جلسه سیزدهم ازدوره سیزدهم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰نمایندگی جواد گلپایگان، بااستادی مسافر علیرضا ونگهبانی مسافرمحسنودبیری مسافرمسعود.با دستورجلسه (وادی دوازدهم و تاثیر آن روی من)درروزیکشنبه ۳۰دی ماه۱۴۰۳راس ساعت۱۷اغاز به کارنمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علیرضا هستم، یک مسافر
دستور جلسه این هفته وادی« دوازدهم و تاثیر آن روی من ا»ست.
به یاد داریم که در گذشته بزرگا ن به ما میگفتند : از هر چیزی که بترسی سرت میآید و همان برایت اتفاق میافتد؛ زیرا آن قضیه را در ذهن خود بزرگ میکردیم به طور مثال میگفتیم:« نکند روزی معتاد شویم یا اینکه اگر گواهینامه نداشتیم میگفتیم نکند پلیس ما را جریمه کند ،چون این بذر را در ذهن خود کاشتهایم همان برای ما اتفاق میافتد.
جناب آقای مهندس میفرمایند: ما باید این افکار را به افکاری مثبت تبدیل کنیم به طور مثال، هیچکس به یک باره مصرف کننده مواد مخدر نمیشود؛ بلکه فرد باید چندین بار از مواد مخدر استفاده کند تا اعتیاد پیدا کند.
حال اگر میخواهیم به درمان برسیم باید تمام مراحل درمان کنگره ۶۰ را پشت سر بگذاریم که این مراحل شامل: سی دی نوشتن و شرکت به موقع در جلسات است تا بعد از ۱۰ الی ۱۱ ماه به رهایی برسیم و این بذری که در ذهن خود کاشتهایم در آخر امر برداشت کنیم؛ زیرا در آخر امر امر اول اجرا میشود.
اگر کسی در کنگره ۶۰ به درمان نرسیده است به خاطر این است که بذر رهایی را در ذهن خود نکاشته است تا در آخر امر به رهایی برسد به طور مثال در قالب یک مسافر فقط نامه اوتی خود را دریافت کردم اما سر جلسات به موقع حاضر نشدم و یا اینکه سیدی را درست ننوشته ام.
کسی که وارد کنگره ۶۰ میشود از همان روز اول باید گل رهایی را در ذهن خود تصور کند و بذر رهایی را در ذهن خود بکارد.
هیچ کاری نصف نیمه انجام نمیشود به طور مثال اگر یک بچه به جای ۹ ماه ۶ ماهه به دنیا بیاید نارس است و باید سه ماه در دستگاه بماند تا بتواند خارج از دستگاه زندگی کند پس هر کاری نیازمند مدت زمان خاص خود است.
اگر گندم را بکاریم و بعد از سه ماه آن را برداشت کنیم به جز علف چیزی برداشت نکردهایم؛ زیرا گندم باید مدت زمان خاص خود را بگذراند تا خوشه بدهد و بتوانیم آن را تبدیل به آرد کنیم و استفاده کنیم.
هر چیزی که ما انسانها در ذهن خود بکاریم و آن را رشد و پرورش دهیم دقیقاً برای ما اتفاق میافتد. روزی تصور نمیکردیم که مصرف کننده مواد مخدر شویم اما به صورت ناباورانه مصرف کننده شدیم؛ زیرا همیشه به دنبال افراد افرادی بودیم که مصرف کننده بودند و در نهایت معتاد شدیم.
بیاید این آتش ویرانگر را مهار کنیم و به خاطر داشته باشیم که ما دیگر بچه نیستیم ؛ در نتیجه باید برای خانواده و زندگی بهتر تلاش کنیم و بدانیم برای اینکه به چیزی برسیم باید مدت زمان را در نظر بگیریم تا در آخر امر امر اول انجام شود و هر چیزی که ما در ذهن خود بکاریم دقیقاً همان را برداشت میکنیم.
تایپ و ویرایش مسافر رضا لژیون هفتم
عکس مرزبان خبری مسافر مجید
تنظیم و ارسال مسافر محمد
نمایندگی جواد گلپایگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
150