مشارکت مکتوب مسافر علیرضا رهجوی راهنمای محترم مسافر یحیی در مورد: "رابطهٔ یادگیری و معرکه‌گیری"

سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر. از زمانی که وارد کنگره شدم متوجه شدم یادگیری و فراگیری چه هست، تمام مسافران کنگره ۶۰ در حال یادگیری هستند؛ زیرا همگی باید مدام در حال آموزش باشیم حتی راهنمایان، ایجنت، مرزبانان، دیده‌بان‌ها و... هر روز چیز بیشتری یاد می‌گیرند و خود را به‌روزرسانی می‌کنند. این را هم باید دانست که اگر داخل کنگره به آموزش و یادگیری نپردازیم خدای‌ناکرده از مسیر خارج می‌شویم و گام در مسیر ضدارزش‌ها می‌گذاریم، پس بهتر است که در صراط مستقیم قدم برداریم و هر روز آموزش بگیریم. معرکه‌گیری چون در مقابل یادگیری است وجه مشترکی با یکدیگر ندارند. در مورد معرکه‌گیری باید بگویم؛ من قبل از ورود به کنگره اگر کسی می‌خواست تذکر بدهد که با خودت چه‌کار می‌کنی؟ سریعاً معرکه‌گیری می‌کردم که نه من این‌جوری نیستم، چه می‌گویید؟ من سالم هستم و هزار دلیل می‌آوردم که بگویم من این‌کاره نیستم. چون آموزش ندیده بودم نمی‌دانستم جهان‌بینی چیست. مدام برای هر چیزی معرکه می‌گرفتم، حتی داخل کنگره هم اگر خطایی می‌کردم که راهنما متوجه می‌شد معرکه می‌گرفتم؛ ولی در کل یادگیری و آموزش را ما باید روزبه‌روز بیشتر بیاموزیم؛ زیرا هرچقدر یادگیری‌مان بیشتر باشد کمتر وارد معرکه‌گیری می‌شویم. در سی‌دی مربوط به این مبحث متوجه می‌شویم که یادگیری فقط در مدرسه و دانشگاه نیست! بلکه یادگیری در تمام مقاطع و اوقات امکان‌پذیر است، اما اگر آموزش و یادگیری نباشد شروع به معرکه‌گیری می‌کنیم. مثلاً؛ چنانچه به دلیل نگرفتن آموزش، انضباطی بشوم، عالم‌وآدم را مقصر می‌دانم، اگر راهنما پلهٔ اول را ۴/۵ سی‌سی شربت می‌داد سفرم خراب نمی‌شد. اگر فلان‌جا به من می‌گفت سقوط آزاد برو درست می‌شدم و... ان‌شاءالله در این سفر باقدرت تمام جلو خواهم رفت و روزبه‌روز از آموزش‌های ناب کنگره بیشتر بهره خواهم برد، تا چند ماه دیگر به حال خوش و رهایی برسم. برای تمام دوستان، حال خوش و رهایی را خواستارم .
نویسنده: مسافر علیرضا از لژیون هشتم
ویرایش: مسافر حسین
تصویر: مسافر مصطفی از لژیون دهم
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد