جلسه دوازدهم از دوره ششم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی طارم با استادی مسافر فرشید، نگهبانی مسافر غلام رضا و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه " نظم انضباط و احترام در کنگره60" روز یکشنبه نوزدهم اسفند ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۳۰ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان فرشید هستم یک مسافر. قبل از هر چیز، خدای خودم را شاکر و سپاسگزارم که به عنوان استاد در این جلسه انتخاب شدم، میتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. از آقا غلامرضا نگهبان جلسه بابت انتخاب بنده به عنوان استاد جلسه، ممنونم. از همه عزیزانی که برای تدارک افطاری زحمت میکشند اعم از خدمتگزاران شعبه، مرزبانان، ایجنت محترم و آقای یوسف که کار آشپزی را انجام میدهند نهایت تشکر را دارم.
دستور جلسه این هفته، نظم، انضباط و احترام در کنگره ۶۰ میباشد. احترام گذاشتن یک حرکت دوطرفه و متقابل محسوب میشود. اگر من به اطرافیانم احترام بگذارم آن ها هم به من احترام میگذارند. من هر گونه رفتاری داشته باشم، دیگران هم همانگونه با من رفتار خواهند کرد. به قول آقای مهندس؛ من دیگران را مجبور میکنم به من احترام بگذارند. آیا منظور مهندس به اجبار و توسل به زور است؟ خیر، منظور مهندس این بود که من با رفتار و کردار خوب خودم، دیگران را وادار به این میکنم که به من احترام بگذارند.
جناب مهندس میفرمایند؛ من هرگز سخنانم را با شوخی شروع نمیکنم زیرا تا آخر هیچ کس حرفهای من را دیگر جدی نمیگیرد، پس من اگر بخواهم آدم محترمی باشم، باید به دیگران احترام بگذارم. در کنگره ۶۰ هم اینگونه مطرح میشود که هر کس شال به گردن دارد، احترامش واجب است. به نظر من، اگر بخواهیم در هر مکانی، مورد احترام قرار بگیریم، ابتدا باید خودمان به افراد احترام بگذاریم، فرقی نمیکند طرف مقابل چه کسی باشد، سفر اولی باشد یا هر کس دیگری، ما با احترام گذاشتن به دیگران، خودمان را محترم میکنیم.
اما در مورد نظم و انضباط، اگر بخواهم چند کلمهای صحبت کنم، یادم میآید راهنمای عزیزم آقا محمود، خیلی روی نظم و انضباط ما رهجویان حساس بود و بارها میگفت هر کسی منظم و با انضباط باشد در کنگره ۶۰ قطعاً به درمان میرسد. ولی کسی که منظم نباشد یا به درمان نمیرسد یا اگر رسید برگشت خواهد نمود. من که امروز جز افراد سفر دومی هستم هیچ وقت نشده بعد از شروع جلسه کارگاهی، به کنگره بیایم، همیشه نیم ساعت قبل از شروع جلسه، در کنگره ۶۰ حضور دارم.

استاد امین همیشه میفرمایند؛ بهترین الگو، طبیعت است، یعنی ما برای هر چیزی میتوانیم از طبیعت الگو بگیریم. نظم و انضباط در کنگره ۶۰ هم اینگونه از طبیعت الگو گرفته شده، طبیعتی که آنقدر منظم و دقیق است که اگر اینگونه نبود، نه طبیعت، نه جهان و نه هستی وجود داشت. کنگره ۶۰ هم همینطور اگر نظم، نظام و احترام در این جا حاکم نبود، این ساختار دوام نمی آورد و فرو میریخت. دیدهبان، ایجنت، راهنما و مرزبان، همه برای این هستند که نظم و نظام برقرار باشد.
در مورد نظم و انضباط خودم اگر بخواهم بگویم، من قبل از ورود به کنگره ۶۰ اصلا نظم و انضباطی نداشتم، حتی وقتی نگهبان به من زنگ زد که در این دستور جلسه، استاد جلسه باشم، در فکر فرو رفتم که من چرا باید در دستور جلسهای استاد جلسه باشم که خودم نظم و انضباط مشخصی ندارم، ولی وقتی که فکر کردم دیدم نسبت به زمان مصرف و اوایل سفر، خیلی منظمتر شدهام.
همین که من لباس منظم و مرتب میپوشم یا اینکه دیگر مثل سابق وسایل شخصی خودم را گم نمیکنم. اینکه ۱۰ ماه است سفر سیگار میکنم در طول این ۱۰ ماه، در جلسات لژیون ویلیام وایت، فقط سه جلسه غیبت دارم، این نشان دهندهی منظم شدن من است. به قول آقای احسان که میگفت؛ تزکیه و پالایش ذره ذره و در طول زمان اتفاق میافتد. منظم شدن من هم در طول زمان، اتفاق افتاده است، نمیگویم کاملاً حل شده ولی در حال تلاش و کوشش، برای تکامل خود هستم.
مرزبان کشیک: مسافر محرم
تایپ: مسافر فرشید لژیون سوم
ویراستاری: مسافر میلاد
عکس و ارسال: مسافر یوسف لژیون یکم
گروه خدمت گزاران سایت نمایندگی طارم
- تعداد بازدید از این مطلب :
104