مرا از «هیچ» به «همه چیز» رساندی

سپاس و تشکر از شما ای گوهر گرانقدر و ای دُر گرانبهای قله‌های ایثار و استقامت.
شما با نسیم علم و دانش‌ا‌ت، طراوت خاصی به این تن خواب و ناآگاه من بخشیدی، باعث شدی تا من از تاریکی و ذلت جهل به سوی روشنایی و سربلندی علم راه یابم.
چگونه سپاس گویم مهربانی و لطف شما را که سرشار از عشق و یقین است، چگونه تشکر کنم تاثیر علم‌آموزی شما را که چراغ روشن هدایت را بر کلبه محقر وجودم فروزان ساخته است.

آری در مقابل این همه عظمت و شکوه شما، مرا نه توان سپاس است و نه کلام وصف.
اگر شما نبودی چه کسی دستگیر من در این طوفان سهمگین زندگی می‌شد و مرا به سوی کشتی پر بار علم و معرفت راهنمایی می‌کرد؟
شما چراغ راه من در دهکده امتحان، ظلمت و غفلت بودید؛ به عنوان یک راهنما، یک استاد، رب، پرستار، مادر، همراه و هم‌دل، دست پر مهر و محبت و مملو از امیدتان را از سرم برنداشتی و شب و روز به راه درست و مستقیم هدایتم کردی.

از شما بابت زحماتتان ممنونم. دوستت دارم و شما را تکریم می‌کنم، چرا که شما چگونه زیستن، یاد گرفتن، شاد و خوب بودن، دوست داشتن و احترام گذاشتن را به من آموختی.
ای راهنمای خوبم، شما را دوست دارم، چرا که راه شما، راه انبیا است. اخلاق شما الگوی من برای بهتر زندگی کردن و رفتار شما سرمشق من است.
من از شما مهر، اخلاص، محبت و مهربانی را به یادگار دارم؛ شما را تا ابد دوست خواهم داشت و برای هدایتم، اینکه بهترین راه را برای ساختن امروزم، نشانم دادی از شما تشکر می‌کنم. مرا از «هیچ» به «همه چیز» رساندی؛ من همیشه شاگرد و رهجوی کوچک شما هستم و تا ابد در قلبم جا دارید.

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون اول)
تنظیم و ارسال: همسفر فرحناز رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی اروند آبادان