در مسیر سبز کنگره ۶۰ به دستور جلسه وادی دهم رسیدیم، این دستور جلسه به من یادآوری می‌کند که صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ زیرا انسان جاری است. وادی دهم در من امید بسیاری ایجاد می‌کند؛ زیرا متأسفانه آنچه قبل از ورودم به کنگره باعث می‌شد تا ناامید شوم، این بود که از اطرافیان، دوستان، غریبه و آشنا شنیده بودم که انسان‌ها عوض نمی‌شوند و به‌خصوص یک فرد مصرف‌کننده تا آخر عمرش معتاد می‌ماند؛ یعنی اعتیاد تعطیلی دارد؛ اما مرخصی ندارد.
تصور کنید این برداشت و تفکر باروح و روان کسی که یک بیمار مصرف‌کننده در خانواده خود دارد چه می‌کند؟ اولین محصولش ناامیدی در کمک‌کردن به این فرد است. ما تنها می‌توانیم این وضعیت را تحمل کنیم و با آسیب کمتری در کنار این فرد زندگی کنیم.
اما با لطف خداوند وقتی مسیر کنگره برایمان باز شد و وارد کنگره شدیم در کمال تعجب مسافرانی را دیدم که به تنها چیزی که شبیه نبودند، مصرف‌کننده بود! این‌همه تغییر چطور ممکن است؟ باورم نمی‌شد که این افراد زمانی مصرف‌کننده بوده‌اند.
نه فقط من؛ بلکه هر کس در این فضا قرار می‌گیرد با من هم‌نظر است و وجود و حضور این سندهای بدون نقص اولین انگیزه و حس حرکت را در بیماران مصرف‌کننده و خانواده‌هایشان ایجاد می‌کند. وادی دهم در کنار اینکه انسان را امیدوار می‌کند، به من هشدار هم می‌دهد که همان‌طور که صعود امکان‌پذیر است، سقوط هم به‌راحتی در اثر غفلت و کم‌کاری اتفاق می‌افتد و آموزش گرفتن و بروزکردن آموزش‌ها؛ باید همواره موردتوجه ما قرار گیرد.
نکته مهمی که من در این مسیر با آن روبرو بوده و هستم، سختیِ تغییروتحول نفس است. تغییرکردن در جهت مثبت بسیار سخت و تغییر در جهت منفی به‌راحتی انجام می‌شود. بارها پیش می‌آید که با خودم فکر می‌کنم چرا تغییرکردن و دوری از بسیاری از صفت‌های نادرست که به‌خوبی در جریان اشتباه بودن آنها هستم و خیلی تلاش می‌کنم تا از آنها دوری کنم، گاهی سخت می‌شود؟
اینجاست که با مسافران کنگره ۶۰ همراه می‌شوم و سعی می‌کنم گاهی با کفش‌های آنها راه بروم و مسافران رها شده را تحسین کنم برای خواست رهایی و تلاشی که در این جهت و زندگی سالم انجام داده‌اند و با یاری نیروهای الهی موفق شده‌اند، غول اعتیاد را شکست دهند؛ البته در مسیر تغییرات ما علاوه بر خواست و اراده؛ باید سعی کنیم از سه مؤلفه صوت، نور و حس استفاده مناسب و کافی را ببریم.
صوت مناسب، تصاویر زیبا، حس سالم و پالایش شده مواردی هستند که توجه به آنها در مسیر تزکیه و تصفیه به ما کمک خواهند کرد. من وقتی به فلسفه خلقت فکر می‌کنم، به این نتیجه می‌رسم که مطمئناً خداوند عالمیان هدف والایی از خلقت و فرستادن انسان بر روی کره زمین دارد و آن چیزی نیست جز ساخته‌شدن انسان.
نویسنده: راهنما همسفر سمیه (لژیون ششم)
رابط خبری: همسفر هاجر رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون ششم)
ویراستاری و ارسال: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم)
نمایندگی همسفران شمس
- تعداد بازدید از این مطلب :
117