«برداشت از سی‌دی نبود روشنایی»
وادی چهاردهم بسیار عظیم است؛ زیرا تمام خلقت را در جهات مختلف پوشش می‌دهد و بخش مهم آن محبت است. جهان‌بینی مسئله بسیار مهمی است در مجموع به کنش و واکنش انسان جهان‌بینی می‌‌گویند که در نهایت به پندار، گفتار و کردار ما بستگی دارد و همچنین روان و خلق و خوی را هم شامل می‌شود. همه پیامبران آمدند تا درس جهان‌بینی را بدهند. جهان‌بینی یعنی؛ احترام گذاشتن به پدر و مادر، مربی و دوری از ضدارزش‌ها است که باید در تمام سطوح زندگی کاربردی کنیم.
اگر بر روی روشنایی پرده بکشیم؛ فکر کنیم نور و روشنایی نیست و همه چیز سیاه و تاریکی است، نتیجه آن ناامیدی می‌شود. یک مثلث را در نظر بگیریم که اضلاح آن روشنایی، تاریکی و مسیر راه قاعده مثلث است که باید بین این دو حرکت کنیم تا از ظلمت و تاریکی به سمت روشنایی برسیم. تاریکی در نبود نور به وجود می‌آید و اگر به اندازه روشن شدن یک کبریت هم باشد، نمی‌توان منکر آن شد. ما در کنگره۶۰ بر مبنای محبت دور هم هستیم از مال و جان خود با عشق و محبت می‌گذریم و همیشه امیدوار هسیتم؛ زیرا می‌دانیم امید به انسانی که در حال مرگ است، هم جان دوباره می‌دهد.
در کنگره ما آموختیم که باید تفکرات خود را از قوه به فعل درآوریم. همه ویژگی‌ها در وجود انسان نهاده شده است پس باید بتوانیم از قوه به فعل در آوریم، سخت است ولی قابل اجرا می‌باشد، باید در آن سمت حرکت کنیم که این یک هنر است به طور مثال پختن یک قرمه سبزی، یک فکر است که از قوه به فعل در‌آمده است.
اگر تمام انسان‌ها به گفته‌های کتاب آسمانی عمل می‌کردند، همه در مدینه فاضله بودند و به آسایش و آرامش دست پیدا می‌کردند؛ شرط آن هم پیدا کردن کلید است که همان قرار گرفتن نیروی اهریمنی در مقابل نیروی الهی است؛ همانند اشعث که در مقابل نیروی اهریمن قرار گرفت و به تاریکی رفت. پس اگر بخواهیم به روشنایی برسیم باید کلید را پیدا کنیم. هر مشکلی یک راه حل و یک کلیدی دارد. در کنگره۶۰ مسئله اعتیاد با پیدا شدن متدDST حل شد و مشکل اضافه وزن هم با درست غذا خوردن حل شده است.
در هر کاری شرط اول اقدام و حرکت کردن است که راه نمایان می‌شود و بستگی به مثبت یا منفی بودن ما دارد. ممکن است از یک نقطه سیاه شروع و همه را سیاه کند و یا برعکس باشد؛ مانند پیامبر که در تاریکی زمان خود آمد و مثل یک نقطه سفید گسترش پیدا کرد و شعاع اضافه کرد.
بعضی از مسائل را نباید بیان کرد، شاید زمانش فرا نرسیده باشد. گاهی هم به انسان الهام می‌شود که کاری را انجام بدهد و گاهی هم مانند در بند بودن دچار تاریکی می‌شود باید به دنبال نور باشد؛ شاید خود را فراموش کرده‌باشد! بایستی به درون خود برود تا از جهان‌های دیگر آگاه شود؛ همانند اشعث که دانا بود و توانست مسیر خود را بیابد. اگاه باشیم و انسانی فکر کنیم و از دنیا و صنم و یاسمن‌هایش دورباشیم.
رابط خبری :همسفراعظم رهجوی راهنما همسفرالهام (لژیون پنجم)
نویسنده:همسفرپروانه رهجوی راهنما همسفرالهام (لژیون پنجم)
ویراستار و ارسال:همسفرزهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امین قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
21