گروه خانواده_فقط در ظاهر آرام بودم

خدای خودم را شاکر هستم که مرا در مسیر کنگره قرار داد تا طریقه زندگی کردن را آموزش ببینم. دقیقاً یادمه روزی که وارد کنگره شدم، ۲۳ آذر ۱۴۰۲ بود روز پنجشنبه. وقتی وارد لژیون تازه واردین شدم راهنمای تازه واردین همسفر الناز به من گفتند که معلوم است که آدم صبوری هستی و این ظاهر من را نشان می‌داد؛

 ولی در درون یک آدم ناآرام ناراحت بودم که با یک مصرف کننده زندگی می‌کردم و همه راه‌ها رو برای ترکش امتحان کردم، ولی به نتیجه‌ای نرسیده بودم؛ ولی ناامید هم نشده بودم. چون همیشه یه نیرویی در درونم به من می‌گفت با پیشرفت علم حتی درمان سخت‌ترین بیماری‌ها هم شناخته شده.

 مگر می‌شود که برای درمان اعتیاد راه حلی نداشته باشند؟ تا اینکه با کنگره آشنا شدم و اینجا فهمیدم که همون جاییه که در درونم همیشه بود، امیدوار بودم. من در کنگره با کتاب ۶۰ درجه آشنا شدم که زمان را به من یاد میدهد که همه چیز با گذشت زمان درست می‌شود.

 با کتاب ۱۴ وادی آشنا شدم که ۱۴ راه را به من نشون میدهند که اولین راه هم تفکر هست که همه چیز با تفکر شروع می‌شود. اگر فکر من درست باشد من می‌توانم همه چیز را به درستی طی کنم. 

از جناب مهندس دژاکام و خانواده محترمشان و استاد امین کمال تشکر را دارم که مسیری را فراهم کردند که من همسفر بیایم اینجا و آموزش بگیرم و یاد بگیرم که با مسائل و مشکلات چطور برخورد کنم. ممنون از اینکه به من فرصت خدمت کردن را دادید.

نویسنده: همسفر ثریا رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون یکم)
ویراستاری و ارسال: همسفر یلدا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابهر