معنای وادی دوازدهم را از دعای کنگره پیدا کردم

امروز جلسه ششم از دوره هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ با استادی همسفر معصومه، نگهبانی همسفر محدثه و دبیری همسفر عفت با دستور جلسه «وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) و تأثیر آن روی من» روز یک‌شنبه ۳۰ دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد. 

خلاصه سخنان استاد:

معنای وادی دوازدهم را از دعای کنگره پیدا کردم. خداوندا ما در پی هم روان شده‌ایم تا بدانیم آنچه نمی‌دانیم از هستی و نیستی، خداوندا تاریکی‌ها را تجربه نموده‌ایم ما را با روشنایی‌ها آشنا گردان تا به‌فرمان عقل نزدیک شویم و به مکانی برسیم که از آنجا انشعاب یافته‌ایم. در این دعا برای ما وادی دوازدهم را توضیح می‌دهد؛ ما می‌گوییم خداوندا ما در پی هم روان شده‌ایم، یعنی تصمیم گرفته‌ایم تا تغییر کنیم. حرکت و احیاء در ما شکل‌گرفته؛ پس حرکت را انجام داده‌ایم و روان شده‌ایم. چه قدر زیبا در اینجا می‌گوید (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود)؛ یعنی این‌که ما در ابتدا کجا بوده‌ایم و بعد به کجا آمده‌ایم، حالا می‌خواهیم حرکت کنیم و دوباره به همان مرحله اول که از آنجا آمده‌ایم برگردیم و بدانیم آنچه نمی‌دانیم؛ پس خواسته تبدیل در ما به وجود می‌آید.

می‌خواهیم بدانیم و اینجا اضداد به ما گوشزد می‌کند ما اینجا دانستن و ندانستن را داریم، چه قدر زیبا مثلث تغییر، تبدیل، ترخیص و پارامتر زمان در این دعا گنجانده‌شده است. ما اینجا می‌گوییم خداوندا ما در پی هم روان شده‌ایم؛ یعنی تصمیم گرفته‌ایم حرکت کنیم، تغییر پیدا کنیم و می‌گوید بدانیم آنچه نمی‌دانیم از هستی و نیستی، در طول زمان از کسی که آگاهی ندارد به کسی که آگاهی دارد  تبدیل شویم و زیباتر این‌که می‌گوید ما تاریکی‌ها را تجربه نموده‌ایم؛ یعنی باید تاریکی باشد تا بعد وارد روشنایی شویم، اگر شبی نباشد ما اصلاً معنای روز را نمی‌شناسیم تا تلخی نباشد معنی شیرینی را متوجه نمی‌شویم؛ پس اینجا اضداد مکمل یکدیگر می‌شوند یک‌لحظه برای من معصومه‌ رقم خورده است که چرا باید با يک مسافر زندگی کنم؟ شاید این مسافر بايد مکمل من باشد اگر یک مسافر عجول دارم شاید خودم آدم عجولی هستم و باید آن عجله را رفع کنم، اگر یک مسافر عصبانی و پرخاشگر دارم شاید خودم خشم دارم و باید خشم درون خودم را درمان کنم.

هیچ موقع به این فکر نکنید طرف مقابل ما آدم بدی است ما اصلاً بد مطلق و خوب مطلق نداریم، به قول آقای مهندس که می‌گویند؛ همه‌چیز به خود ما بستگی دارد که چگونه با ما رفتار شود؛ باید تاریکی‌ها باشند که مکمل محسوب شوند. نیروهای بازدارنده و تخریبی باید باشند که ما بتوانیم روبه‌جلو حرکت کنیم. آقای مهندس در کتاب عشق وادی دوازدهم هم می‌فرمایند: ساکنین از جانشین می‌پرسند: اصلاً چرا نیروهای تخریبی باید باشند و جانشین می‌گوید: قدرت مطلق نیروهای تخریبی را قرار دادند تا ما بتوانیم فرق بین خوب و بد را تشخيص دهیم اگر نباشد متوجه نمی‌شویم که چه چیز خوب و چه چیز بد است، همه‌زمانی معنا پیدا می‌کنند که ضد آن‌ها وجود داشته باشد و بعدازآن این جمله می‌آید؛ ما را با روشنایی‌ها آشنا گردان. ما این خواسته را در دعا داریم تا ما که تاریکی‌ها را چشیده‌ایم با روشنایی‌ها آشنا کند و خداوند با القائات مثبت راه روشنایی را برای ما باز می‌کند، مشکلات و چالش‌ها همیشه وجود دارد و این ما هستیم که باید یاد بگیریم چگونه بر این مشکلات غلبه کنیم. ما باید بافرمان عقل و قدرت اختیار با گرفتاری‌های زندگی مبارزه کنیم و مرحله تبدیل انجام شود تا به یک انسان آگاه تغییر پیدا کنیم تا آنجایی که به ذات پاک خود نزدیک شویم‌.

 اهداء لوح تقدیر به عضو لژیون سردار

مرزبان کشیک: همسفر اعظم
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
تایپ: رابط خبری همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)  
ویراستاری: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر عادله (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی قوچان