کنگره مکانی امن برای درمان

دستورجلسه هفتم از دوره دوازدهم سری کارگاه‌های لژیون ویلیام وایت کنگره ۶۰ نمایندگی چرمهین ویژه مسافران با استادی و نگهبانی راهنمای وایت آقای سعیدچنگانیان بادستورجلسه خانم‌های مسافر و سدخونی مغز سه‌شنبه ۱۸دی ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۳۰شروع بکار کرد.
اکنون بیست و هفت سال از بنیان کنگره ۶۰ می‌گذرد و امسال برای اولین بار، دستور جلسه‌ای ویژه برای خانم‌های مسافر در برنامه هفتگی قرار گرفته است. این اقدام نشان‌دهنده اهمیت ویژه کنگره ۶۰ به جایگاه زنان در مسیر درمان و رهایی از اعتیاد است. بیشتر خانم‌های مسافر، به دلایل مختلفی مانند حضور در کانون گرم خانواده یا شرایط محیطی، گرفتار مصرف مواد مخدر شده‌اند. اما برای درمان، نیاز به مکانی امن، آرام و سرشار از احترام دارند؛ جایی که بتوانند بدون نگرانی، روند درمان خود را طی کنند. سیستم کنگره ۶۰ این شرایط را به بهترین شکل ممکن فراهم کرده است. در کنگره ۶۰، درمان خانم‌های مسافر در فضایی کاملاً جدا و مستقل انجام می‌شود. ساختمان مخصوص خانم‌های مسافر کاملاً از بخش آقایان تفکیک شده است و به هیچ عنوان ارتباطی میان این دو گروه وجود ندارد. این جداسازی، امنیت و آرامش خاطر بیشتری برای خانم‌ها به همراه دارد. نکته جالب توجه این است که تنها فردی که در بین خانم‌های مسافر حضور داشته و آموزش‌های لازم را به آن‌ها ارائه کرده، آقای مهندس دژاکام، بنیان‌گذار کنگره ۶۰، بوده‌اند. آموزش‌های ایشان، پایه و اساس درمان خانم‌های مسافر را شکل داده و آن‌ها را تا این مرحله از موفقیت و پیشرفت هدایت کرده است. بسیاری از خانم‌های مسافر که در کنگره ۶۰ حضور دارند، دارای تحصیلات دانشگاهی بالا هستند و این نشان می‌دهد که اعتیاد می‌تواند هر فردی را، بدون در نظر گرفتن سطح تحصیلات یا موقعیت اجتماعی، تحت تأثیر قرار دهد. اما نکته امیدبخش این است که با آموزش و درمان صحیح، امکان بازگشت به زندگی سالم برای همه افراد وجود دارد.
همان‌طور که عقل در یک قلعه هست و دور آن‌یک دیواره است و نگهبانانی دارد که وظیفه نظارت و بررسی موجوداتی رادارند که وارد این قلعه می‌شوند، دور مغز هم یک نوع لایه یا غشایی هست که از ورود اغلب مواد شیمیایی به داخل مغز جلوگیری می‌کند. کوچک‌ترین جزء هر جسم سلول است، سلول مثل یک شهر است، سلول‌ها برای خودشان تشکیلاتی دارند و موجوداتی فعال و آگاه و هوشمند هستند و برای انجام کارهایشان، نیاز به انرژی‌دارند، این سوخت و غذا و انرژی را خون به سلول می‌رساند، همان‌طور که خون پاک و زلال وارد سلول‌ها میشود، امکان دارد خون‌آلوده (آلوده به ویروس، باکتری و ...) وارد سلول شوند که در اینجا سلول آلوده می‌شود. تا زمانی که خون‌آلوده به سلول‌های پا و دندان و... می‌رسد، در مورد این نوع سلول‌ها، خود سلول میکروب را از خودش بیرون میندازد و همچنین سلول به سیستم ایمنی میگوید که من آلوده شدم و بدین ترتیب سیستم ایمنی (گلبول‌های سفید) به آلودگی حمله می‌کند و سلول را از بین می‌برد و بلافاصله سیستم‌های بدن شروع به ساختن و جایگزین کردن می‌کنند و سلول جدید در سیستم بدن به سهولت ساخته میشود، ولی در مورد سلول‌های مغزی این‌گونه نیست؛ زیرا سلول‌های مغز ساخته نمی‌شوند، مگر در شرایط خیلی خاص و به‌ندرت. اگر آلودگی به هر طریقی وارد مغز شود سلول‌های مغزی نمی‌توانند آن‌ها را از بین ببرند فقط از تکثیر آن‌ها جلوگیری می‌کنند وآن آلودگی در مغز باقی میماند . مانند ویروس تبخال  یا زونا اگر کسی این ویروس را داشته باشد تا آخر عمر آنرا به همراه دارد  و گاه به گاه به آن مبتلا خواهد شد. گفتیم که سلول های مغزی چنان به هم چسبیده اند که هیچ ملکولی نمیتواند ازآن عبور کند ، مگر ملکول های ذره بینی  مثل اکسیژن و دی اکسید کربن و یا ملکول های قابل حل،  در چربی مویرگهای مغزی . مواد روان گردان از هرنوع این خاصیت را دارند و میتوانند از سد خونی مغز عبور کنند  دیگر خودتان فکر کنید چه اتفاقاتی می افتد . هروئین،حشیش،قرصهای روان گردان،کوکائین و ... نیز همین اثر را دارند و با مصرف آن‌ها  کارکرد مغز ،  دچار اختلال می‌گردد. این‌گونه تولیدات طبیعی مغز قطع می‌شوند  و مواد بیرونی جایگزین آ ن می‌شود .  بعد از آن اثر اختلالات خود را ، بر روی صور آشکار و پنهان نشان میدهند . مغز سیستم فعالی دارد که مانند پمپ عمل میکند و برای کارکرد مناسب باید به خوبی خون به مغز برسد تا انرژی لازم را برای کارکرد خود پیداکند . سد خونی مغز باعث فعالیت سلول‌های مغز می‌شود . کارکرد کل سیستم مغز به صورت شیمیایی ست . برای همین هر ماده‌ای نباید وارد آن شود .

تایپ : مسافر باقر 

ارسال : ابراهیم