این دستور جلسه خانم‌های مسافر مواد مخدر را از تابویی که در جامعه وجود دارد نجات می‌دهد

دل‌نوشته با قلم مسافر نیکوتین همسفر مهتاب؛

از جناب مهندس بابت انتخاب این دستور جلسه تشکر می‌کنم چرا که این دستور جلسه نه تنها خانم‌های مسافر مواد مخدر را از تابویی که در جامعه وجود دارد کم‌کم نجات می‌دهد بلکه برای من مهتاب که مسافر نیکوتین هستم هم خیلی کمک کننده است. با وجود اینکه ۹ ماه است از رهایی نیکوتینم می‌گذرد باز خیلی برام سخت است که بخواهم خود را در جلسات عمومی مسافر نیکوتین معرفی کنم.

قبل از ورود به لژیون ویلیام همیشه ترس از قضاوت یا آن سنگینی پنهان‌کاری که بقیه نفهمند من قلیان مصرف می‌کنم مانع شروع سفر من می‌شد حتی بعد از شروع سفرم جرعت اعلام سفر در جلسات خصوصی همسفران را هم نداشتم، ماه‌ها طول کشید تا این ترس و به اصطلاح این کوله پنهان‌کاری را زمین بگذارم و خود را معرفی کنم که من یک مسافر نیکوتین هستم و شروع به سفر کرده‌ام، دیگر بعد از چند بار اعلام سفر نیکوتین این موضوع برام عادی شد و در واقع از این ترس عبور کردم. اما در هفته‌ای که دستور جلسه نیکوتین بود راهنمایم از من خواست تا در جلسات عمومی هم مشارکت کنم و از تجربه خودم بگوییم تا پیامی باشد برای بقیه خانم‌های همسفری که مصرف سیگار و قلیان دارند اما هنوز وارد لژیون ویلیام  نشده‌اند، من در آن زمان دیگر از نیکوتین رها شده بودم اما باز ترس از قضاوت و این پنهان‌کاری در میان آقایان مسافر برایم حل نشده بود. هر کاری کردم و هر چقدر برای خودم دلیل و منطق آوردم که افرادی که در این جلسه هستند یا خودشان مسافر هستند یا خانواده‌های مسافر هستند پس دلیلی برای خجالت کشیدن یا  قضاوت شدن نداری، اما باز جرعت مشارکت را پیدا نکردم و از این موضوع خیلی ناراحت بودم و با حس بدی به خانه برگشتم.

حالا مصرف من چیزی بود که در جامعه منعی ندارد و جرم هم محسوب نمی‌شود با این وجود من آنقدر برایم سخت بود چه برسد خانم‌هایی که در دام اعتیاد به مواد مخدرهای گوناگون اسیر شده‌اند. وقتی شنیدم آقای مهندس چنین دستور جلسه‌ای را برای خانم‌های مسافر قرار دادن، واقعا خوشحال شدم که جناب مهندس به من و امثال من که درگیر این عمل ضدارزشی هستند، حالا فرقی نمی‌کند از سیگار معمولی تا مواد مخدر سنگین این قوت قلب را به ما خانم‌ها دادند تا بدون هیچ تابویی بیاییم و از تجربه خود بگوییم تا از همین دلنوشته‌ها یا مشارکت‌های ما خانم‌های بیشتری هم به خود جرعت سفر کردن را بدهند و از این عمل ضدارزش رها بشوند.

قلب یک خانه مادر آن خانه است امیدوارم به زودی کنگره ۶۰ جهانی شود و در هیچ خانه‌ای هیچ مادری درگیر اعتیاد نباشد.

نویسنده: همسفر مهتاب رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
تنظیم و ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم) نگهبان سایت