ما برای آموزش و خدمت پا به حیات می‌گذاریم

هفتمین جلسه از دوره‌ی نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی اردستان با استادی مسافر محسن و نگهبانی مسافر محمدرضا و دبیری مسافر ابوذر با دستور جلسه "وادی یازدهم و تاثیر آن روی من" سه‌شنبه ۲۰ آذر ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ شروع به کار کرد.‌

خلاصه سخنان استاد:

از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان بابت فراهم کردن این بستر آموزشی سپاسگزارم.

وادی یازدهم شروع زیبایی دارد:

آنگاه که روشنایی‌ آبستن تاریکی بود، اهریمن از فرمان سرپیچی کرد و نقطه‌ای سیاه و تاریک از دل روشنایی ها زاده شد و حرکت خود را آرام و خزنده برای تاختن به جهان روشنایی‌ها آغاز کرد تا ظلمت و تاریکی را گسترش دهد تا برتری خود را نسبت به انسان مقابل قدرت مطلق به اثبات برساند. خداوند از صفات خود در وجود انسان هم قرار داده است، مثل مهربانی، بخشندگی و مهمتر از همه به انسان اختیار داده شده است. 

تنها موجودی که در مقابل انسان تعظیم نکرد شیطان بود و آرام آرام حرکت خود را برای منحرف کردن انسان آغاز کرد در این وادی به اختیار انسان اشاره شده است.

 اما انسان در هر مسیری که باشد چه مثبت و چه منفی به او القا و الهام می‌شود و اهریمن فقط می‌تواند انسان را به اعمال ضدارزش‌ دعوت کند، چون اختیار انسان محترم شمرده شده است.

اهریمن برای این کار مسیر لذت‌های زود گذر را فراهم می‌کند مثل پیشنهاد استعمال از جادوی هفت‌رنگ که شاید برای استفاده دارویی و درمانی بوده، اما بعضی‌ها از روی ناآگاهی و لذت‌جویی از آن سوءاستفاده کرده و تعادل خود را از دست می‌دهند. 

انسان به واسطه اختیار همیشه سر دوراهی قرار دارد که یک راه به صعود و دیگری به سقوط می‌انجامد.

این وادی می‌گوید اگر دانش و آگاهی نداشته باشیم مثل رودی که آرام و کم آب هست به هدف نمی‌رسیم و به مرداب تبدیل خواهیم شد. اما اگر در حال کسب آگاهی و اطلاعات باشیم و پیش برویم حتما به هدف خواهیم رسید. 

رودی خروشان است که منابع خوبی داشته باشد و از چندین جهت تغذیه بشود،ما با حضورمان در کنگره با استفاده از منابع خوب و عالی و بروز مثل سی‌دی‌های آموزشی یا صحبت‌های چهارشنبه‌های آقای مهندس می‌توانیم کسب اطلاعات و آگاهی کنیم و روز به‌روز قوی و قوی‌تر شویم و به رودی خروشان تبدیل شویم و با کاربردی کردن این آموزش‌ها و تحمل پستی بلندی‌هایی که در مسیر هست به بحر و اقیانوس برسیم.

مثل یک مسافر که در سفر اول سختی‌های مسیر درمان را تحمل می‌کند و با عشق و ایمان به مسیر ادامه می‌دهد تا به هدف که همان رهایی است برسد.

تایپ: مسافر ابوذر لژیون چهارم 

عکاس: مسافر محمدرضا لژیون چهارم 

ویراستاری: مسافر محمدرضا لژیون اول 

تنظیم و ارسال: مسافر مجتبی لژیون پنجم