انسان همیشه مالک یافته‌های خود است

در پروسه آموزش گرفتن و یادگیری، علم زمانی به درد ما می‌خورد که آن را به عمل برسانیم، تنها باورداشتن به علم کافی نیست تا زمانی که آن را به عمل نرسانیم هیچ کاری انجام نداده‌ایم. دقیقاً مانند کسی که ثروت جمع‌آوری می‌کند، اما از آن استفاده نمی‌کند.

علم و عمل ما باید برای آسایش و آرامش ما و دیگران مورداستفاده قرار گیرد، در صراط مستقیم باشد و باید این را بدانیم که نیروهای بازدارنده در سر راه ما هستند و ما با نیت خود در مسیر خدمت به انسان‌ها و استمرار در این راه به هوشیاری و آگاهی می‌رسیم. این بسیار خوب است؛ زیرا حرکت‌کردن و سفر همیشه معنا می‌بخشند. از سخن به عمل؛ یعنی همان حرکت‌کردن، معنای باارزشی دارد، با حرکت حرف به عمل می‌رسد. وادی‌ها را که بیاموزیم؛ می‌توانیم آموخته‌ها را به مرحله اجرا دربیاوریم.

 ما با تفکر ساختارها را ساختیم؛ اکنون با حرکت می‌توانیم عملی کنیم، مهم این است که دانسته‌هایمان را به عمل دربیاوریم. گاهی اوقات، نقشه می‌کشیم که کیسه‌زباله را به بیرون از خانه ببریم؛ اما نمی‌توانیم اجرایش کنیم؛ می‌گوییم بعد از تماشای تلویزیون می‌برم، در اینجا نقشه را می‌کشیم؛ اما عملی نمی‌کنیم. گاهی اوقات کارهای نیمه‌کاره، افکار و اندیشه ما را مشغول می‌کنند؛ پس کاری که می‌خواهیم انجام دهیم، فوری انجام دهیم، فکری که به ذهن شما می‌آید را همان لحظه عملی کنید؛ یعنی وارد مرحله عمل شوید و انجامش دهید.

 خلق‌کردن؛ برای انسان؛ فقط در ذهن اجرا می‌شود؛ اما خداوند می‌تواند در بیرون هم خلق کند. از کارهای کوچک شروع کنیم. انسان همیشه مالک یافته‌های خود است و اطلاعاتی را که در این جهان کسب می‌کند، با قدم‌گذاشتن به جهان دیگر، با خود می‌برد. ما در مورد خودمان هرچه فکر کنیم همان هستیم، برای مثال می‌خواهی، وزن خود را کاهش دهی، آیا می‌توانی تغییر کنی؟ در مورد دانش کاهش وزن در چه مرحله‌ای هستی؟ برای انجام این کار در مرحله اول باید روی برنامه باشی.

گاهی اوقات دانش را دارید و دانش شما درست است و در جهت مثبت؛ اما گاهی اوقات در جهت منفی است. انسان برای این‌که علم و عملش هماهنگی داشته باشد، همیشه جوینده مطالب هست و این بسیار خوب است؛ زیرا حرکت و سفر معنای باارزشی می‌یابد. به همین جهت وادی‌ها باارزش هستند.

اما وادی دوازدهم: در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود. شاید بیشتر از یک جمله نباشد، اما تکلیف هر انسان را مشخص می‌کند؛ دانش هم همین‌گونه است، وقتی کسب شود و از آن دانش استفاده نشود، به چه دردی خواهد خورد؟ انسان وقتی دانشی کسب می‌کند، باید به آن عمل کند و فقط حفظ‌کردن علم و دانش به درد نخواهد خورد. انسانی موفق است که دانش او با عملش هماهنگی داشته باشد. همه ما برای این‌که کار و عملمان به نتیجه برسد به دنبال مطالب خوب و غنی هستیم، مهم این است که آیا می‌توانیم به نقطه اجرا و عمل نزدیک شویم؟

از گفتنی‌ها تا عمل فاصله زیادی است، یکی از مشکلات انسان، این است که دانش و علمش را دارد اما نمی‌تواند آن را به نقطه اجرا و عمل درآورد. هر فکر و نقشه‌ای که در ذهنمان می‌کشیم، حتماً باید به عمل درآوریم و این عمل می‌تواند منفی یا مثبت باشد، اگر صراط مستقیم را در پیش گرفته باشیم، نیروهای بازدارنده مانع ما می‌شوند. در جهان ذهن همه چیز سریع ساخته می‌شود؛ اما در جهان فیزیکی نیاز به زمان داریم تا به عمل درآید. از کوچک‌ترین تا بزرگ‌ترین تصمیمات، باید اول تفکر کنیم بعد بتوانیم به اجرا درآوردیم.

منبع: سی دی «علم و عمل» از مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر گلزار رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر گوهر رهجوی راهنما همسفر فاطمه(لژیون اول)
ارسال: مرزبان خبری همسفر آمنه
همسفران نمایندگی آبیک