به‌نام خداوند خوبی‌ها و زیبایی‌ها آن‌که من را آفرید تا بیاموزم، زندگی با همه پیچ و خمش زیباست، قدر این زیبایی‌ها را بدانیم؛ چون خدا زیباست. در کنگره آموختم، درس‌های زندگی و آموزش‌ها را از طبیعت بگیرم. نگاه به هستی و دیدن هماهنگی شگفت انگیز آن را می‌توان در کنگره۶۰ مشاهده کرد. وقتی به جهان آفرینش می‌نگریم، همه جا نظم را می بینیم که چگونه خداوند این سیستم را در نهایت برنامه‌ریزی دقیق و با نظم آفریده است، وجود شب و روز، تغییرات فصل‌ها، وجود دو قطب برای تعادل کره زمین، هفته‌ها، ماه‌ها و فصل‌ها، یکی پس از دیگری که در این سال‌ها، قرن‌ها و ماه‌ها کوچکترین ناهماهنگی در نظام آفرینش مشاهده نمی‌کنیم. مبنا و شالوده کنگره ۶۰ نظم، انضباط و احترام است. نظم به معنای بر پا داشتن، ترتیب دادن به کارها و ساماندهی و آراستگی است در مقابل هرج‌ومرج قرار می‌گیرد. نظم، انضباط و قانون لازمه زندگی است، هر چه به دانایی بیشتر برسیم، نظم و انضباط بیشتری داریم. انضباط در عرف به معنای این است که فرد شخصاً اعمال و رفتار خود را تحت نظم و قاعده در آورد، خویشتن را کنترل و هدایت کند. در کنگره آموختم که اگر درست صحبت کردن را نمی‌دانم، صحبت نکردن را که می‌توان آموخت و سکوت کرد. احترام به معنای حرمت داشتن، گرامی بودن و چیزی که هتک و شکستن آن روا نباشد، احساس ارزش و اعتبار برای کسی است که خود آن را بدست می‌آورد و می‌دانیم، همه انسان‌ها شایسته احترام هستند.
کنگره۶۰ یک نوع ساختار و سیستم است که تمام افرادش خواسته‌ای مشترک دارند و برای پیشبرد اهدافشان، باید نظم و احترام را مورد توجه قرار دهند. افرادی که وارد کنگره می‌شوند از بدو ورودشان، اولین آموزشی که با آن برخورد می کنند، نظم است که باید در ساعت مشخص در جلسات حضور داشته باشند و شرط پذیرفتن آن‌ها نیز پذیرفتن اصول و قوانینی است که در کنگره اجرا می‌شود. چارچوب کنگره به گونه‌ای است که انسان را به سمت نزدیک شدن به فرمان عقل سوق می‌دهد. فرمان عقل، فقط یک نام و عنوان نیست؛ بلکه مرتبه‌ای است که پندار، گفتار و کردار انسان به متعادل‌ترین مرتبه خود رسیده باشد به عبارتی باید در تمام سطوح جوانب زندگی ما جاری باشد. اگر نتوانیم، فرمان عقل را در مسواک زدن، درست رانندگی کردن، ایجاد روابط خانوادگی و اجتماعی سالم و …حاکم نمائیم، فرمان عقل هیچ معنا و مفهومی نخواهد داشت. نظم یکی از اصولی‌ترین مسائل زندگی است و شاید در ظاهر فکر می‌کردیم ما بلد بودیم و به درستی انجام می‌دادیم؛ اما در کنگره متوجه شدیم که ما حتی خودمان هم نظم نداشتیم. در کنگره دیدم، هیچ رفتگر و سرایداری نیست و هر کسی خودش یاد گرفته چیزی روی زمین نیندازد و اگر افتاده جمع کند، بدون انتظار داشتن از کسی همه همکاری می‌کنند. جناب مهندس حسین دژاکام به نظم و انضباط اهمیت فراوانی می‌دهند سر منشا این نظم، وقت‌شناسی است.
