راهنما حامی همیشگی

جلسه‌ی پنجم از دوره‌ی بیست و نهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه آقایان مسافر نمایندگی رودهن با استادی راهنمای محترم مسافر حبیب، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر جواد با دستور جلسه «هفته راهنما» روز چهارشنبه 1 اسفند ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.



خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حبیب هستم مسافر. اگر خداوند نخواهد حتی یک برگ از درخت نمی‌افتد. اگر هر شفا، تغییر یا دگرگونی انجام می‌شود فقط به اذن خداوند است اکنون‌که ما در این مکان هستیم نظر خداوند است. مولا علی (ع) می‌گوید؛ خدایا به اعضا و جواهرم قوت بده تا خدمت کنم.

این هفته را در رأس به آقای مهندس و خانواده محترمشان تبریک می‌گویم. به‌تمامی راهنمایان کنگره 60 و شعبه رودهن تبریک می‌گویم. واژه انسانیت به کسی تعلق می‌گیرد که محبت، فعالیت، خدمت و عشق او بلاعوض باشد؛ و هیچ‌گونه چشم‌داشتی نسبت به خدمت خود از شخص مقابل ندارد، عشق محبت را درراه رضای خدا انجام می‌دهد.
در کتاب 60 درجه زیر صفر آمده است که با نادان سخن مگو؛ چون زمان و انرژی شمارا صرف می‌کند؛ اما انسان‌های دانا اگر برای آن‌ها خدمت کنی تبدیل به یک انسان شاکر و سپاسگزار می‌شود؛ مانند شما که در این مکان هستید، واژه لک نود بودن را زیر پا گذاشته‌اید و شکرگزار هستید و معنی شکرو سپاسگزاری این است که یک نعمتی از طرف خداوند یا شخص به من می‌رسد باید حس کنم ببینم و بازگو کنم این یعنی شکرگزاری کردن.


تفاوت چوب هیزم با عود در این است، زمانی که آن‌ها را آتش می‌زنی چوب عود شروع به عطرآگین کردن محل می‌شود؛ بنابراین ارزش ما انسان‌ها در شکرگزاری و تشکر کردن است.
پرندگان هنگام مهاجرت به‌صورت نوک پیکان یا هشت حرکت می‌کنند و یک پرنده در جلو قرار می‌گیرد و حکم راهنما را انجام می‌دهد، مسیر را می‌شناسد و از یک محل سردسیر به محل گرمسیر کوچ می‌کنند.
حس راهنما به رهجوی خود همیشه برقرار است حتی اگر به آن شخص سقوط آزاد بدهد خودش هم کاملاً با او هم حس است و تا زمانی که شمارا به مقصد نرساند آرام نمی‌گیرد و زمانی که یک رهجو به رهایی می‌رسد راهنما هم حال خوبی دارد.



تقدیم به راهنماهای کنگره 60: اگر جای دانه‌هایی را که روزی کاشته‌ای، فراموش کردی باران روزی به تو خواهد گفت که کجا کاشته‌ای، پس نیکی بکار بالای هر زمینی. زیر هر آسمانی برای هرکسی، تو نمی‌دانی کی و کجا آن را خواهی یافت که کار نیک هر جا کاشته شود به بار می‌نشیند. اثر زیبا باقی می‌ماند حتی اگر روزی صاحب اثر وجود نداشته باشد. گل‌هایی که در انتهای جنگل می رویند عطر خودشان را منتشر می‌کنند چه کسی آنجا باشد یا اینکه نباشد یا از کنار آن‌ها بگذرد معطر بودن ذات طبیعی گل‌ها است مانند آدم‌هایی که کل وجودشان سرشار از عشق و محبت است آن‌هایی که بدون هیچ توقعی لبخند می‌زنند و مهربان هستند.
در ادامه جشن هفته راهنما نمایندگی رودهن:

عکاس:مسافر محسن
تایپ و ویرایش: مسافر نصرالله
تنظیم و ارسال:مسافر نصرالله