جلسه یکم از دور سیوچهارم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی خواجو با استادی؛ مسافر مرتضی، نگهبانی؛ مسافر اسفندیار و دبیری؛ مسافر امیر در روز یکشنبه مورخ: ۲7 آبانماه ۱۴۰۳ با دستور جلسه؛ " رابطه بین یادگیری و معرکه گیری " رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز بهکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مرتضی هستم یک مسافر.
خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که امروز توانستم این جایگاه را تجربه کنم و در جمع محبت دوستان قرار بگیرم. از آقای مهندس دژاکام، اساتید محترمشان، خانواده پر مهر و محبت ایشان و همچنین از راهنمایان بزرگوارم کمال تشکر را دارم.
دستور جلسه: (رابطه بین یادگیری و معرکهگیری) میباشد.
در تمام دستور جلسات کنگره و آموزشها به واژها باید دقت و تفکر ویژهای داشته باشیم.
یادگیری چیزیاست که هرلحظه و در هرجا از کودکی تا به حال با آن سر و کارداریم و مختص به مدرسه و دانشگاه نیست. در تمام زندگی ما در حال یاد گیری هستیم مثلا؛ آموزش رانندگی، نحوهی لباس پوشیدن و طرز صحبت کردن و ....
درمقابل یادگیری واژه معرکهگیری قرار دارد، درقدیم اشخاصی بودند که مردم را دور خود جمع میکردند و برای آنها نمایشِ خیابانی اجرا میکردند، به این افراد معرکهگیر میگفتند. حال این سوال پیش میآید، چرا در بین دستور جلسات مهم کنگره باید این دو واژه قرار بگیرد؟
دلیل اینکه ما راحت به جهان اعتیاد قدم گذاشتیم جهل و ناآگاهی ما، چه در صور آشکار و چه پنهان میباشد. ما با ورود به کنگره آموزش میگیریم تا به دانشمان اضافه شود و اگر ما این آموزشها را بهدرستی دریافت و در زندگی خود عملیاتی کنیم قطعاً موفق خواهیم شد. بایستی بدانیم؛ در مسئله اعتیاد و رهایی از آن درمانگر اصلی خود ما هستیم و راهنما فقط راه را به ما نشان میدهد.
در تمام جلسات کنگره 60 میخوانند باید از جهل و نا آگاهی خودمان که بزرگترین دشمنمان میباشد به خداوند پناه ببریم و تنها راه غلبه بر این جهل آموزش گرفتن میباشد.
استاد سردار میفرمایند؛ ما برای آموزش و خدمت پا به این جهان نهادهایم و کسانی که در این چرخه قرار میگیرند فرصتی برای معرکه گیری ندارند. کسی معرکه میگیرد که شکست خورده و برای سرپوش گذاشتن بر این شکست شروع به این کار میکند، چون انسان همیشه بهدنبال مقصر میگردد تا کمکاری خود را بر دوش دیگران بگذارد و از عذاب وجدان خود بکاهد. ما تا زمانی که در چرخه آموزش و یادگیری هستیم از حاشیه و نقزدن فاصله داریم. آقای مهندس در سیدیهای خود بیان میکنند؛ انسانها باید قدر داشتههای خود را بدانند. تازه واردین باید سپاسگزار خداوند باشند که توانستهاند مکان و راهی برای درمان این بلای خانمانسوز پیدا کنند. ایشان همیشه میفرمایند؛ کسانی که به رهایی واقعی رسیدهاند قدر این رهایی را خوب میدانند چون گوهر گرانبهایی بهدست آوردهاند. سخن خود را با جملهای از استاد سردار به پایان میرسانم که میفرمایند: باید ساخته شویم و برای این ساخته شدن باید بیاموزیم.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردید از همه شما تشکر میکنم.
تایپ: مسافر جهانشاه لژیون هفدهم و مسافر حجت لژیون شانزدهم
تنظیم و ارسال: مسافر محمد لژیون پانزدهم
نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
207