آرامشی به وسعت یک عمر

سلام دوستان، اسرا هستم یک همسفر؛

امروز خواستم برایتان از حال خوب و آرامشی که در طی این سال‌ها به دست آوردم بنویسم.

مسافر من پدرم بود که به کنگره آمد و در طول مدت یک سال درمان شد و من به‌پاس این سلامتی بزرگ و ارزشمند تا پایان عمرم از انسان‌های شریف و خوبی که در کنگره هستند تشکر می‌کنم؛ زیرا آنها بدون هیچ چشم داشتی به مردم کمک و خوبی می‌کنند.

آنها مردم را از تاریکی‌ها به روشنی‌ها هدایت می‌کنند، کافی است فقط بخواهید که از تاریکی‌ها بیرون بروید و به آن‌ها پناه ببرید. کنگره پناهگاه خوبی برای تمام افراد درگیر در تاریکی‌ها، بدی‌ها و ناآرامی‌هاست چرا که در آنجا می‌توانید حال خوب خود را پیدا کنید. آنها تمام تلاششان را برای بهبود حالتان می‌کنند.

در کنگره به شما یاد خواهند داد تا آرامش را در زندگی خود بسازید؛ زیرا آرامش را نمی‌توان یافت؛ بلکه باید آن را ساخت و کنگره هم دقیقاً همین را به ما یاد می‌دهد. کنگره مکانی برای خوب شدن حال شماست وقتی به مشکل بر می‌خوری اگر یک کنگره‌ای باشی بجای اینکه زانویِ غم بغل بگیری برای مشکل‌هایت چاره میابی و بعد وقتی توانستی خود را بسازی به دیگران هم کمک می‌کنی تا خودشان را از نو بسازند. وقتی توانستی حال خودت را خوب کنی کمک می‌کنی دیگران هم حال خودشان را خوب کنند.

کنگره به شما کمک می‌کند تا زندگی آرامی داشته باشید. البته تنها کمک‌کردن افراد کنگره کافی نیست؛ بلکه هرکس باید خودش تلاش کند، تلاش برایِ درمان خود، برای زندگی آرام و خیلی چیزهای دیگر، منظورم از تلاش، تلاشی ادامه‌دار است تلاشی نه فقط برای امروز یا فردا... تلاشی تا همیشه تا رسیدن به هدفت.

خدمت در کنگره حالت را خوب می‌کند، چه کمک کوچک و چه کمک بزرگ! من وقتی وارد کنگره می‌شوم همهِٔ حس‌های خوب را متوجه می‌شوم، در آنجا همه به هم احترام می‌گذارند و هیچ‌کس بر سر دیگری منت نمی‌گذارد

من از خدا می‌خواهم کسانی که می‌خواهند به کنگره بیایند، خدا کارشان را جور کند تا آنها هم طعم این حال خوب و آرامش را بچشند. در طی این چندساله که ما با کنگره آشنا شدیم حال همه ما خوب است. حال من و مادرم و مهم‌تر از همه پدرم؛ دیگر هیچ مشکلی در خانواده ما نیست که حل‌نشدنی باشد، کنگره حس همهٔ ما را به زندگی عوض کرد. دیدگاهمان را نسبت هر چیزی مثبت کرد!

ان‌شاءالله تمام مسافرینی که برای درمان می‌آیند درمان شوند و این حس خوب را تجربه کنند و دیگر پایشان سمت بیراهه نرود!

و در پایان بار دیگر از طرف خودم، پدرم و تمام کسانی که از طریق کنگره به رهایی رسیدند از آقایِ مهندس و خانواده محترمشان که حق زیادی بر گردن ما دارند و باعث‌وبانی این احوال خوب ماست تشکر می‌کنم. امیدوارم بتوانم با خدمت در کنگره زحمت‌های ایشان را جبران کنم. البته زحمت‌هایی که ایشان برای ما کشیده‌اند هرگز قابل‌جبران نیست.

نویسنده: همسفر اسرا
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی همسفر اعظم (لژیون اول)

همسفران نمایندگی بویین زهرا