نقطه تحمل؛ یعنی صبر خودمان را بالا ببریم

تیتر وادی نهم می‌گوید: «وقتی نیرویی از کم شروع شود و به درجه بالا و بالاتری برسد نقطه تحمل پیدا می‌کند.» نقطه تحمل یعنی این‌که صبر خودمان را بالا ببریم. انسان باید در مقابل هر موضوعی تحمل لازم را پیدا کند. پیامی که در قسمت اول وادی آمده است برای کسانی است که به دنیای تازه قدم‌گذاشتند؛ یعنی کسانی‌که ضدارزش‌ها را کنار گذاشته و به خویش خویشتن توجه می‌کنند، در این‌جا خویش، یعنی خود انسان یا نفس انسان است. انسان باید حرکت کند و هر آن‌چه که در ذهن خود دارد را عملی کند و باید بداند وقتی در راه ارزش‌ها حرکت می‌کند با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شود که این مشکلات برای این است تا انسان آزمایش و ساخته شود و نقطه تحمل خود را بالا ببرد. در مسیر یک‌سری آگاهی‌ها و اطلاعات به انسان داده می‌شود که اگر از آن‌ها استفاده کند نقطه تحمل او بالا‌ می‌رود.

زمانی‌که انسان متولد می‌شود همه رذائل و فضائل به صورت قوه در او قرار‌ دارد. گریه، شادی و خنده، همه در انسان نهاده شده است؛ یعنی در او هم خوبی است و هم بدی. انسان در مسیر حیات سر دو راهی قرار دارد که یک راه شر یا ضدارزشی و یک راه خیر و ارزشی است او با اختیاری که دارد خودش راهش را انتخاب می‌کند. راه ضدارزشی راهی است به ظاهر جذاب و دست یافتنی که انسان تصور می‌کند از این راه زودتر به خواسته‌های خود می‌رسد و راه ارزش‌ها راهی است؛ مانند آبی در کوزه گلی که لذت‌بخش است و راه ضدارزش مانند زهری است در جام زرین. وقتی انسان در راه ضدارزش‌ها قرار دارد اگر بخواهد بیرون بیاید؛ باید به آرامی نقطه تحمل خود را بالا ببرد و جلو ضدارزش‌ها را بگیرد و از تاریکی‌ها بیرون بیاید و این نیاز به زمان و آموزش دارد تا نقطه تحمل بالا برود. هر انسانی نقطه تحملی دارد که اگر از آن عبور کند دچار دگرگونی می‌شود و به نقطه آشوب می‌رسد؛ پس برای این‌که نقطه تحمل خود را نسبت به مشکلات بالا ببریم باید آموزش ببینیم و صبر داشته باشیم و این نیاز به پارامتر زمان دارد و یک روزه نمی‌توان نقطه تحمل را بالا برد.

انسان دو راهنما دارد، راهنمای درون که همان عقل است و راهنمای بیرون که پیامبران قدرت‌ مطلق می‌باشند؛ این راهنماها، ویژگی‌های هر کدام از راه‌ها را معلوم کرده‌ و برای ما نمایان کرده‌اند که پایان آن‌ها به کجا ختم می‌شود. پیامبران برای صلح و دوستی آمده‌اند نه برای جنگ. اولین پیامی که پیامبران می‌گویند این است که؛ دروغ نگویید، غیبت نکنید. دروغ مادر تمام فسادها است. آقای مهندس عرض می‌کنند: «گروهی می‌گویند: انسان جایزالخطاست؛ یعنی اجازه دارد خطا کند و گروه دیگر می‌گویند: انسان ممکن‌الخطاست؛ یعنی ممکن است خطا کند؛ ولی انسان مختارالخطاست؛ یعنی اختیار کامل دارد خطا کند.» بعضی انسان‌ها شجره خبیثه و بعضی‌ها شجره طیبه هستند. انسان اختیار کامل دارد که کدام راه را انتخاب کند ضدارزشی یا ارزشی و اگر در ضدارزش‌ها قرار گرفت می‌تواند به آرامی نقطه تحمل خود را بالا ببرد و به سمت ارزش‌ها حرکت کند و بالعکس. انسان‌ها دو چهره دارند یک چهره مهربان و یک چهره خشم یا حیوانی که در انسان پنهان است. انسان وقتی از نقطه تحمل خارج می‌شود و به نقطه آشوب می‌رسد از خودش آن چهره خشم را نشان می‌دهد و ما هستیم که با رفتار و کردار خودمان باعث می‌شویم که انسان‌ها کدام چهره خود را نشان دهند، چهره حیوانی یا مهربانی را نشان دهند.

منبع: سی‌دی وادی نهم بخش ۱
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر بهاره (لژیون چهارم)
رابط‌ خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر بهاره (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر یاسمن رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم) دبیر سایت
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پاکدشت