ورزش مکمل درمان اعتیاد است

هشتمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی پرند با استادی همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر خدیجه و دبیری همسفر راضیه با دستور جلسه "جهان‌بینی در ورزش" در تاریخ ۱۳ آذرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
بنام قدرت مطلق الله، آنچه باور است محبت است و آنچه نیست  ظروف تهی است. من که می‌گویم، کلام خود نیست؛ بلکه فردی است در جمع بیکران هستی که باورش کار هر کسی نیست؛ مگر معنای آن، بداند که آن چیست. ارابه‌ها را در بیکران به حرکت در آورید که نگهبانان ماوراء به آنچه در زمین می‌گذرد، نیازمندند. بشکافید آنچه شکافتنی نیست، در دل سنگ بروید و ترکیب‌ها را جدا نمائید.
دستور جلسه این هفته جهان‌بینی در ورزش است. یکی از مسائل مهم و رسیدن به تعادل و آرامش در کنگره‌60 جهان‌بینی است. همان‌طور که از خود کلمه پیدا است جهان‌بینی؛ یعنی دیدن جهان؛ اما چگونه دیدن آن مهم است. برای داشتن نگاه زیبا به پیرامون ما نیازمند تغییر در اعتقاد، تفکرات، ارزش‌ها، باورها و در برخی صفات خود هستیم که این تغییر یک مرتبه به دست نمی‌آید؛ بلکه ذره‌ذره در آموزش، معرفت و آگاهی ایجاد می‌شود.

جهان‌بینی در تمام سطوح زندگی ما نقش‌آفرینی می‌کند. مانند محل کار، مدرسه، دانشگاه، خانواده و همین کارگاهی که در آن هستیم؛ حتی ورزش که بحث امروز ما در مورد ورزش است. ورزش همان فعالیت بدنی یا فیزیولوژی است که احساسات و کل سیستم هورمونی و هیجانی ما را تحریک و فعال می‌کند؛ اگر ما کنترل در مسابقات ورزشی نداشته باشیم، آن‌جا را به یک محل جنگ تبدیل می‌کنیم؛ پس جهان‌بینی است که تأثیری در کنترل ورزش ما می‌تواند داشته باشد.

با ادراک و احساس، در واقع جهان‌بینی می‌توان دید روشنفکرانه به موضوع داشت که نگاه ما برای بازی در ورزش چیست؟ آیا فقط برد برای ما مهم است؟ تحت هر شرایطی خیر، مهم لذت بردن، سالم ورزش کردن و یا آموزش گرفتن است. این دو نوع تفاوت دارد؛ اگر ما از نگاه برد نگاه کنیم که آخرش خسته، ناتوان و بی‌حوصله هستیم با کلی حال خراب؛ ولی اگر از نگاه دوم نگاه کنیم نه تنها حال‌خوش داریم؛ بلکه هیجان داریم و بازی‌های کششی لذت‌بخش را پشت سر می‌گذاریم و با حال خوب؛ اگر هم بازی به نفع ما نباشد باز ما خوشحال هستیم؛ اما متاسفانه چیزی که امروز ما شاهد آن در مسابقات ورزشی جهانی هستیم، جنجال‌های توهین‌آمیز، بی‌احترامی به جایگاه داوری و بازی خشونت‌آمیز است که این‌ها همه نتیجه نداشتن جهان‌بینی درست و اصولی است؛ پس ورزش مکمل درمان اعتیاد است.

مسئله‌ای که برای ما مهم است پیشرفت ما در ادب، احترام و تعادل باشد، ما ورزش می‌کنیم که سالم باشیم. آقای مهندس فرمودند: "افرادی که بالای چهل کیلو اضافه وزن دارند نمی‌توانند پیاده روی کنند؛ چون مفصل‌های زانوی آن‌ها از بین می‌رود." باید با تیپر کردن وعده‌های غذایی و کم کردن غذا وزن خود را به تعادل برسانند و بعد پیاده‌روی کنند. آقای مهندس فرمودند: "روزی چهار هزار تا پنج هزار قدم می‌توانیم راه برویم" و نباید بگوییم حتماً باید برای پیاده‌روی به پارک برویم و یک دلیل بیاوریم که چون نمی‌خواهیم پیاده‌روی کنیم؛ پس پارک نمی‌رویم. نه! پیاده‌روی را در خانه، حیاط منزل؛ حتی در آپارتمان هم می‌توانید داشته باشید.

من از روزی که به کنگره آمدم درس و آموزش را از راهنمای خودم همسفر الهه گرفتم که به من یاد دادند تزکیه و پالایش کنم. من در طول چهل و پنج سال خیلی به خودم ضرر زدم؛ ولی از زمانی‌که به صحبت‌های راهنمای نیکوتین همسفر زهرا گوش کردم و اطاعت امر کردم الان خیلی خوشحالم که در نه ماه سفر نیکوتین هستم و آدامس نیکوتین من به روزی دو قطعه رسیده است و ان‌شاءالله رهایی نزدیک است. به امید خدا و خیلی در روحیه من اثر مثبت گذاشته است و بسیار از آقای مهندس، خانواده محترم‌شان و از راهنماهای خودم همسفر الهه و همسفر زهرا، ایجنت شعبه و گروه مرزبانی کمال تشکر را دارم و از تک‌تک شما سپاسگزارم که به من اجازه دادید از شماها درس بگیرم و خدمت کنم. متشکرم از این‌که به حرف‌های من توجه کردید.

مرزبان کشیک: همسفر شیوا و مسافر حجت
لژیون خدمتگزار: لژیون سوم به راهنمایی همسفر الهه
تایپ: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
عکاس خبری: همسفر انسیه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: دبیر سایت همسفر زلیخا رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی پرند