جلسه یازدهم از دوره دوم کارگاه‌های آموزش مجازی همسفران نمایندگی بروجن با استادی همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره با دستور جلسه «خانم‌های مسافر» روز شنبه ۱۵ دی‌ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
در ابتدا هفته همسفر را خدمت آقای مهندس حسین‌دژاکام و خانم آنی بزرگ و خانواده محترمشان و تمامی همسفران کنگره۶۰ تبریک عرض می‌کنم. در کنگره۶۰ وقتی بیماری درمانش را شروع می‌کند ملقب به واژه مسافر می‌شود و دیگر خبری از کلمه معتاد نیست؛ کلمه و واژه عجیبی که بار سنگینی بر دوش بیمار دارد.
در کنگره۶۰ خانم‌های مسافر نیز حضور دارند که در محیطی کاملاً امن و مطمئن اقدام به درمان اعتیاد می‌کنند. از ازدواج انسان با مواد مخدر فرزند ناخلفی به نام اعتیاد به دنیا می‌آید که سالیان سال در سرمای ۶۰ درجه زیر صفر زندگی می‌کند و تبدیل به یک غول یخی بزرگ می‌شود؛ حال اگر ما روش مقابله با آن را ندانیم هم خود و هم خانواده خود را نابود خواهیم کرد؛ پس برای این‌که بتوانیم اعتیاد را شناخته و آن را درمان کنیم ابتدا باید صورت مسئله آن را بشناسیم و بدانیم تخریب در چه قسمتی از بدن شخص ایجاد شده است.
هر کسی ترک اعتیاد کرد نمی‌تواند بلد راه باشد. در سال ۱۳۷۸ فردی با مدرک مهندسی الکترونیک بعد از ١٧ سال اعتیاد آمد و یک مسئله بسیار جدید را مطرح نمود و گفت فرد معتاد را مار نگزیده که سم‌زدایی کنیم؛ اعتیاد مسمومیت مزمن نیست، اعتیاد جایگزینی مزمن است و همین شد صورت مسئله اعتیاد؛ یعنی بدن انسان مخدرهایی تولید می‌کند که تمام وضعیت حیاتی انسان مرتبط با آن است.
مهندس حسین‌دژاکام، در مورد خانم‌هایی که مصرف‌کننده مواد شده‌اند فرمودند: اکثر آن‌ها در محیط‌های خانواده و یا دانشگاه و... درگیر مصرف مواد شده‌اند. اگر مصرف‌کننده آقا باشد مجبور است که باج‌های زیادی در اثر مصرف مواد بدهد؛ حال اگر مصرف‌کننده خانم باشد شرایط خیلی سخت‌تر می‌شود. خانمی که مصرف‌کننده است همسر و چند فرزند دارد؛ باید به مسائل همسر و فرزندان نیز رسیدگی کند و با تمام این اوضاع می‌آید و برای درمان خودش اقدام می‌کند. در مسیر درمان ممکن است افراد زیادی مانع او شوند؛ برای مثال ممکن است اعضای خانواده بگویند ما را بی‌آبرو می‌کنی یا همسرش با این کار موافقت نکند؛ ولی او تمام این سدها را می‌شکند؛ چون می‌داند که محترم است و یک عضو بزرگ و مفید در خانواده می‌باشد؛ بنابراین برای درمانش اقدام می‌کند و بعد از رهایی با وجود داشتن خانواده و فرزند باز به کنگره می‌آید و خدمت را سرلوحه زندگی‌اش قرار می‌دهد و آموزش می‌گیرد تا به همدردانش یاری رساند.
کار و درمان برای خانم‌های مسافر خیلی مشکل است؛ چون برخی از خانم‌ها اجازه ندارند در هر جایی حاضر شوند حتی اگر برای درمان‌شان باشد؛ ولی وقتی درمان اتفاق می‌افتد و پیوندشان با کنگره برقرار می‌شود مشتاق می‌شوند تا این مسیر را ادامه دهند. خیلی قوی حرکت می‌کنند و یاد می‌گیرند برای خواسته‌های خودشان احترام قائل شوند و می‌آموزند در کنار به‌دست آوردن سلامتی، باید یک‌سری آموزش‌ها را بگیرند تا بتوانند همسر و مادر خوبی باشند و آموزش‌های مفیدی به فرزندشان بدهند و به بهترین نحو به خودشان و خانواده خدمت کنند و این کار فقط در کنگره میسر است. در واقع خانم‌های مسافر زنان بسیار قدرتمند، باهوش و شجاعی هستند.
آقای مهندس فرموده‌اند: کسی که شنا بلد نیست، اصلاً وارد دریا نمی‌شود؛ کسی در دریا غرق می‌شود که اتفاقاً شناگر بسیار ماهری است. کنگره تنها جایی است که شخص می‌تواند در بهترین شرایط ممکن به درمان و رهایی برسد و این اصلاً دور از انتظار نیست؛ ولی کسی که قدم در این مسیر می‌گذارد باید بداند طی کردن سفر اول و مسیر درمان پر از پیچ‌وخم و فراز و نشیب است.
در بیابان گر به شوقِ کعبه خواهی زد قدم
سرزنش‌ها گر کُنَد خارِ مُغیلان غم مخور
رابط خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم)
ویراستار: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر سعیده (لژیون سوم)
ارسال: همسفر سمیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بروجن
- تعداد بازدید از این مطلب :
280