انجامها انجام میگیرد، پس در حرکت خود هیچ تردیدی نداشته باشید و با امیدواری بسیار حرکت کنید و هیچ هراسی به خود راه ندهید، زیرا جلودار واقعی آن خداوندی است که ناممکنها را در مقابل شما تعیین و ممکن میسازد.
به اعتقاد من: عشق یکی از عمیقترین و پیچیدهترین احساسات انسانی است که میتواند زندگی ما را متحول کند. در کنگره۶۰ عشق نهتنها بهعنوان یک احساس بلکه بهعنوان یک نیروی محرک برای تغییر و بهبود زندگی افراد مورد توجه قرار میگیرد. عشق میتواند به ما انگیزه دهد تا به خود و دیگران کمک کنیم و در مسیر بهبودی گام برداریم.
عشق در کنگره۶۰ به معنای پذیرش و احترام به خود و دیگران است؛ اکسیری که ظرفهای تهی را پر و سینههای آکنده از اندوه را سرشار از نور امید میکند. همان عشقی که استاد بزرگوارمان مهندس دژاکام در وادی چهاردهم نگاشتهاند. ایشان با مهندسی عظیم ساختار این مجموعه به هر فردی یادآور شدند که ارزشمند و شایسته محبت و توجه است.
هر فرد باید به نسخه وجودی خویش بازگردد و هر چه به خود نزدیکتر شود به حال خوش بیشتر، قلب باز و ذهن آرامتری خواهد رسید. به قول مولانا: «هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش» در فرآیند درمان فیزیولوژی در کنگره، عشق به خود نیز یک نیروی محرک است و میتواند به ما کمک کند تا با مشکلات و چالشهای زندگی روبهرو شویم و از آنها به درستی و با کمترین آسیب عبور کنیم.
عشق پیوندی عمیق بین اعضاء کنگره ایجاد کرده است. این پیوندهای محبت به ما میگوید که در کنار هم میتوانیم بر سختیها غلبه کنیم و با حمایت فکری و عاطفی یکدیگر، به رشد و پیشرفت برسیم. عشق در این فضا نهتنها یک احساس، بلکه یک عمل عظیم است که به ما میآموزد با همدلی، همدردی و حمایت از یکدیگر در چهارچوب احترام و رعایت قوانین، قواعد زندگی را بیاموزیم و به دیگرانی که در رنج هستند آموزش دهیم.
در نهایت عشق در کنگره۶۰ به ما نشان میدهد که با وجود چالشها و مشکلات زندگی همیشه امیدی برای بهبود و تغییر وجود دارد. این عشق چراغی است که در تاریکیها راه را روشن و ما را به سوی آیندهای بهتر هدایت میکند. هر کس که به این سرا قدم گذاشته، میداند که کنگره۶۰ جایی است که امید و عشق در هر گوشه آن جریان دارد. رابطهای عمیق و معنوی بین راهنماها و رهجوها شکل میگیرد. این عشق نهتنها یک احساس ساده بلکه یک تبادل روحانی است که زندگیها را متحول کرده و به سمت نور الهی هدایت میکند.
راهنماها با قلبی پر از محبت و دلسوزی بدون کوچکترین درآمد و چشمداشتی وجودشان را وقف آموزش میکنند، در کنار رهجوها میایستند و همیشه حمایتشان میکنند. آنها نهتنها تجربیات خود را به اشتراک میگذارند؛ بلکه با صداقت و صمیمیت، گوش شنوایی برای دردها و چالشهای رهجوها هستند. این ارتباط عمیق، فضایی امن و حمایتکننده ایجاد میکند که در آن رهجوها میتوانند مکنونات قلبی خود را بیان کنند و در مسیر درمان جسم و روح خود قدم بردارند.
عشق بین راهنما و رهجو مانند نوری است که در تاریکیها میدرخشد. این عشق به آنها قدرت میدهد تا از موانع عبور و به سوی بهبودی حرکت کنند. هر بار که یک رهجو با راهنمای خود صحبت میکند، در واقع پلی از عشق و اعتماد بنا میشود که آنها را به یکدیگر نزدیکتر میکند. این پیوند نهتنها به رشد فردی کمک میکند؛ بلکه به تقویت جامعهای میانجامد که در آن هر فرد احساس تعلق و ارزشمندی میکند.
این تبادل عشق، در نهایت به عشق الهی منتهی میشود. وقتی یک رهجو با قلبی پر از امید و ایمان به راهنمای خود نگاه میکند، در واقع تصویری از عشق بیپایان الهی را درک میکند. راهنماها با عشق و فداکاری خود نهتنها به رهجوها کمک میکنند تا خود را بیابند؛ بلکه آنها را به سوی شناخت عمیقتری از عشق الهی رهنمون میکنند.
در کنگره۶۰ این تبادل عشق نهتنها زندگیها را تغییر میدهد؛ بلکه روحها را نیز به هم متصل میکند. این عشق یادآور این حقیقت است که در هر لحظهای از زندگی میتوانیم با محبت و دلسوزی به یکدیگر نزدیک شویم و در مسیر نورانی عشق الهی قدم برداریم. در پایان برای آقای مهندس و خانواده ارجمندشان آرزوی سلامتی و موفقیتهای روزافزون را دارم و برای تکتک شما گرامیان آرزو میکنم که همواره خدمتگزارانی لایق در این مجموعه جهانی باشید.
نویسنده: همسفر دلآرام رهجوی راهنما همسفر زهره
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زالپارس
- تعداد بازدید از این مطلب :
224