درختکاری؛ بازپرداخت بدهی به طبیعت و جامعه است

دوازدهمین جلسه از دور چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی اردستان با استادی همسفر مصطفی و نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر محسن با دستورجلسه "درختکاری" یکشنبه ۱۲ اسفند ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد؛

 شاکر خداوند هستم که بار دیگر جایگاه استادی را تجربه می‌کنم تا ضمن خدمت، آموزش بگیرم. همچنین از راهنمای خوبم، مسافر حسین، سپاسگزارم و قدردان این بستر آموزشی هستم.

تمامی دستور جلساتی که در کنگره تعیین می‌شود، حاوی نکات آموزشی عمیقی هستند. در ایران باستان، رسم بر این بود که در نیمه دوم اسفندماه به کاشت درخت می‌پرداختند. این درختان یا مثمر بودند یا غیرمثمر، که برای سایه و استفاده از چوبشان کاشته می‌شدند.

در کنگره، افراد پس از رهایی، برای جبران خسارت، به فرموده آقای مهندس، حتماً باید درخت بکارند. این کار به‌منظور جبران خسارت از خانواده و جامعه انجام می‌شود. همچنین، مراقبت از درخت تا رسیدن به ثمر، نشان‌دهنده مسئولیت‌پذیری و تغییر فرد درمان‌شده است.

در کلام‌الله نیز آمده است که انسان‌ها باید زمین را پاس بدارند. این پاسداشت شامل حفاظت از طبیعت، کاشت درخت و ایجاد محیطی سالم برای نسل‌های آینده است. درختکاری به فرآیند فتوسنتز و تولید اکسیژن کمک کرده و حیات موجودات را تسهیل می‌کند. یکی دیگر از فواید درختکاری، بیابان‌زدایی است که موجب حفظ رطوبت خاک و افزایش میزان بارندگی می‌شود.

از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، سپاسگزارم.

تایپ و عکس: مسافر محسن لژیون دوم 

ویراستاری: مسافر مصطفی لژیون پنجم 

تنظیم و ارسال: مسافر مجتبی لژیون پنجم