English Version
This Site Is Available In English

از خود گذشتگی در ورزش

از خود گذشتگی در ورزش

سیزدهمین جلسه از دور دوازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره 60 ویژه مسافران نمایندگی گرگان با استادی مسافر علی و نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر مجید با دستور جلسه " جهانبینی در ورزش "در روز یکشنبه 11 آذر  1403 ساعت 17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علی هستم یک مسافر، از بنیان کنگره 60 جناب مهندس تشکر می‌کنم که این بستر را برای من فراهم کردند، که از ضد ارزش‌ها دور باشم و در مسیر درست زندگی قرار بگیرم. از راهنمای خوب خودم آقا صفرعلی کمال تشکر را دارم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم و از دبیر و نگهبان محترم سپاسگزارم.

دستور جلسه امروز جهان‌بینی در ورزش است. در اولین جلسه‌ای که در پارک ورزشی حضور داشتم آقا مجید و آقا غلامرضا راهنمایان محترم به یاد دارند که به ایشان گفتم اینجا کجاست؟ ( به واسطه اینکه من 25 سال ورزش حرفه‌ای داشتم ولی هرگز در این مدت چنین رفتاری را ندیدم ) به من گفتند: کم‌ کم با این محیط آشنا خواهید شد که ورزش کنگره با بیرون تفاوت زیادی دارد، گفتم: کسی که ورزش بلد نیست بازی نکند. چند جلسه از آمدنم به پارک گذشت و کم‌کم متوجه این موضوع شدم که ورزش در کنگره برای برد و باخت نیست.
سال گذشته برای مسابقات به ساری رفتیم، جام عقاب طلایی بود. 5 بازی انجام دادیم که هر 5 بازی را باختیم و آقا غلامرضا گفتند که اشکالی ندارد آموزش گرفتیم و اینجا بود که متوجه شدم در کنگره هدف از ورزش برد وباخت نیست، بلکه آموزش گرفتن است و من که در گذشته مصرف کننده‌ مواد بودم درکی از این موضوع نداشتم.
من از 12 سالگی ورزش حرفه ای را آغاز کردم و حتی به تیم ملی راه پیدا کردم ولی نگرشی که نسبت به ورزش در کنگره 60 وجود دارد را در جای دیگر مشاهده نکردم و این مهر ومحبتی که درون کنگره وجود دارد در جای دیگر نیست. در کنگره کسی برای برنده شدن دیگری را کنار نمیزند بلکه با هم و در کنار هم برنده هستند. من همیشه سعی کردم در پارک و استخر حضور داشته باشم زیرا من در پارک و استخر آمورش‌هایی مثل از خود گذشتگی و نگرش درست را نسبت به ورزش دریافت کردم. من در بدو ورودم به کنگره 136 کیلو وزن داشتم و با شرکت در پارک و استخر و همینطور در لژیون جونز ( تغذیه سالم ) با راهنمایی آقا مهدی توانستم 26 کیلو از وزن خودم را کاهش دهم.


در آخر چند بیت شعر را تقدیم جناب مهندس می‌کنم. زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست، اما پیوسته صحنه بجاست، هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود، خرم آن نغمه که بماند بیاد. به نظر من نغمه همان سخنان جناب مهندس است که همیشه در یاد من خواهد ماند. ممنونم از اینکه با سکوت خودتان به صحبتهای من گوش دادید.

تایپ و ارسال: مسافر حسن
عکس: مسافر محمد
شاد و پیروز و ورزشکار باشید

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .