سیزدهمین جلسه از دور چهل و پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد به استادی پهلوان محترم مسافر داریوش، نگهبانی مسافر ایوب و دبیری مسافر مسلم با دستور جلسه "کمک من به کنگره و کمک کنگره به من" پنج‌شنبه ۲۷ دی ۱۴۰۳ در ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان داریوش هستم یک مسافر
خداوند را شاکر و سپاسگزارم بابت اینکه اجازه داد در اینجا حضورداشته باشم تا در کنار شما عزیزان در جهت بهتر زندگی کردن آموزش بگیرم. روز مرد را در رأس به بزرگ‌مردی که نزدیک به سه دهه مردانه ایستاد و مانند پدری دلسوز روش DST را در اختیار من و امثال من قرارداد و همچنین به شما مسافران و همسفرانی که مانند یک کوه پشت مسافران‌شان ایستادند و مردانه همراهی کردند و ناملایمات و سختی‌ها را به جان خریدند تا امروز شاهد بهترین لحظات زندگی‌شان یعنی خروج از تاریکی و زندگی در آرامش باشند، تبریک و شادباش عرض می‌کنم.
در خدمت شما دوستان هستم تا درباره دستور جلسه یعنی کمک کنگره به من و کمک من به کنگره، از تجربیات چند ساله خودم بگویم. من همراه همسفرم از سال ۹۶ که در کنگره حضور داشتیم، خودم توفیق این را داشتم که پنج دوره به‌عنوان دنور و یک دوره به‌عنوان پهلوانی و همچنین همسفرم سه دوره به‌عنوان دنور و سه دوره هم عضو لژیون سردار باشیم. این‌ها را می‌خواهم عنوان کنم تا در مقام قیاس، قضاوت را بر عهده شما بگذارم، من که به‌عنوان راهنما و پهلوان خدمت می‌کنم نسبت به قبل از ورودم به کنگره، بازهم چقدر مدیون و بدهکار به کنگره هستم. اگر بخواهم کمک کنگره را به خودم بگویم باید یک سری به زندگی گذشته‌ام داشته باشم. انسان از نسیان گرفته‌شده و خیلی سریع فراموش می‌کند.
دردها و در بدری‌ها و مشکلاتی که قبل از ورود به کنگره را داشته است را فراموش می‌کند، اما این دستور جلسه آمده که من را با قبل از کنگره که چه حال و اوضاعی داشتم آشنا نماید؛ و حالا اگر چند صباحی در قسمت لژیون سردار یا با شال راهنمایی خدمت می‌کنم، شخص داریوش باید تاکنون مرده باشد؛ و واقعیت هم همین است، واقعیت این است باوجود مشکلاتی که به‌واسطه مصرف مواد مخدر و قرص و خیلی از مسائل دیگری که برای خودم به وجود آورده بودم، اگر کنگره نبود من الآن زنده نبودم که بخواهم در اینجا حضور داشته باشم. وقتی با آن‌همه مشکلات جسمی و روانی و خانوادگی که داشتم، به‌واسطه کنگره از تمام آن مشکلات خلاصی پیدا کردم، الآن عاشق آقای مهندس و راه و روش کنگره می‌شوم و تمام دغدغه‌ام این می‌شود که چه‌کاری می‌توانم انجام دهم که یک رهجوی سفر اولی هم به درمان برسد و به این حال خوش که من دارم او نیز برسد. بابت تمام این حال خوشی که دارم خداوند را شاکر و سپاسگزار هستم و ما باید کاری کنیم که این مسیر را برای آیندگان نیز هموار نماییم و این‌طور نباشد که فقط به فکر خودمان باشیم.
از همه شما عزیزان تشکر می‌کنم خواهش می‌کنم آقای مهندس و خودتان را تشویق کنید.
تهیه: مسافر صادق لژیون نهم
تنظیم: مسافر امیر‌حسین لژیون نوزدهم
ارسال: مرزبان خبری مسافر جعفر
- تعداد بازدید از این مطلب :
1475