در کنگره۶۰ موضوع ورزش از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، هرشخص باید یک رشته ورزشی داشته باشد؛ چون ورزش مکمل درمان است. فعالیت‌های ورزشی کنگره۶۰ پیام مهمی را برای جهانیان دارد و آن درمان قطعی و کامل اعتیاد است. ورزش در کنگره۶۰ مهر تأییدی بر تعادل جسمی، روانی، جهان‌بینی و درنهایت درمان اعتیاد است. دررابطه با دستور‌جلسه «جهان‌بینی در ورزش» گفت‌و‌گویی را با مرزبان محترم همسفران پارک شهید باهنر کرمان، خانم فاطمه عزیز آماده کرده‌ایم.
در ادامه توجه شما عزیزان را به گفت‌وگوی گرم و صمیمی که با ایشان داشتیم جلب می‌کنیم.
همسفر فاطمه و مسافرشان حسین، با بیش‌از ۲۰ سال تخریب آنتی‌ایکس مصرفی تریاک وارد کنگره شدند. به مدت یازده ماه و هفت روز با متد DST و داروی OT به راهنمایی مسافر سینا و همسفر سمیه سفر کردند. درحال‌حاضر به‌مدت دو سال و دو ماه و چند روز است که به لطف خداوند و دستان پرمهر آقای مهندس آزاد و رها هستند. رشته ورزشی مسافر والیبال و رشته ورزشی همسفر در کنگره دارت است.
لطفاً به ما بگویید چگونه با کنگره۶۰ آشنا شدید؟
مسافر من توسط یکی از اقوام با کنگره۶۰ آشنا شدند و بعد از دو، سه جلسه که به کنگره آمدند از من خواستند که با ایشان همراه شوم؛ لطف خداوند شامل حال من شد و من هم به واسطه ایشان وارد کنگره شدم.
با توجه به دستور جلسه این هفته به نظر شما منظور از «جهان‌بینی در ورزش» در کنگره۶۰ چیست؟
ما برای آموزش دیدن و بهتر شدن حال خود به کنگره می‌آییم و جمعه‌ها برای رسیدن به همین هدف در پارک حضور داریم. در کنگره۶۰ می‌گویند: ما جهان‌بینی را یاد می‌گیریم تا در این جهان بهتر زندگی کنیم و جهان‌بینی راه درست را در هر زمینه‌ای به ما نشان می‌دهد. به‌نظر من جهان‌بینی در ورزش یعنی اینکه من در پارک فقط حواسم به ورزش باشد و بدانم هدف از ورزش کردن من چیست. وقتی من به پارک می‌روم برای ورزش کردن می‌روم، ورزشی که به جسم و روان من کمک کند؛ پس من باید فقط حواسم به این هدف باشد. باید از حاشیه‌ها دور باشم و حواسم به این باشد که با صحبت کردن و وارد حاشیه شدن از اصل هدف دور نشوم، باید فرمان‌بردار باشم و اگر حرمت‌ها را رعایت نکنم و یا به‌جای ورزش کردن دنبال معرکه‌گیری باشم نه به دنبال آموزش گرفتن، این همان نقض فرمان است که باعث ورود من به تاریکی می‌شود. پس جهان‌بینی در ورزش یعنی اینکه من هدفی را که برای آن به پارک آمده‌ام را خوب بدانم و فقط تلاش کنم که به حال خوب و سلامت جسم و روان برسم.
شما به‌عنوان یک مرزبان و یکی از فعالان در رشته ورزشی دارت، برای حضور همسفران عزیز در پارک و فعالیت در رشته‌های ورزشی چه توصیه‌ای دارید؟
به نظر من این یک فرصت طلایی است که برای منِ همسفر به‌وجود آمده است. اینکه بتوانم در جمعی بسیار صمیمانه حضور پیدا کنم و بدون هرگونه حاشیه‌ای ورزش کنم، این یک فرصت طلایی است و من باید به‌خوبی از آن استفاده کنم. مثلاً در رشته ورزشی دارت وقتی‌که من به انجام این ورزش می‌پردازم، هم موجب آرامش من می‌شود و هم اینکه با تمرکزی که در این رشته وجود دارد می‌توانم به جسم و روان خود کمک کنم.
به‌نظر شما ورزش به‌عنوان مکمل چه نقشی در درمان مسافران کنگره۶۰ دارد؟
مطمئناً ورزش کمک بسیار زیادی برای تکمیل درمان مسافران می‌کند. ما در کنگره۶۰ معتقد هستیم که باید درمان جسم و روان با هم صورت گیرد و همه می‌دانیم که ورزش باعث قوی شدن و درمان جسم می‌شود. آقای مهندس معتقدند که ورزش به درمان روان هم کمک می‌کند و حضور مسافران و همین‌طور همسفران در پارک و ورزش کردن به درمان آن‌ها بسیار کمک می‌کند.
چه توصیه‌ای برای افرادی که ورزش را جدی نمی‌گیرند دارید؟
اگر کسی به جسم خود اهمیت بدهد مطمئناً باید حتماً ورزش را در برنامه روزانه خود داشته باشد. کسانی‌که به ورزش اهمیت نمی‌دهند اگر کمی تفکر کنند می‌بینند که ورزش به درمان جسم و روان ما بسیار کمک می‌کند و هرکس باید اول به وجود و جسم خودش اهمیت بدهد و خود را دوست داشته باشد. می‌دانیم که ورزش همیشه باعث سلامتی و حال خوب ما می‌شود.
به‌نظر شما تفاوت ورزش کردن در کنگره۶۰ و ورزش در خارج از کنگره چیست؟
ورزش در بیرون شاید بیش‌تر از اینکه به سلامتی روان و حال خوب اهمیت بدهد، رقابتی شده است و همه فقط ورزش می‌کنند که در رقابت‌ها پیروزی به دست بیاورند و بیش‌تر به دنبال امتیاز هستند. شاید مراقب باشند که به جسمشان آسیب وارد نشود ولی این حس رقابت به روان شخص آسیب‌هایی وارد می‌کند؛ اما در کنگره۶۰ ما بیش‌تر به این فکر می‌کنیم که با ورزش کردن حالمان خوب شود؛ یعنی به‌غیر‌از اینکه برای سلامت جسم ورزش می‌کنیم، برای بهتر شدن حال روحی خودمان تلاش می‌کنیم.
کلام پایانی
در کلام پایانی خود فقط می‌توانم بگویم که اول خداوند را شاکر و سپاس‌گزارم که با کنگره۶۰ آشنا شدم و تفکر من نسبت به خیلی از مسائل جهان پیرامون خودم تغییر کرده است و اینکه به‌واسطه کنگره می‌توانم هر جمعه در پارک حضور داشته باشم و در کنار دوستان باشم و با ورزش سالم به درمان جسم و روان خود کمک کنم و این کار باعث آرامش و حال خوب من می‌شود. من از انرژی که جمعه‌ها در پارک می‌گیرم می‌توانم در طول هفته برای حل مشکلات خودم استفاده کنم و اگر از این نعمتی که به من داده شده است استفاده خوبی نکنم از آن محروم می‌شوم، پس باید قدردان این نعمت عظیم باشم.
طراح سوال و مصاحبه کننده: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول) مسئول مصاحبه
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارگ کرمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
74