سرانجام انسان معرکه‌گیر؛ خارج شدن از مسیر صحیح

جلسه چهاردهم از دوره‌ی بیست و دوم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰ نمایندگی زنجان با استادی دیده‌بان محترم مسافر مهدی، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر حسن؛ با دستور جلسه‌ی رابطه‌ی یادگیری و معرکه‌گیری در روز پنج‌شنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر؛ خداوند را شاکر و سپاسگزارم که امروز به من این اجازه داده شد که در نمایندگی زنجان حضور پیدا کنم و از این بابت بسیار خوشحال هستم، امیدوارم که حال همه‌ی عزیزان خوب باشد؛ امروز در نمایندگی زنجان گردهمایی راهنمایان تازه‌واردین شمال غرب کشور را داشتیم و این بهانه‌ای شد که امروز در جمع شما عزیزان حاضر شوم.

به طور کلی حس ما دیده‌بان‌ها به نحوی است که هنگامی که وارد یک نمایندگی می‌شویم، از رفتار و کردار اعضای آن نمایندگی متوجه می‌شویم که آن نمایندگی، به چه حدی از نقطه‌ی بیداری و آگاهی که مد نظر کنگره می‌باشد، رسیده است؛ نمایندگی‌هایی که زمین و ساختمان مختص به خود را دارند، نشان دهنده‌ی این مطلب است که اعضای آن نمایندگی به نقطه‌ی مطلوبی از بیداری و نقطه‌ی تفکر رسیده‌اند و بالطبع اگر انسان‌ها بیدار نشوند، نمی‌توانند از خود یک ساختمان و زمین مختص به خود را داشته باشند و به دیگران کمک کنند.

به قطع یقین نمایندگی زنجان با تلاش اعضای نمایندگی صاحب زمین و ساختمان شده و آقا سینا و لژیون مرزبانی دوره‌ی قبل در این راه تلاش‌های زیادی کرده‌اند و هم‌اکنون نیز آقا ابراهیم و لژیون مرزبانی کنونی در حال تلاش و فعالیت هستند و ایجنت و مرزبانان دوره‌ی بعدی نیز قطعا در این مسیر گام خواهند برداشت و این تغییر و رفت‌و‌آمدها، بیان‌گر این مطلب است که ما انسان‌ها ثابت و در حالت سکون نیستیم و دائم در حال تغییر هستیم و بالطبع همین تغییرات و رفت‌و‌آمدها است که منجر به کسب آموزش و بیداری می‌گردد.

به اعتقاد من آموزش‌های کنگره در جهان منحصر به فرد بوده و بی‌نظیر می‌باشد که به ما این بستر و فرصت لازم را داده است که به این سطح از آگاهی و رشد برسیم و برای حضور در این بستر زیبا و منحصر به فرد، انسان‌ها با هم تفاوتی ندارند و تنها شرط ورود به کنگره این است که شخصی مصرف کننده یا از خانواده‌ی مصرف‌کنندگان باشد.

اساتید، راهنمایان و خدمتگزاران کنگره به لطف آموزش‌های کنگره در درون و بیرون خود چنان تغییر و تحولی به وجود آورده‌اند که اگر کنگره نبود و این عزیزان هزاران سال نیز زندگی می‌کردند، بدون تردید نمی‌توانستند، به این سطح از تغییر و تحول و آگاهی در سیستم هستی برسند؛ بنابراین بستر و مکان کنگره بسیار عظیم می‌باشد و خداوند بسیار ما را دوست داشته است که به ما فرصت بهره‌مند شدن از آموزش‌های ناب کنگره۶۰ را عنایت فرموده است.

آموزش‌های کنگره برای رشد ما می‌باشد و منفعت و فایده‌ی حضور و خدمت ما در کنگره مختص به خود ما است که سبب رشد درونی و بیرونی ما می‌گردد و این رشد و معرفت با هیچ چیزی قابل قیاس نمی‌باشد؛ اگر یک سفر اولی در کنگره حاضر شده و آموزش کسب می‌کند، یک قدم از تاریکی‌ها فاصله گرفته و به سمت روشنایی حرکت می‌کند و اگر دیده‌بانان، راهنمایان و تمامی خدمتگزاران در کنگره حضور دارند، به خاطر رشد و کسب آگاهی و معرفت خودشان است و کسب آگاهی و معرفت مسئله‌ی بسیار مهمی می‌باشد.

کنگره به قدری خوب و زیبا اداره و مدیریت می‌شود که به صورت مداوم و مستمر با دستور جلسات هفتگی، به ما آلارم و هشدار می‌دهد که مسیر صراط مستقیم را شناخته و از آن منحرف نشویم و در مسیر صحیح گام برداریم؛ بنابراین ما بایستی به دستور جلسات هفتگی و سی‌دی‌های جناب مهندس و استاد امین که نوشتن آن‌ها بر همه‌ی اعضای کنگره واجب و ضروری گردیده است، با دقت نگاه کرده و تفکر نماییم و بدانیم که تمامی این دستور جلسات و آموزش‌ها به این دلیل است که ما نعمات و آموزش‌هایی که در کنگره در اختیار ما گذاشته شده است، به سادگی از دست ندهیم و با تغییر در جهان‌بینی خود، قوانین زندگی را فرا بگیریم.

