English Version
This Site Is Available In English

بدون جهان‌بینی، ورزش حال ما را خراب می‌کند

بدون جهان‌بینی، ورزش حال ما را خراب می‌کند

راهنمای تازه واردین همسفر ریحانه به همراه مسافر خود با بیش از بیست سال تخریب هفت ونیم گرم شیره و تریاک وارد کنگره شدند. مدت یازده ماه و چهار روزبه راهنمایی مسافر صادق و همسفر فاطمه سفر کردند. الآن هم به شکر خدا و دستان پر‌مهر آقای مهندس نه سال و پانزده روز است که آزاد و رها هستند. ورزش همسفر در کنگره والیبال و ورزش مسافرشان شنا و دارت است. ایشان توفیق خدمت در جایگاه‌های مرزبان نمایندگی و پارک، خدمت در اینستاگرام کنگره، خدمت در سایت ورزشی کنگره و سایت نمایندگی دنا شهرضا، دبیری و نگهبانی را داشته‌اند، در حال حاضر نیز در جایگاه راهنمای تازه واردین در حال خدمت هستند. در ادامه گفتگویی با ایشان ترتیب داده‌ایم که تقدیم نگاه پر‌مهرتان می‌شود.

حضور همسفر در کنار مسافر برای هم‌زبان شدن است؛ ولی حضور یک همسفر در پارک به چه دلیل می‌تواند باشد؟

حضور همسفران در کنار مسافران، یک قوت قلب و هماهنگی است. وقتی‌که روزهای جمعه مسافران خسته از پارک به خانه می‌آیند، همسفر از او می‌خواهد که باهم به گردش و تفریح بروند؛ اما مسافر خسته است. حضور همسفر در کنار مسافر باعث می‌شود که در روزهای جمعه هم تفریح و هم هماهنگی داشته باشند و با همدیگر در یک سطح قرار بگیرند و وقتی به خانه می‌روند در کنار هم غذا می‌خورند، استراحت می‌کنند و اختلاف در جمع خانواده نیست.

منظور از جهان‌بینی در ورزش چیست و چه تأثیری در ورزش کنگره و یا بیرون از کنگره دارد؟

جهان‌بینی یکی از علوم مهم کنگره‌۶۰ و یکی از اضلاع مثلث درمان اعتیاد در متد DST است. منظور از کلمه جهان‌بینی یعنی شناخت خود و دنیای اطراف. شاید یکی از بزرگ‌ترین دلایل عدم موفقیت انسان‌ها در روابط بین یکدیگر و همچنین شکست‌هایشان در زندگی، عدم شناخت انسان و محیط پیرامون باشد. هر انسانی باید خود و محیط پیرامونش را بشناسد و از زندگی کردن لذت ببرد به این جهان‌بینی درست می‌گویند. جهان‌بینی در کنگره به ما می‌گوید، برخلاف دوران تاریک اعتیاد سعی کنیم از جسم خودمان که یک امانت الهی است به بهترین نحو نگهداری و مراقبت کنیم و جسم خود را به تعادل نزدیک کنیم. به قول استاد سردار «برای کشتی خود که لازمه حیات و هستی در آن است، نوعی دیگر باشیم»؛ اما گاهی‌ اوقات عکس این قضیه نیز صادق است؛ یعنی اگر جهان‌بینی را در ورزش به کار نگیریم، ورزش می‌تواند حال ما را خراب و به بی‌تعادلی نزدیک کند. تفاوت ورزش در کنگره و بیرون از کنگره در همین است که ما سعی می‌کنیم از ورزش به‌عنوان وسیله و مکمل استفاده کنیم تا هم به حال خوب و هم جسم سالم برسیم؛ اما در بیرون از کنگره این دیدگاه و جهان‌بینی وجود ندارد؛ یعنی از ورزش به‌عنوان ابزاری برای ایجاد تنش و پایمال کردن حقوق دیگران استفاده می‌کنند.

