تنها دلیل معرکه‌گیری جهالت است

دهمین جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی خواف، با استادی  مسافر اصغر، نگهبانی  راهنمای محترم مسافر مهدی، دبیری مسافر محمود با دستور جلسه "رابطه یادگیری با معرکه گیری" روز چهارشنبه 30 آبان‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:
سلام دوستان اصغر هستم مسافر، از جناب آقای مهندس، خانواده محترمشان و تمام خدمتگزاران کنگره 60 تشکر می‌کنم، با لطف و زحمات این عزیزان بوده که ما الان اینجا به راحتی در حال سفر هستیم. از نگهبان جلسه و استاد عزیزم جواد آقا تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه "رابطه یادگیری و معرکه گیری است" من خودم قبل از اینکه وارد کنگره بشوم وقتی صحبت از معرکه‌گیری می‌شد یک نفر را تصور می‌کردم که عده‌ای را دور خودش جمع کرده زنجیر پاره می‌کند یا از داخل جعبه مار در می‌آورد و یک کلاه یا کاسه را بین مردم می‌گردانند و مردم داخل آن پول می‌اندازند چون در زمان کودکی شاهد آن بودم. وقتی می‌گفتند فلانی اینجا معرکه گرفته استنباط من از معرکه‌گیری این بود چون نمی‌دانستم و در این مورد آگاهی نداشتم و تصورات من همان چیزی بود که دیده بودم.
بعد از اینکه به کنگره آمدم و با علم کنگره آشنا شدم فهمیدم که خودم عجب معرکه گیری بودم ولی به آن توجه نمی‌کردم. در زندگی همین اتفاق خیلی برای من افتاده که خواسته یا ناخواسته معرکه گیری می‌کردم چون مصرف کننده بودم در اوج تاریکی بودم و در ارتباط با خانواده، صاحبکار، فامیل، دوستان و آشنایان برای رفع و رجوع کردن قصور و کم‌کاری‌هایم بدون اینکه متوجه باشم اقدام به معرکه‌گیری می‌کردم و اصلا متوجه نبودم کارم اشتباه است و فکر می‌کردم زرنگ هستم.
همیشه می‌خواستم بر روی خطای خودم سرپوش بگذارم و اشتباهاتم را به گردن دیگران بیاندازم و دیگران را مقصر اعتیاد خودم می‌دانستم در اواخر اعتیادم حدود 5 سال مصرف شیشه داشتم تا اینکه به کنگره آمدم و با گرفتن آموزش متوجه شدم هر کاری که کردم باید خودم مسئولیتش را بر عهده بگیرم ولی باز هم استاد به گردن دیگران انداختن بودم.
خانه پسرخاله‌ام را نقاشی می‌کردم و او مصرف کننده مواد صنعتی بود من هم شروع به مصرف شیشه کردم و هر وقت صحبت می‌شد می‌گفتم فلانی من را گرفتار کرد در صورتی که خودم خواستم و هیچکس به زور و اجبار مواد به دست من نداد. در کنگره متوجه شدم اگر اشتباهی را انجام دادم یا خطایی از من سر زد شهامت قبول کردنش را داشته باشم تا از آن اشتباه درس بگیرم. در این صورت به نقطه ای می‌رسی که حتی آن اشتباه تبدیل به پیروزی و برد می‌شود.
ما خواسته یا ناخواسته درگیر اعتیاد شده‌ایم و اینکه برای درمان به کنگره آمده‌ایم و پیگیر هستیم یعنی متوجه شده‌ایم که کار ما اشتباه بوده است.  پس اگر خطایی کردیم باید جبرانش کنیم. خیلی‌ها با درمان اعتیاد در کنگره  به جایگاهی بالاتر از جایگاه‌ قبلی خودشان در جامعه و زندگی شخصی‌اشان برگشته‌اند و ارتقاء پیدا کرده‌اند، قبل از سفر و آموزش در کنگره اصلاً دیده نمی‌شدند، پوچ بودند، صفر بودند تا به کنگره آمدند و توسط آموزش‌های کنگره در جایگاه‌های کنگره و در جامعه و خانواده ارتقاء یافتند همه این‌ها به آموزش‌هایی که می‌گیریم بستگی دارد پس بهتر است از این آموزش‌ها بیشترین بهره را ببریم و به سادگی از کنار آنها نگذریم.

به نظر من پرهیز از معرکه‌گیری این است که مسئولیت خطایی که کردیم  را قبول کنیم و بجای توجیه، برای جبران آن تلاش کنیم تنها در این صورت است که می‌توانیم آموزش بگیریم و بعد از گرفتن آموزش خدمت کنیم. تا زمانیکه معرکه‌گیری را کنار نگذاریم نمی‌توانیم آموزش بگیریم، بنابراین بین معرکه‌گیری و آموزش رابطه بر عکس است، به هر کدام بپردازیم دیگری ضعیف می‌شود، سعی کنیم با استفاده از آموزش‌های ناب کنگره کلا معرکه‌گیری را از زندگیمان حذف کنیم.
تنها دلیل معرکه‌گیری جهالت من است که بنا به آموزش‌های کنگره مثلث جهالت (ترس، ناامیدی و منیت) در مقابل مثلث دانایی (تفکر، تجربه و آموزش) قرار می‌گیرد. ترس، ناامیدی و منیت باعث میشوند که شما آموزش نبینید و یاد نگیرید، یادگیری فقط برای بحث درمان نیست، در کل زندگی می‌توانیم یادگیری داشته باشیم آموزش داشته باشیم زمانیکه منیت داشته باشی اصلاً آموزش پذیر نیستی تا زمانی که آموزش نگیری تغییر نمی‌کنی، عوض نمی‌شوی.
اگر آدم بخواهد در صلح و آرامش باشد باید ساخته بشود باید مثل آن آهن که آقای مهندس در سی‌دی‌ها آموزش می‌دهند باید پتک و چکش بخورد تا شمشیر بشود اگر ما هم بخواهیم ساخته شویم باید پتک بخوریم، باید سختی بکشیم و بتوانیم از پس این قضیه بر بربیاییم بحث درمان یک طرف، بحث زندگی یک طرف و بحث کارهای اجتماعی هم یک طرف، باید آموزش بگیریم تا بتوانیم مشکلات زندگیمان را به بهترین نحو با کمترین خسارت رفع کنیم.
ممنون که با سکوتتان به صحبت‌هایم گوش دادید.

مرزبان‌خبری: مسافر علی‌اصغر
عکاس: مسافر  امیر حسین لژیون دوم خواف
تایپ، ویرایش و ارسال خبر:  مسافر احمد لژیون 18