دستور جلسه‌ی امروز رابطه‌ی یادگیری و معرکه‌گیری است، من همیشه سعی کرده‌ام که در مواجهه با آموزش‌ها و دروس کنگره، خود را در سطح این دروس قرار دهم و شکل و داستان کنگره نیز به همین صورت می‌باشد که اگر وادی‌ها و جهان‌بینی را به ما آموزش می‌دهد، مانند یک نمایشنامه بستری را برای ما فراهم می‌کند که در این مسیر و داستان به خوبی بازی کنیم و خود را در بطن این آموزش‌ها قرار دهیم و خویشتن و توان خود را بشناسیم.

دستور جلسه‌ی رابطه‌ی یادگیری و معرکه‌گیری به ما این مسئله را خاطر نشان می‌شود که سرانجام یک انسان معرکه‌گیر رفتن به سوی مسلخ می‌باشد، این دستور جلسه ابتدا به ما می‌گوید که خصوصیات یک انسان معرکه‌گیر را شناخته و سپس به خود نگاه کنیم که آیا این صفات و خصوصیات در ما وجود دارد و در صورت وجود این صفات، آن‌ها را در خود اصلاح نماییم.

یک انسان معرکه‌گیر، انسانی است که به صورت مداوم نق زده و در حال ایراد گرفتن می‌باشد و کار و تلاش‌های دیگران را زیر سوال می‌برد و قادر به دیدن خوبی‌ها و زیبایی‌ها نیست.

آموزش‌های کنگره به این خاطر نیست که ما در هنگام کسب آموزش‌ها و جهان‌بینی، بر روی دیگران تمرکز کنیم، بلکه به این خاطر است که خود را در بطن این آموزش‌ها قرار دهیم و بر روی نقاط ضعف و خصوصیات منفی خود تمرکز نماییم؛ بنابراین اگر خصوصیات یک انسان معرکه‌گیر را شناختیم، بایستی بر روی خود تمرکز کنیم که آیا ما نیز این صفات و خصوصیات را داریم و اگر صاحب این صفات و خصوصیات بودیم، بایستی آن‌ها را اصلاح کنیم تا به مسلخ نرفته و از مسیر صحیح خارج نشویم.
اگر کسی صفات یک انسان معرکه‌گیر را در خود اصلاح کند، خوبی‌ها و روشنایی‌ها را می‌بیند و دیگر از کار دیگران ایراد نمی‌گیرد که ایجنت، مرزبان یا راهنمایان فلان ایراد را دارند و اگر به عنوان مثال راهنما به او بگوید که: جمعه‌ها در پارک حاضر شود و یا سی‌دی‌هایش را کامل و منظم بنویسد، بدون هیچ معطلی و ایراد گرفتن و شکایت کردن، فرامین راهنما را انجام می‌دهد.

یک نکته‌ی مهمی که راجع به انسان‌های معرکه‌گیر وجود دارد این است که این انسان‌ها، به دنبال افرادی می‌گردند که مانند خود آن‌ها معرکه‌گیر باشند؛ بنابراین اگر کسی صفات انسان‌های معرکه‌گیر را در خود اصلاح کند، در مسیر صحیح حرکت خواهد کرد و در هنگام مواجه شدن با انسان‌هایی که معرکه‌گیر بوده و به صورت مداوم در حال ایراد گرفتن از دیگران و ساختار کنگره هستند، بلافاصله متوجه شده و از جمع آن‌ها خارج می‌شود.
موضوع بسیار مهمی که در مواجه شدن با انسان‌های معرکه‌گیر بایستی مد نظر قرار گیرد این است که نباید آن‌ها را نصیحت کرد و اصولا ما به کنگره نیامده‌ایم که کسی را نصیحت کنیم، بلکه تنها هدف ما این است که با تزکیه و پالایش و اصلاح خویش، رفتار، کردار و منش خود را تغییر دهیم تا دیگران نیز با دیدن کردار و رفتار نیکو و پسندیده‌ی ما، از ما آموزش بگیرند.

شناخت و معرفت از خود بسیار مهم می‌باشد و تنها راه نجات ما این است که خود را بشناسیم تا نجات پیدا کنیم و در این صورت است که دیگران هم به ما نگریسته و در مسیری که ما حرکت کرده‌ایم، گام بر می‌دارند تا آن‌ها نیز نجات پیدا کنند؛ بایستی دست کسی را که به سمت ما دست یاری دراز کرده است را بگیریم و با رفتار و کردار خود به آن‌ها آموزش دهیم که در کدام مسیر و چگونه حرکت نمایند.

اگر می‌خواهیم از سفر خود لذت ببریم، بایستی به صورت مداوم و مستمر بر روی خود کار کنیم و صفات منفی و ناشایست خود را اصلاح کنیم و صفات خوب و اعمال ارزشی را در خود گسترش دهیم و اگر این کار را انجام دهیم، در مسیری که در حال حرکت هستیم، تنها تصاویر زیبا و لذت‌بخش را مشاهده خواهیم کرد و انسانی که قادر به دیدن زیبای‌های مسیر باشد، سفر برای او لذت‌بخش و سهل خواهد گردید.

امیدوارم که در این مسیر موفق باشیم و انشالله که خداوند سایه‌ی جناب مهندس را بر سر ما مستدام بدارد تا بتوانیم سالیان سال، از وجود نازنین و پر برکت ایشان بهره‌مند شویم؛ از این که به صحبت‌های من توجه کردید، از همه‌ی شما عزیزان سپاسگزارم.

خدمتگزاران سایت نمایندگی زنجان:
تایپ و ویراستار: مسافر شهرام از لژیون سوم
ارسال: مسافر مرتضی مرزبان خبری