بخشش برای التیام زخم های عمیق، فوق العاده موثر است.
بخششِ آگاهانه، تنها راه برای رهایی از احساسات منفی و حتی حس انتقام نسبت به افراد دیگر است زیرا بخشش می تواند به تمام رابطه های آسیب زده و تمام تعارضات کمک کند تا آنها را ترمیم کنید و درون خود را بازیابی کنید؛ چرا که داشتن درد و رنج، غم و عصبانیت و فکر کردن به آن، ایجاد مشکلات در مسیر تکامل می کند و انواع و اقسام بیماری های جسمی و به تبع آن بیماری های روانی را به همراه خواهد داشت.
وقتی به جای تمرکز بر درمان نواقص خود، کینه و تفکرات منفیِ روی ذهن خود را تکرار کنیم باعث می شود که خشم ما دوچندان شود و خشم، ترس، ناامیدی و هزار حس عمیق دیگر را به همراه بیاورد. بخشش سبب می شود که احساسات منفی کمرنگ شوند؛ و به نوعی بخشش باعث بازگشت آرامش و امنیت خواهد شد.
بخشش پیش از اینکه گره ای را باز کند، برای ما آورده ای گرانبها خواهد داشت. بخشش، حس خشم و انتقام را کنترل می کند و آسیب ها را جبران می نماید زیرا در ظاهر می بخشی اما در باطن یک دریافت کننده ی تمام عیاری.
بخشندگی نشانه رنگ خدایی گرفتنِ انسان است زیرا پیوند محبت را عمیق و عمیق تر می کند. در بخشش و بخشندگی، ما می خواهیم خوی خدایی بودنِ خویش را نشان دهیم چون عدم پاسخگویی به این صفت، تعادل شخصیتی و درونی ما را در هم می ریزد و این یعنی ما به نیاز طبیعی و قوای خود پاسخ می دهیم.
انسان های بخشنده تلاش می کنند صفات الهی را در خود تحقق بخشند و به نوعی، صداقت را اینگونه معنا می کنند و در امنیت کامل به سر می برند چون سیر تکاملی خود را به خوبی طی می کنند. اینکه می بخشیم، جلوه ای از مهر و محبت الهی است و یک بخشنده به کمال آرامش دست می یابد.
خلق و منش جوانمردی، بزرگی، مردم مسلکی و تفکر و اندیشه سازنده این اجازه را نمی دهد که بی تفاوت از کنار انسان های دردمند و گرفتار گذشت. لذا هر عضوی که در مکتب کنگره 60 – که اساس و پایه اش بر مبنای بخشندگی و بخشش است- پرورش یافته است، به قدر وسع و توانش سهمی را از این آتش ویرانگر به دوش می کشد زیرا استاد گرانقدر و بزرگوار جناب مهندس در کتاب عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر و در لوگوی کنگره عنوان کرده اند که: بیایید این آتش ویرانگر را مهار کنیم تا آبرو و اعتبار افرادِ در تاریکی گرفتار شده (افرادی که مسیر خود را در تاریکی ها گم کرده اند) حفظ شود و کمک کنیم تا آنها نیز مثل ستاره ها بدرخشند. خدمت مالی برای مسافرانِ در راه مانده، یکی از اصول جوانمردی است.
نویسنده: مسافر احسان، لژیون پنجم
تایپ و ارسال به سایت: مسافر احسان، لژیون پنجم
- تعداد بازدید از این مطلب :
178