خود کرده را تدبیر هست

جلسه سیزدهم از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی دکتر احمد به استادی راهنمای‌ تازه‌واردین همسفر مریم، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه "وادی دهم (صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است) و تاثیر آن روی من" در روز دوشنبه ۵ آذرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم بابت تجربه این جایگاه، از آقای مهندس تشکر می‌کنم. از راهنمای خودم خانم رضوان خانم ژاله و راهنمای خدمتم خانم اعظم و اکرم عزیز تشکر می‌کنم که هرچه که از کنگره ۶۰ دارم بابت تجربه و زحمات این عزیزان است. در مورد دستور جلسه اگر به اطرافمان نگاه کنیم هر چیز در هستی در حال حرکت و در حال تغییر است. و هیچ چیز در  سکون وجود ندارد و هیچ چیز متوقف نیست. انسان مثل یک رودخانه جاری می‌ماند که حرکت می‌کند و در مسیرش ممکن است، خیلی صخره سنگ و مانع‌های زیادی وجود داشته باشد. و این‌که انسان ادامه می‌دهد تا این‌که به مسیری که می‌خواهد می‌رسد. مسیر قبل از کنگره‌ی ما هم همین‌جوری بود، ما هم سختی‌های زیادی کشیدیم، ما هم مشکلات زیادی داشتیم، که تصمیم گرفتیم به کنگره بیایم و به مشکل خودمان آگاه شویم. به کنگره آمدیم و در پی درمان مشکلات در‌آمدیم چه همسفر،و چه مسافر. و خواستیم، مشکل‌مان رفع شود.
خداوند در آیه ۲۵۷ سوره‌ی بقره می‌فرمایند: خداوند ولی و سرپرست کسانی می‌شود که می‌خواهند از تاریکی در‌بیایند و به سمت روشنایی‌ها بروند.
آقای مهندس می‌فرمایند:اگر ما در تاریکی هستیم فقط کافیه که صورتمان را برگردانیم و به سوی نور حرکت کنیم و مسیرمان را ادامه دهیم. انسان مجبور نیست تا ابد در جهنمی که برای خودش ساخته قرار داشته باشد و می‌تواند تغییر کند. در کنگره الگوهای زیادی داریم.کلاً برای انسان الگوهای زیادی قرار داده شده از اول خلقت خداوند، پیامبران‌ را آورده که برای ما الگو باشند. در کنگره هم الگو داریم خیلی الگو‌های خوبی داریم. در بدو ورود به کنگره با نگاه کردن به آن‌ها امیدوار می‌شویم،که مسیرمان را ادامه بدهیم.من سال اول که آمدم کنگره ،شنیدم که ده سال رهایی خانم محبوبه و آقای مسعود را جشن گرفتند، که خیلی فکر کردم که چقدر کنگره می‌تواند جای بزرگی باشد که آن‌قدر آدم‌ها در آن ماندگار شده‌اند و حتماً یک چیزی در کنگره هست. حتماً یک جای خوبی بوده که این همه آدم می‌آیند و چند سال می‌مانند و خدمت می‌کنند، چه مادی چه معنوی. و این‌ وادی بسان شمشیری برنده است که هم هشدار میدهد، هم امید. به بازگشت هشدار می‌دهد، که من در هر جایی قرار دارم، اگر لغزش کنم و قدر جایگاهی که هستم را ندانم و تلاش نکنم، به جایگاه بدتر از آن راه پیدا می‌کنم. و امیدواری می‌دهد که اگر تلاش کنم، تزکیه و پالایش کنم، می‌توانم به جایگاه‌های بالاتر برسم. و این‌که کنگره می‌گوید که خود کرده را تدبیر هست. هر آن‌چه که هستی باز‌آ و تو می‌توانی تغییر کنی. آقای مهندس خودشان بعد از ۴۵ سالگی در اعتیاد به نقطه‌ی صفر رسیده بودند، که تصمیم گرفتند برگردند.برگشتند و تا الان چند هزار انسان را نجات داده‌اند و به حال خوش و به رهایی رسانده‌اند. که این خیلی ارزشمند است.و این‌که حالا جریانِ آمدن خودم و مسافرم به کنگره این بود،که در زمان کرونا بود که مادر مسافرم مریض بودند،که هم‌زمان با اعتیاد مسافرم بود و اعتیاد مسافرم بیشتر شده بود. برادر مسافرم به کنگره می‌آمد و رها شده بودند. ما توی یک مرحله‌ی ۳۰_۴۰ روزی، تقریباً روزی چند ساعت همدیگر را می‌دیدیم و واقعاً شاهد تغییراتی که در ایشان ایجاد شده بود،بودیم. ایشان خیلی داناتر، صبورتر و مهربان‌تر شده بودند.وقتی‌که از آنجا می‌آمدیم خانه، در موردش صحبت می‌کردیم، که چقدر واقعاً شبیه یک معلم شده، و مثل قبل نیست و چقدر تغییر کرده است. و این روی مسافر من تأثیر گذاشت. در کنگره تا خواسته‌ی یک چیز وجود نداشته باشد، اتفاق نمی‌افتد. مسافرم با دیدن برادرش تصمیم گرفت به کنگره بیاد.خداروشکر آمد، و خوب سفر کرد. و این‌ وادی دهم می‌گوید، ما ترسیم کننده‌ی زندگی خود هستیم هر کسی زندگی خودش رو چه خوب و چه بد می سازد. با قدرت اختیاری که دارد و این‌که در پیام سردار هم هست، که فرق انسان‌های بر باد رفته به صاحبانشان بر خواهد گشت مشروط به این‌که خود را طلب نمایند. مشروط به اینکه خودشان را بشناسند و بخواهند خودشان را پیدا کنند، و بدانند کجای کار قرار دارند.  خداوند در آیه‌ی ۱۱ سوره‌ی رعد می‌فرمایند: ما سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی‌دهیم مگر این‌که آن قوم خودشان تغییر کنند. خدا را شکر بابت کنگره، و خدا را شکر بابت این همه نعمت‌. و بابت فرصتی که، حضرت علی(ع) می‌فرمایند:  فرصت‌ها مثل ابر هستند، که از بالای سرمان عبور می‌کنند. باید قدر فرصت‌هایی که داریم را بدانیم. قدر کنگره را بدانیم. با امکاناتی که در اختیارمان است چه مادی و چه معنوی، کمک کنیم، هم خودمان به درمان، به رهایی، به حال خوش برسیم، و همین که به دیگران هم زندگی ببخشیم.

مرزبان کشیک:همسفر مرجان
تایپ:همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر محبوبه(لژیون اول)
عکاس:همسفر الهام مرزبان خبری
ویراستاری و ارسال:همسفر زهره نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر احمد_اراک