آقای مهندس حسین دژاکام در سی‌دی سروقت فرمودند: «اولین مطلبی که با آن در نظم و انضباط برخورد می‌کنیم، زمان است.» کشورهای پیشرفته هم به وقت و زمان اهمیت بسیاری می‌دهند؛ اگر یک شخص قراری داشته باشد، سر همان ساعت انجام می‌دهد و جوامعی که به مرحله بلوغ فکری نرسیده‌اند این‌ها زمان را نمی‌شناسند و مدیریتی بر زمان ندارند. هر چه شعور و آگاهی پائین‌تر باشد، وقت را تشخیص نمی‌دهد و در بعضی جوامع وقت شناسی و سر ساعت جایی بروند را بی‌کلاسی می‌دانند؛ یعنی این جهل آن‌قدر پیشرفت کرده و در بعضی انسان‌ها رسوب کرده است. ساعت در کنگره نشانگر نظم است و در کنگره ساعت اختراع شد. این که تمام جلسات سر ساعت برگزار می شوند، چینش صندلی‌ها، پوشش سفید، خوردن به موقع دارو و میزان آن، نوشتن سی‌دی‌ها، گوش دادن به نوشتارها، سکوت هنگام قرائت حرمت‌ها، احترام به جایگاه‌ها و تمامی قوانین کنگره نظم محسوب می‌شوند. در بخش مسافران و در بخش OT ما متوجه این نظم می‌شویم.DST؛ یعنی نظم مقدار مصرف و اینکه چه ساعتی OT خورده شود. فرمانبرداری از راهنما، تسلیم او بودن، قدر دانی از ایشان نمونه نظم و احترام است. در کنگره رعایت دو رکن اساسی باید سرلوحه تمام امورات ما قرار بگیرد، این دواصل یکی نظم و یکی ادب است. از فردی که اتاقش به‌هم ریخته است، کمدش نامرتب، وسایلش درهم و برهم و ظاهر ژولیده‌ای دارد، چگونه انتظار تفکری منضبط و اندیشه‌ای آرام داشت.
نظم برای انسان با هدف برنامه‌ریزی مدیریت به همراه است که هدف، اصلی‌ترین عامل شکل دهنده رفتار، گفتار و شخصیت انسان است. برنامه‌ریزی یکی از مؤلفه‌های نظم است؛ همین‌طور مدیریت هیچ جامعه‌ای بدون نظم مدیریتی نمی‌تواند به کمال خویش دست یابد. کسی که دچار مصرف مواد مخدر می‌شود و سیستم‌های بدنش از تعادل خارج می‌شود، ناخواسته دچار بی‌نظمی می‌شود و نمی‌تواند به امورات خود و خانواده خود برسد.در کنگره۶۰ آموزش‌ها به صورت کاربردی است و خود فرد در کنگره می‌داند که باید مسائل را خودش حل کند و این زمانی سخت و زمانی دیگر سهل وآسان است؛ اگر فرمان‌بردار نباشد، روزبه‌روز مشکل می‌شود و به درمان نمی‌رسد. در کنگره ما جهتخلاف ناامیدی حرکت می‌کنیم، انسان منظم با برنامه و با هدف از ناامیدی به دور است و می‌داند، هیچ اتفاقی بی حکمت و دلیل نیست و راه را پیدا می‌کند و یاد می‌گیرد، مسائل خود راحل کند. مبدأ مقصد و مسیر حرکت چیست؟ این‌ها به دلیل نظم است که منجر به خودباوری در فرد می‌شود. ما اعتقاد داریم، علمی که تجربه شده باشد، سندی بدون نقص است. تمام مشکلات بشر به دلیل دانش کشف نشده است. آقای مهندس حسین دژاکام هر روز کارش را انجام می‌دهد، همیشه تکرار می‌کند و به همین دلیل در تمام شعب همه کارها با نظم در حال انجام است و به دلیل همین نظم بر استحکامش افزوده می‌شود. نظم در غذا خوردن، در زمان خوابیدن و بیدار شدن، در ورزش نیز نظم و انضباط به شکل دیگری خودنمایی می‌کند. قوانین خود ورزش یک‌طرف و وقتی داور حکمی را اعلام می‌کند مطیع حکم داور بودن یک طرف دیگر است از آنجایی که ما ورزش می‌کنیم، برای سلامتی؛ نه برای گرفتن مدال، باید بیشتر به حکم داور احترام بگذاریم.
کنگره۶۰ یک مکان مقدس است، یک مصرف کننده زندگی نمی‌کند، روز مرگی می‌کند، اینجا افراد احیا می‌شوند؛ پس مقدس است، ما تعیین می‌کنیم دیگران به ما احترام بگذارند یا نه. در کنگره جایگاه‌ها برای ما محترم هستند و راهنماها باید آن‌چنان رفتار و منشی داشته باشند که همه افراد ناگزیر باشند به آن‌ها احترام بگذارند. طبق سی‌دی طلب هر چه به کائنات بدهیم، همان را طلب می‌کنیم و برای ما می آید؛ پس اگر احترام می‌خواهیم، باید احترام بگذاریم. من با رفتار و منش خود احترام برای خود درست می‌کنم. آیا حرمت نگه می‌دارم؟ وقتی شاگردان نشسته‌اند راهنما می‌آید، باید یاد بگیرند جلوی پای راهنما بایستند. احترام؛ عزت نفسی که در کنگره به شخص مصرف کننده و خانواده او می‌دهند، هیچ جای دنیا نمی‌توان پیدا کرد. بدون اینکه از او سوالی شود او را می پذیرند در این مکان چقدر به احترام و نظم بها داده می‌شود و حرمت‌ها حفظ می‌شود در عمل قابل لمس است.
نویسنده: همسفر زهره، عضو لژیون سردار
رابط خبری: راهنما همسفر مریم، عضو لژیون سردار
ویراستار و ارسال: همسفر فاطمه، عضو لژیون سردار نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
101