همسفر یعنی گذشت صبر عشق

جلسه دوم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی عمومی همسفران و مسافران کنگره۶۰ نمایندگی دماوند با استادی راهنما همسفر اعظم، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر سارا با دستور جلسه «هفته همسفر» روز چهارشنبه ۱۲ دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا این هفته را به خانم آنی و دیگر همسفران مهندس دژاکام و تمامی همسفران کنگره۶۰ به‌ویژه همسفران نمایندگی دماوند تبریک عرض می‌کنم. ما در کنگره چهار جشن داریم که یکی از آن‌ها جشن همسفر است و در  این روز مسافر از همسفر قدردانی و سپاسگزاری می‌کند. همسفرانی که در اینجا حضور داریم خانواده یک مصرف‌کننده هستیم که با حال خراب وارد کنگره شده‌ایم و ناامید وارد مسیری شدیم که به ما گفته شد باید در کنار شخص مصرف‌کننده با گذشت و محبت حرکت کنید. مسافر من وارد کنگره شد و راهنما از او خواست که همسفرش را همراه خود بیاورد؛ مسافر من به دلیل تعصباتی که داشت اجازه نمی‌داد در ابتدا وارد کنگره شوم تا روزی‌که من از او خواستم همراهی‌اش کنم و وقتی وارد کنگره شدم مشاور تازه‌واردین از من خواست که در کنار مسافرم حضور داشته باشم تا بتوانیم به درمان برسیم و از من خواستند که گذشت، صبر و عشق داشته باشم. با خودم فکر کردم که چه‌طور می‌شود با آن‌همه سختی که همسفر در زندگی دارد بیاید و از عشق و محبت صحبت کند؟

مسیر خیلی بالا و پایین داشت. مسافرم وارد کنگره شد اوایلش خیلی سخت بود؛ زیرا من هم‌زبان مسافر نبودم و درک نمی‌کردم که چه می‌گوید. در کنگره آقای مهندس در مسیر اعتیاد و در رابطه با مسافر و همسفر یک مثلثی را درنظر می‌گیرند. یک ضلع آن مسافر،‌ یک ضلع همسفر و قاعده آن نوع نگاه این دو عزیز به اعتیاد است. نگاه یک مسافر به اعتیاد یک اژدهای هزار سر و یک هفت‌خوان است و هر دری را زده است آن در باز نشده است. نگاه همسفر به اعتیاد این است که اگر یک ذره غیرت و اراده داشت مطمئناً به‌خاطر من آن را کنار می‌گذاشت یا اگر من را دوست داشت بین من و مواد یکی را انتخاب می‌کرد. در کنگره وقتی مسافر سفر خود را آغاز می‌کند به او گفته می‌شود که همسفر خود را بیاورد؛ برای این‌که همسفر با اعتیاد آشنا شود و درک کند که اعتیاد چه بلاهایی می‌تواند بر سر مسافر بیاورد و این‌که شخص مصرف‌کننده خیلی دوست دارد برای خانواده خود وقت بگذارد و به‌ آن‌ها رسیدگی کند؛ ولی قدرت و توان آن را ندارد.

وقتی گفته می‌شود همسفر بال پرواز مسافر است؛ یعنی همسفر با آموزش‌هایی که می‌گیرد به این شناخت و درک می‌رسد که مصرف‌کننده یک بیمار است؛ نه مجرم یا کسی که قصد آزار دارد. اگر به دید بیمار به مصرف‌کننده نگاه شود دیگر همسفر در کنار مسافر نه در مقابل او قرار می‌گیرد و وقتی همسفر آموزش می‌گیرد دیگر دنبال تجسس و قضاوت در مورد مسافر نیست. همسفر باید بال پرواز مسافر باشد؛ نه بار پرواز و متأسفانه همسفری که در کنار مسافر قرار نمی‌گیرد و آموزش نمی‌بیند برای مسافر بار پرواز است؛ نه بال پرواز. با تجسس، قضاوت، بهانه‌گیری باری می‌شود بر روی دوش مسافر. منظورم این نیست که اگر مسافری همسفر نداشته باشد نمی‌تواند به رهایی برسد؛ اما همسفر در کنگره همزبان مسافر می‌شود. همسفر در کنگره آموزش می‌گیرد، بر روی نقاط ضعف خود کار می‌کند و دوربین را به جای این‌که روی مسافر قرار دهد و دائم در او دنبال نقطه ضعف باشد دوربین را روی خود قرار می‌دهد. همسفر فقط به‌خاطر حال خود و درمان تخریب‌هایی که به‌واسطه زندگی با مصرف‌کننده برایش به‌وجود آمده است به کنگره می‌آید. مسافرانی که امروز به درمان رسیده‌اند یا در مسیر درمان هستند امروز از همسفر خود با تقدیم پاکت قدردانی و سپاسگزاری می کنند. مجددا این هفته را به همسفران عزیز تبریک می‌گویم.

تصاویری از برگزاری جشن هفته همسفر 

مرزبانان کشیک: همسفر ندا و مسافر حمزه
عکاس: مرزبان خبری همسفر فاطمه
تایپ و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)