هدف کنگره۶۰ لذت بردن افراد از ورزش است

جلسه دوازدهم از دوره سی‌وپنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره60 نمایندگی شیخ‌بهایی با استادی اسیستانت ورزش همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر نسیم و دبیری همسفر محبوبه با دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» روز دوشنبه ۱۲ آذرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شکر می‌کنم که توفیق حاصل شد امروز در جلسه حضورداشته باشم؛ از نگهبان جلسه، ایجنت، گروه مرزبانی، همچنین از آقای مهندس دژاکام، خانواده محترمشان و خانم آنی بسیار سپاسگزارم که اجازه خدمت در کنگره را به من دادند؛ امیدوارم جلسه خوبی در کنار هم داشته باشیم و من هم بتوانم از صحبت‌های شما استفاده کنم. دستور جلسه امروز، جهان‌بینی در ورزش است؛ جهان‌بینی همان نوع نگاه من به درون خود، مسائل، اتفاقات اطراف و رفتار و کردار من است؛ جهان‌بینی در تمام سطوح زندگی ما نقش بسیار مهمی دارد. این دستور جلسه می‌خواهد بگوید که نگاه و هدف ما از ورزش کردن چه چیزی است؛ قطعاً هدف کنگره قهرمانی نیست؛ قهرمانی خوب است؛ ولی اگر به هر قیمتی و با بی‌احترامی و اعتراض به داور و با تنش ایجاد کردن به نتیجه برسیم دقیقاً برخلاف جهان‌بینی کنگره است؛ هدف کنگره 60، لذت بردن افراد از ورزش است و این‌که حس‌های ما تغییر کند.

آقای مهندس دژاکام فرمودند: «ما ورزش گلادیاتوری نمی‌خواهیم، همین‌که صبح زود می‌توانیم از خواب بیدار شویم و به پارک بیاییم، برنده هستیم.» قرار است ورزش کنیم تا سیستم‌ ایکس ما ترمیم و بازسازی شود و جسم و روان ما به تعادل برسد؛ چون جسم، خانه ماست و وظیفه ماست که از آن مراقبت و نگهداری کنیم؛ به‌جرئت می‌توانم بگویم کسانی که ورزش می‌کنند؛ ولی رفتار درستی ندارند، نه‌تنها ورزش برای آن‌ها سازنده نیست؛ بلکه تخریب هم به همراه دارد؛ شاید شنیده باشید که می‌گویند فلانی اخلاق ورزشی دارد یا ندارد، نه‌تنها در ورزش بلکه جاهای دیگر نیز این اتفاق می‌افتد؛ اگر به پیشینه ورزش کشور خودمان نگاه کنیم بزرگانی مانند پوریای ولی و جهان‌پهلوان تختی راداریم که سمبل اخلاق ورزشی هستند و اخلاق، کردار، جوانمردی و بازی منصفانه آن‌ها باعث شد نامشان همیشه در دل‌ و ذهن‌ها باقی بماند؛ پس این خیلی مهم است که ما روحیه ورزشکاری خود را تقویت کنیم.

ورزش در کنگره۶۰ از سال ۱۳۸۳ راه‌اندازی شد؛ وقتی‌که نمایندگی آکادمی پلمپ شد و جایی برای تشکیل لژیون وجود نداشت، آقای مهندس دژاکام دستور دادند که در پارک‌ طالقانی لژیون برگزار شود و از همان‌جا استارت و جرقه ورزش زده شد؛ درواقع آقای مهندس دژاکام در بدترین شرایط، بهترین تصمیم را برای ما گرفتند؛ چون ایشان باور و ایمان‌دارند که مشکلات هیچ‌وقت لعنت خداوند نیستند و رحمت هستند؛ این موضوع برای من درس بزرگی دارد؛ ما هم سعی کنیم در بدترین شرایط و در بحران‌ها بهترین تصمیمات را بگیریم؛ شاید در بعضی از مسابقات گروهی تنش‌ها و مسائلی پیش بیاید؛ باید سعی کنیم خشم و عصبانیت خود را مهار کنیم؛ واقعاً اگر ما بتوانیم آتش و خشم درون خود را مهار و کنترل کنیم، آن آتش سوزنده، سازنده می‌شود و می‌تواند ناخالصی‌های درون ما و بندهای تاریک را بسوزاند؛ اما اگر ‌آن را مهار نکرده و به بیرون پرتاب کنیم، ممکن است در ابتدا برای ما خوشایند باشد یا فکر کنیم انتقام گرفته‌ایم و از حق خود دفاع کرده‌ایم؛ اما در ادامه ویرانگر است؛ پس خیلی مهم است که بتوانیم در بدترین شرایط، مدیریت بحران داشته باشیم؛ نه‌فقط در میدان‌های ورزشی بلکه در زندگی خود بتوانیم بهترین تصمیم‌ها را بگیریم.

