English Version
This Site Is Available In English

فراموشی یکی از اضلاع مثلث تاریکی است

فراموشی یکی از اضلاع مثلث تاریکی است

نهمین جلسه از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی اسبیکو خرم‌آباد با استادی مرزبان همسفر حانیه، نگهبانی همسفر سمیرا و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه « بنیان کنگره۶۰ » روز یکشنبه ۲ دی ماه ساعت ۱۷:٠٠ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

 خداوند بزرگ را شاکرم که توفیق دادند تا امروز در این جلسه کنار شما دوستان عزیزم حضور داشته باشم. ان‌شاءالله که جلسه خوبی را در کنار هم‌دیگر داشته باشیم. دستور جلسه این هفته در مورد بنیان کنگره ۶۰ است. در ابتدا این هفته را به آقای مهندس، خانواده محترمشان، دیده‌بان‌ها و تمام اعضای کنگره ۶۰ خصوصاً همسفران نمایندگی اسبیکو تبریک عرض می‌نمایم. استاد امین در سی‌دی بنیان می‌گویند، این جشن‌ها و مناسبت‌ها به‌خاطر این است که ما انسان‌ها تکرار و یادآوری مطالب برایمان نیاز است. زمانی که مطالب برای ما یادآوری می‌شوند ما تبدیل به انسان‌های فراموش‌کار نمی‌شویم؛ چون فراموشی یکی از اضلاع مثلث تاریکی است، زمانی که من فراموش‌کار باشم تبدیل به یک انسان ناسپاس و کافر می‌شوم.

انسان کافر، انسانی است که خوبی‌های دیگران را نمی‌تواند ببیند و این دستور جلسه‌ها باعث می‌شوند من قدردان و قدردان آقای مهندس باشم. دستور جلسه بنیان به‌خاطر این است که یادمان نرود که کنگره از کجا به کجا رسیده است و آقای مهندس واقعاً چطور زحمت کشیده‌اند تا کنگره به نقطه امروز رسیده است. آقای مهندس حسین دژاکام به مدت ۱۷ سال درگیر اعتیاد بودند؛ پس از ترک‌های پی‌درپی در ماه مبارک رمضان تصمیم می‌گیرند که مصرف موادمخدر خود را منظم کنند، بعد از این‌که نظم می‌دهند مقداری از موادشان را کاهش می‌دهند وقتی یک پله کم می‌شود، به‌ تدریج موادشان را کاهش می‌دهند و در ۱۵ آذر ۱۳۷۶ موفق می‌شوند مصرف موادشان را قطع کنند، این تاریخ، تاریخ رهایی آقای مهندس است. ایشان پس از این‌که سلامتی، رهایی و حال خوش را به دست می‌آورند، دوست دارند این سلامتی، رهایی و حال خوش را تقسیم کنند بین کسانی که از اعتیاد رنج می‌برند. به همین خاطر در کمتر از یک سال در یک ساختمان جمعیت مبارزه با اعتیاد، در یک اتاق کوچک، جلساتی را با ۸ نفر آغاز می‌کنند.

آن زمان خیلی سخت بود؛ چون انسان‌ها زیاد آموزش‌پذیر نبودند. در اوایل کنگره، مشکلات و مسائل زیاد بود؛ ولی آقای مهندس این همه سختی‌ها را پشت سر گذاشتند و موفق شدند در ۳۱ شهریورماه ۱۳۷۸ کنگره را تأسیس کند. پس از آن باتدبیر خودشان، یاری خداوند و همت همه اعضاء، ساختمان‌ها و زمین‌های خیلی زیادی خریداری می‌شود در سراسر استان‌ها ما ساختمان‌های مختلفی داریم، زمین خریداری می‌کنند و شعبه‌ها روزبه‌روز بیشتر و بیشتر می‌شوند. در طول تاریخ فقط آقای مهندس بودند که توانستند اعتیاد را درمان کند، در سراسر جهان می‌گویند اعتیاد بیماری لاعلاج و مرموز است؛ ولی آقای مهندس به همه ثابت کردند که بیماری اعتیاد درمان دارد و تنها متد DST بود که توانست در طول تاریخ اعتیاد را درمان کند. پرونده اعتیاد ۲۷ سال پیش توسط آقای مهندس بسته شد.

در کنگره بیماری اعتیاد به‌راحتی درمان می‌شود. آقای مهندس روی یک‌رشته از بیماری‌ها که لاعلاج هستند و جهان می‌گوید که آن‌ها هم درمان ندارند! تحقیقات انجام می‌دهند که ان‌شاءالله به‌زودی درمان قطعی آن‌ها هم می‌آید. آقای مهندس کنگره را به یک درخت تشبیه می‌کنند که تنومند است و خودشان ریشه این درخت هستند، کار ریشه این است که مواد غذایی و املاح را از خاک و اطراف می‌گیرد و به تمام قسمت‌های درخت انتقال می‌دهد. آقای مهندس هم دقیقاً همین کار را انجام می‌دهد و تمام اطلاعات و آگاهی‌هایی را که کسب کردند و در حال کسب‌کردن هستند را از طریق دیده‌بان‌ها، راهنماها، کتب و سی‌دی‌ها به ما انتقال می‌دهند. این درخت کنگره روزبه‌روز بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود.

باید بگویم که ما انسان‌ها، برای این‌که انسان‌های فراموش‌کاری نشویم، بهتر است همیشه با خودمان یادآوری کنیم، چه در کنگره باشیم و چه بیرون از کنگره باید به درون خودمان برویم و خوبی‌های آن‌ها را با خودمان مرور کنیم تا یادمان نرود چه کارهایی برای ما کرده‌اند. من دوست داشتم امروز که هفته بنیان است و جشن است؛ خوبی‌های آقای مهندس را یادآوری کنم هم برای خودم و هم برای شما دوستان که یک‌بار دیگر برای همه ما فراموش نشود. اولین خوبی آقای مهندس درمان مسافرانمان بود، مسافرانی که زمین‌ و زمان را به هم می‌ریختند این همه تلاش می‌کردیم و بی‌نتیجه بود؛ ولی در کنگره به‌ راحتی درمان اتفاق افتاد؛ پس باید قدردان باشیم، دوم این بود که آقای مهندس نشانی خودمان را به خودمان داند، در واقع خودمان را شناختیم و چه‌قدر ما آدم‌های ضعیفی بودیم، چقدر ما را ترس فراگرفته بود، برای خود من واژه صبر هیچ مفهومی نداشت، یعنی اگر مشکلی برای من پیش می‌آمد یا باید آن مشکل را حل می‌کردم و یا این‌که گریه می‌کردم تا آن مشکل حل شود؛ ولی الان با این‌ حال که در زندگی‌ام خیلی چالش‌ها بیشتر شده است؛ ولی صبرم خیلی زیادتر شده. آقای مهندس D.SAP را برای ما فرستادند. ما قبل از این‌که D.SAP بیاید چه‌قدر دکتر می‌رفتیم؛ ولی الان D.SAP دوای همه مریضی‌ها است.

اضافه‌ وزن در بیرون مشکل بزرگی است و چه‌قدر انسان‌ها زیر تیغ جراحی از بین می‌روند؛ ولی آقای مهندس این را در کنگره به‌ راحتی حل کردند و حتی کسانی که اضافه‌ وزن دارند، اگر بیماری دیگری هم دارند همراه با اضافه‌ وزن از بین می‌رود. حتی آقای مهندس فکر زیبایی ما را هم کرده است و کرم D.SAP را درست کردند واقعاً از این بهتر چه می‌خواهیم؟ به نظر من کنگره یک بهشت است. ما یک جایی خوبی بسیار بزرگی کرده‌ایم که خداوند اذن ورود ما را به کنگره داده است. ان‌شاءالله آقای مهندس هر کجا هستند سلامت باشند و سایه ایشان بالای سر همه ما باشد ما هم قدردان باشیم؛ اگر مسافرهایمان به رهایی رسیدند نرویم و پشت سرمان را نگاه نکنیم بگوییم تمام شد، در کنگره باید هر خدمتی می‌توانیم بکنیم چه خدمت مالی و هر خدمتی که می‌توانیم، قرار نیست همه راهنما شویم، هر کس هر خدمتی در توان داشت در کنگره می‌تواند انجام دهد. در آخر هم تشکر می‌کنم از همسفر ملیحه و مسافر رضا که شعبه اسبیکو را تأسیس کردند برای مسافران و همسفران تا بتوانیم بیاییم این‌جا و به‌ راحتی آموزش‌ها را بگیریم.

عکس: همسفر نازنین زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه ( لژیون اول)
تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون‌ اول)
ویرایش: همسفران سپیده(دبیر سایت)و همسفر عسل رهجوی راهنما همسفر معصومه ( لژیون سوم)
ارسال: همسفر نازنین نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اسبیکو خرم‌آباد

 

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .