درختان ریه‌های زمین

سومین جلسه از دوره سی و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ با استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر اژدر و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه« درختکاری » روز دوشنبه ۱۳ اسپند ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

چکیده گفتار استاد:
سلام دوستان علی هستم یک مسافر.
از نگهبان ارجمند سپاسگزارم که استادی جلسه را به من سپردند تا با دستور جلسه،‌ درختکاری در خدمت شما باشم.
از آنجایی که ماه اسفند بهترین زمان برای کاشت نهال است این دستور جلسه در دستور کار کنگره قرار داده شده است.
حال ببینیم کاشت درخت چه ارتباطی به اعتیاد و درمان آن دارد چون ممکن است یک نفر برایش جای پرسش باشد که من آمده‌ام اینجا اعتیادم را درمان کنم مرا چه به کاشتن درخت؟!
ارتباط اینجاست که هفته درختکاری برای سفر دومی‌هاست زیرا وقتی شخص در کنگره به سفر دوم می‌رسد، از آنجایی که شهر وجودی‌اش تا حدودی آباد شده است دوست دارد که دنیای پیرامون خود را نیز آباد کند. همان گونه که من علی در دوران مصرف علاوه بر شهر درونم دنیای بیرونم را خراب کرده بودم، اهمیت چندانی به دنیای بیرونم نمی‌دادم و گل و گیاه و یا درختان و طبیعت برایم معنایی نداشت. همیشه درخت را یا برای میوه‌اش می‌خواستم و یا آنکه بروم و زیر سایه‌اش مواد مصرف کنم.  اما زمانی که به درمان و سفر دوم رسیدم همواره در تلاش هستم تا دنیای پیرامونم را هرچه بهتر و سبزتر ببینم. همواره مراقب درختان هستم و اگر ببینم جایی برای یک درخت مشکلی پیش آمده و یا از بی‌آبی در حال خشک شدن است تلاش می‌کنم تا به گونه‌ای آن درخت را احیا کنم زیرا درخت عضوی از محیط زیست من است و به معنای واقعی حکم ریه‌های کره زمین را دارد. بنابراین تنفس من و همه انسان‌ها ارتباط مستقیمی به وجود درختان دارد.
اگر کسی در کنگره به آن درمان مد نظر و تعادل دست پیدا کند، بدون شک خودجوش و مستقل به نگهداری از درخت و محیط زیستش اقدام می‌کند.

نگارش و ویرایش و بارگذاری؛   مسافر حسن
عکس و صدا:  مسافر بابک
تهیه؛  مرزبان خبری، مسافر امید