مسابقات جام سردار را در پیش رو داریم و موضوعی که برای من در مسابقات جام عقاب طلایی خیلی مهم بود و همیشه منتظر یک فرصت بودم که بتوانم عنوان کنم این است که همیشه در مسابقات، تیم‌ها چهارنفره هستند که یک نفر ذخیره است و فلسفه عنوان ذخیره این است که اگر به هر دلیلی یک نفر نتوانست حاضر شود تیم لطمه نبیند و بتواند به کار خود ادامه دهد و این به معنای این نیست که آن‌یک نفر همیشه ذخیره است و اگر سه نفر بودند، باید آن‌ها بازی کنند؛ اصلاً  چنین چیزی نداریم و ذخیره ثابت نداریم و باید به‌صورت چرخشی یک نفر ذخیره باشد؛ گاهی اتفاق افتاده است که یک نفر حس برتری نسبت به دیگران پیداکرده که چون من حرفه‌ای هستم؛ باید همیشه در تیم باشم و فلان شخص که آماتور است جزء ذخیره‌ها باشد؛ این واقعاً منصفانه نیست که یک نفر را به‌عنوان ذخیره نگه‌داریم و بگوییم تو بازی نکن؛ اصلاً چنین چیزی در کنگره نداریم؛ بلکه همه باید به‌صورت چرخشی بازی کنند. ورزش‌های تیمی که در کنگره انجام می‌دهیم مزایای بیشتری نسبت به ورزش‌های انفرادی دارند؛ چون اعضاء یاد می‌گیرند که چگونه به‌صورت یک تیم در جهت یک هدف مشترک حرکت کنند؛ شکست‌ها و پیروزی‌هایی که تجربه می‌کنند باعث می‌شود پیوند محبت بین آن‌ها برقرار شود، در طول بازی به هم روحیه می‌دهند، به هم غر نمی‌زنند؛ اگر به هر دلیلی کسی بازی را خراب کرد او را سرزنش نمی‌کنند و یكدیگر را تشویق می‌کنند. من در کنار زمین، شاهد این مسائل بوده‌ام که وقتی بچه‌ها تیم می‌شوند چه قدر باهم هماهنگ و همدل هستند و ما در کنگره و در ورزش همین را می‌خواهیم که اعضاء ورزش کنند و از آن انرژی بگیرند.

مورد دیگر در مورد قوانین کنگره است؛ هر سیستمی یک سری قوانین و مقررات دارد که برای اذیت و آزار اعضاء نیست؛ بلکه برای این است که سیستم پابرجا باشد و هماهنگی و نظم بیشتری داشته باشد؛ در ورزش هم یکسری قوانین داریم که باید آن را اجرا کنیم که هم خود و هم مسئولین در آرامش باشیم. من کلاس داوری می‌رفتم و استاد ما می‌گفت نباید قوانین را بشکنیم؛ ولی اگر کمی خم کردیم اشکال ندارد؛ یعنی انعطاف داشته باشیم و نباید حال دیگران را خراب کنیم؛ باید قوانین را با حس خوب به دیگران اعلام کنیم؛ مثلاً باید این کارها انجام شود؛ چون ظرفیت‌ها مختلف است؛ ولی مردم‌داری مهم است، این را ما باید در نظر داشته باشیم که قوانین خیلی مهم هستند؛ ولی حس ما مهم‌تر است؛ چون کار کنگره بر مبنای عشق و محبت است و ما می‌خواهیم در کنار هم یک روز خوب را رقم بزنیم.

استاد امین دژاکام در صحبت‌های جدید خود فرمودند: «در جهان‌بینی، موضوع، یک‌طرف قضیه و تفسیر موضوع هم طرف دیگر قضیه است»؛ اگر مسائلی هم می‌بینیم، بادید مثبت به آن نگاه کنیم و بتوانیم تصویر مثبت داشته باشیم که هم حس و حال خودمان و هم حس و حال دیگران خوب باشد؛ اگر مسئله‌ای کنار زمین پیش می‌آید، مسئولین موظف هستند که با کم‌ترین کنش، صرف انرژی و بدون این‌که به‌هم‌ریختگی ایجاد شود، با صبوری، حوصله و بدون نشان دادن واکنش، مشکلات را حل کنند؛ چون واکنشی که ما نشان می‌دهيم در تصمیم‌گیری طرف مقابل تأثیر زیادی دارد؛ مثلاً اگر یک نفر می‌گويد فلانی این قانون را اجرا نکرده است، من نباید واکنش شدید نشان دهم؛ چون باعث می‌شود طرف مقابل هم انرژی بگیرد و این موضوع را ادامه بدهد. همه ما مسئولین که در قسمت ورزش یا هر قسمتی خدمت می‌کنیم باید خیلی مراقب رفتار خود باشیم که باعث تشدید موضوع پیش‌آمده نشویم و قرار است اگر مسئله‌ای ایجاد شد آن را حل کنیم نه این‌که مسئله را بزرگ‌تر کنیم. امیدوارم در مسابقاتی که پیش‌ رو داریم همه همسفرانی که می‌توانند شرکت کنند و با حس و رفتار خوب خود، انرژی لازم را از این مسابقات دریافت و روزبه‌روز پیشرفت کنند.

مرزبانان کشیک: مسافر مهدی و همسفر لیلا
تایپ: همسفر احترام سادات رهجوی راهنما همسفر شهین (لژیون دهم) و همسفر طیبه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون هفتم)
عکس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر مینا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی