال: راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی گنجعلی‌خان