توصیه شما برای افرادی که در زمین مسابقات با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شوند چیست؟

همه افراد در طول زندگی خود با چالش مواجه می‌شوند، فرقی ندارد که در کجای زندگی یا در چه مکانی باشیم، مهم نوع برخورد ما با این چالش‌ها است. ما ورزش می‌کنیم که حالمان خوب شود، لذت ببریم و به تعادل بیشتر برسیم؛ اما اگر قرار باشد که ورزش حال ما را خراب کند و همان مقدار تعادلی هم که داریم، با ورزش از دست بدهیم این چگونه ورزشی است؟ ممکن است گفته شود که در زمان بازی، به دلیل فشار بازی و تغییرات فیزیولوژیک مثل بالا رفتن اسیدلاکتیک در خون یا ترشح زیاد آدرنالین، رفتار تا حدی از کنترل خارج شود؛ اما به هر دلیل اگر قرار باشد ورزش، ما را به هم بریزد و حال ما را خراب کند و ما را از تعادل خارج کند ممکن است در خارج از کنگره‌۶۰ عادی باشد؛ اما در کنگره‌۶۰ پذیرفتنی نیست. در کنگره‌۶۰ بسیارند ورزشکارانی که در سخت‌ترین لحظات ورزشی نیز از کنترل خارج نمی‌شوند، داد نمی‌زنند، عصبانی نمی‌شوند و حال خود و دیگران را خراب نمی‌کنند؛ پس می‌شود با کمک جهان‌بینی کنگره‌۶۰ و با تغییر دیدگاه نسبت به ورزش طوری ورزش کنیم که هم خودمان لذت ببریم و هم دیگران؛ البته کسی نمی‌تواند منکر لذت برد یا ناراحتی پس از باخت در یک مسابقه شود، همه ما برد را دوست داریم و از باخت خوشمان نمی‌آید؛ اما نباید فراموش کنیم که سکه بازی دو رو دارد یک رو برد، یک رو باخت و هر دوبخشی از بازی هستند، گاهی اوقات نوبت برد است و گاهی نوبت باخت. کسی که باخت را با خوش‌رویی می‌پذیرد؛ یعنی لیاقت و ظرفیت برد را نیز دارد. مهم این است که سالم هستیم و ورزش می‌کنیم. بردوباخت در درجه بعدی است و آن‌هم نه به هر قیمت؛ ما در کنگره‌۶۰ معتقدیم که در یک مسابقه «یا می‌بریم یا می‌آموزیم، باختی در کار نیست.»

به نظر شما یک فرد با توجه به چه پارامترهایی باید ورزش خود را انتخاب کند که در ادامه با توجه به سرزنش‌ها و تمسخر‌ها بازهم به ورزش خود ادامه دهد؟

ورزش کردن یک ساختار مثبت است و برای به وجود آمدن یک ساختار درست باید تفکر کرد. ابتدا باید بدانیم چه نوع ورزشی مناسب و مفید فایده برای ما خواهد بود، در ورزش‌های حرفه‌ای، یکی از کار‌هایی که انجام می‌شود همین است که با توجه به آناتومی، خلق‌وخو و طبیعت افراد بررسی می‌کنند چه ورزشی مناسب است؛ مثلاً ورزش دارت برای کسانی که افکار پریشان دارند و اعتمادبه‌نفس ندارند بسیار مناسب است؛ زیرا باعث می‌شود که افراد یاد بگیرند افکار خود را متمرکز کنند و این امر باعث بالا رفتن تمرکز و اعتماد‌به‌نفس در آن‌ها می‌شود؛ پس قبل از انتخاب ورزش بهتر است خودمان را بشناسیم و این را بدانیم که هیچ‌کس در ابتدای امر قهرمان به دنیا نمی‌آید، همه با تلاش و تمرین به جایگاهی که هستند رسیده‌اند؛ پس ما هم باید سختی‌های بسیاری را تحمل‌کنیم و تلاش مستمر داشته باشیم تا به جایگاه بالا و تعادل برسیم.

کلام آخر:

آقای مهندس می‌فرمایند: همان‌طور که کشور‌ها با مانور نظامی، قدرتشان را به نمایش می‌گذارند، کنگره هم با ورزش‌ کردن می‌تواند پیام خود را به جوامع برساند. امیدوارم که بتوانیم با ورزش درست و جهان‌بینی مناسب، صدای کنگره را به تمام جهانیان برسانیم. تشکر و قدردانی می‌کنم از تمام عزیزانی که در قسمت سایت خدمت می‌کنند.

تایپ و ویرایش: همسفران گروه مصاحبه
عکاس: همسفر ثنا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دنا شهرضا

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .